You're My #1« NanonChimon»

Chapter Seven

Nanon's POV

Nagising ako dahil sa ingay na galing sa cellphone ko. Napakapabibo naman ng nag iingay ng ganitong oras.

I opened my phone to see what is it about, isa palang announcement ng school. Starting tomorrow the next 6 days magaganap yung enrollment.

Every year ganito ginagawa
Day 1: Transferees
Day 2: Pre-school
Day 3: Elementary
Day 4: High School (Juniors)
Day 5: High School (Seniors)
Day 6: College

Sa Day 5 pa naman ako, tapos sa iba't ibang building din yung enrollment para daw organized.
Konti lang naman ang nag aaral sa school namin. Ang common Teacher-Student Ratio nga namin is 1:15.

Ah oo nga pala nag aaral ako sa International School Bangkok (ISB), dito daw nag aral at nagkakilala sila Mom at Dad kaya dito din ako inenroll.

I can say that I am a well-known student sa school namin, I am a consistent honor student. I only have A's or be #1, I was previously the Student Council Vice President and this year's President. Each grade level may student council pero out of all the councils kailangan parin ng approval from the highest council which consists of students from highschool (Juniors) to College.

Kung ang council namin ay nagbabago by the end of the school year and council na ito ay hand-picked ng principal mismo. The best of the best, kung hindi lang daw ako sumali ng SC last year ay nasama ako, but pag nasali ako dun baka halos mawalan na ako ng time for studies, I want to balance everything out.

But I do not accept defeat, after Senior Year ay doon nalang ako sasali sa mga candidates for the higher council. Sabi sakin ng mga teachers and staffs ng school ganitong ganito din daw si Mom nung nag aaral pa sya. Pag natalo ako ng iba ibig sabihin nun ay pinapahiya ko ang reputation and legacy na iniwan ni Mom sa school.

Tumayo na ako at nag ayos ng sarili, may narinig akong mga pag galaw sa baba at alam kong si Papa lang yun nag aayos ng breakfast. It has always been like that, mula nung dumating si Papa sa buhay namin ay laging homemade foods ang kinakain namin ni Dad. Nung kaming dalawa lang kasi ay puro pre cooked, fast food, instant food boxes.

"Good Morning Papa, si Dad po ba di pa gising?" nakita kong nagulat si Papa sa pagtawag ko sakanya nun, hindi parin siguro sya sanay na hindi Tutor New ang tawag ko sakanya.

"Good Morning din, nasa taas pa nag aayos. Oh favorite mo, waffles with maple syrup and whipped cream no fruits."

Ang sarap talaga ng luto ni Papa New, kahit may pasok sya pinagluluto nya kami from breakfast to dinner pag weekends naman may snacks pa.

"Tawagin ko lang Dad mo ah, malelate na nyan kami sa kabagalan nya." sabi nya habang umiiling.

"Baka Dad natin Papa, ay mali Dad ko at Daddy mo." nakita kong namula yung mukha ni Papa

"Narinig ko po kayo kagabi, kahit soundproof po lahat ng kwarto sa bahay wag kakalimutang sarado mga pinto tsaka bintana para di talaga lumabas yung tunong. Buti nalang po naka on speaker ko dahil nagpapatugtog ako kundi kayo nalang narinig ko buong gabi."

"Tawagin mo na po si Dad baka na late pa kayo, aalis na din po ako bibili kaming gamit ni Ohm para sa school. Bye Pa, thank you sa breakfast." natawa ako sa reaction ni Papa pagkalabas ko ng bahay

Nilabas ko yung bike ko mula sa garage at nagpunta sa meeting place naming magkakaibigan.

Pagkarating ko dun ay nandun na agad si Ohm, never ko pang naunahan tong lalaking to. After 10 mins ay dumating narin sila Fiat at Sing.

Pagkarating namin sa mall ay nagdecide kami na magkanya kanya na muna at after 1hr ay magkikita dun sa favorite naming pizza place.
Pero hindi kmi naghiwalay ni Ohm, pareho kasi kami ng mga klase ng notebooks at pens na pinipili.

Bumili lang ako ng 5 notebooks, 2 binder, 7 ballpens(5 blacks, 2 reds) at mga papel. Mabilis na tapos si Ohm at dumiretso sa book section, kelan pa nahilig magbasa yun?

Nagbayad na kami at nagulat ako nung pinabalot ni Ohm yung libro. May magb-birthday ba samin?
Nung inabot sakanya yung regalo ay may malaki syang ngiti sa mukha nya.

Pagkatapos naming kumain ay nagkanya kanya na kaming uwi, yung 2 daw ay mag aarcade muna habang si Ohm naman ay may meeting daw.

Ayoko pang umuwi kaya naman naisipan kong magpunta sa park, hoping to see that person again. Especially the smile on that person's face.

I know it seems impossible pero wala namang masama sa umasa diba? Kahit hindi ko nakita mukha nya, o hindi alam kung lalaki ba sya o babae pero I know na once makita ko yung ngiti na yun alam ko na sya na yung taong yun.