•5•

252 11 36
                                    

Derste hocanın anlattığından bir gram bir şey aldıysam ne olayım! Aklım sürekli önümde oturan kızdaydı...
Hayatta iki kadını sevdim; birisi annem, bir diğeri de sen... Annem beni bıraktı, sen bırakma bari...
Annem ve babam, iki sene önce öldü. Trafik kazasında.
Hayatıma Ceren ve arkadaşlarımla devam ettim ben de.
Defterin köşesinden bir kağıt kopardım, kalemide elime aldım ve yazmaya başladım.

Defne, madem artık sevgili değiliz arkadaş kalacak mıyız?
                                                    Sinan...
Kağıdı önümde oturan kıza verdim. Önce açmadı, açtığında ise bana dönüp baktı. Daha sonra kalemini eline aldı. Bir şeyler yazdı ve geri bana verdi.

Bir fikrim yok. Galiba kalmasak, aramıza mesafe koysak daha iyi olur Sinan... Seninle arkadaş olmak, doğrusu daha ileriye kaçıp sevgili olmak cidden çok güzeldi...

Okumam bitince sinirlenmiştim ya da kırılmıştım, bilmiyorum. Ayağa kalktım. "Hocam, çıkabilir miyim? Bence çıkabilirim." dedim ve öğretmenin arkamdan seslenmesini umursamadan sınıftan uzaklaştım.
Bir insanı çok seviyorsunuz ama o önce en sevdiğiniz insan olmaktan çıkıyor, sonra hayatınızdan çıkıyor... Şu an duygularımı tarif edemezdim...
Bir önce ki ders oturduğum here tekrar oturdum.
Aklımdan geçen o kadar çok şey vardı ki...
Belki gerçekten beni sevmiyor...
Belki artık benden gerçekten nefret ediyor...
İşte, ben şu an bunlardan ibaretim...
Gözlerim dolmuştu, bunu hissediyordum ve birazdan ağlayacağıma yemin edebilirdim.
Haklıydım, gözlerimde biriken yaşlar, yavaş yavaş gözümden süzüldüler.
En son ne zaman ağlamıştım? Bilmem, hatırlamıyorum...
Bir insan ömründe kaç kez reddedilebilir? Ben Defne'den önce çok kez reddedildim...
Şu an yanlızdım ama zil çalınca yanıma geleceklerinden emindim.
Her zamanki gibi haklı çıktım. Ali gelmişti. "Ne var?" dedim kabaca. "Asıl sana sormalı Sinan. Neden çıktın sınıftan?" dedi yanıma otururken. "Bak." dedim ve elimde top haline getirdiğim kağıdı ona verdim. Okuyunca elini omzuma koydu. "Ben eve mi gitsem?" dedim. "Hayır. Sen, güçlü durmak zorundasın. İnsanlar kaybeder Sinan ama her kaybeden insan vaz geçse, bu dünya da umudu olan insan kalmaz! Sevdiğini kaybeden tek insan sen değilsin, bir sürü, belki milyonlarca var. Eğer onlar vaz geçse ne olurdu? Şimdi ayağa kalkıyorsun, sınıfa geliyorsun ve derse katılıyorsun!" dedi ve ayağa kalktı. "Derse katılacağımı sanmıyorum, sınıfa gelirim." dedim ben de ayağa kalktım. "Sağol adamım." dedim ve ona sarıldım. "Her zaman kardeşim." diye cevapladı beni...
***
Sınıfa Ali'nin zoruyla girdim. Sırama oturduğumda bir kaç kişi bana bakıyordu, sonra Ali konuştu, "Dönün lan önünüze! Film mi çekiyoruz burada!" dedi. Bir kaç kişi mırıldanınca "Efendim, okul çıkışı buluşmak mı istedin? Hay hay, ben kabul ederim!" dedi Ali.
Sağol kardeşim...
***
Defteri açtım ve karşıma çıkan yazıya gülümsedim.
Sinan'ın söz defteri.
                 Yazar: Sinan Yıkılmaz
                 İlham kaynağı: Defne Aslanbey
Bunu o yazmıştı, defteri de beraber seçmiştik. Elime kalemi aldım ve kaldığım sayfayı açtım. Aklımdan geçen şeyleri yazdım...
Nereden gelirdi aklıma, bir gün ayrılacağımız?
Hayatım seninle başladı, ne olurdu seninle devam etse?
Yanımda oturan Ali, kafasını öne eğdi ve yazdıklarımı okumaya çalıştı. "Yazık oldu gençliğine." dediğinde sırıttım. "Ya ne demezsin! Sende kendine sevgili bul, valla gay olmaya karar verirsem seni alırım. Taş gibi çocuksun maşallah, giderinde var. Olur olur." dedim. "Abimi sal!" dedi Damla arkadan. "Sen sus." dedim. "Olur tabi hayatım. Ben yanıktım zaten sana, iyi oldu bu." dediğinde gözlerim açıldı. "Siktir lan oradan!" dediğimde güldü. "Nerene yanık olayım oğlum senin? Benim gibi biri, sana bakar mı? Hem ben erkek sevmem. Öpüşebileceğim insanlar arıyorum ben." dedi. "Biz de öpüşebiliriz hayatım!" dedim ve göz kırptım. "Defol git. Azgın!" dedi. Güldüm.

***

Cidden, Sinan❤Ali çifti olabilir. İkiside sap, yeminle fikrim cazip gelmeye başladı. SİNAN'I GAY YAPMA FİKRİ, ÇIK AKLIMDAN! Neyse sakinim...
Bu bölümde böyle olsun arkidaşlar. Bir günde 3 yb dilek olay jsjdjsnd. Neyse ya benim de yazmak hoşuma kaçıyo zaten. Hadi bakim güzel güzel okuyun canlarım. Öpüyorum kocaman. Yarın yb atmazsam bu bölüme sayın. İleriki bölümler daha uzun olur, bir tane atarım. Bunlar kısa diye böyle yapıyorum. Neyse, hadi gittim ben.

Bana Kalbimi Geri VerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin