Şansın Melodisi

-9-

Melodi'nin telefonunu sessize alarak baş ucuna geri koydum. Bu kadar kaçamak yeterdi. Arkamı dönmüş gidecekken geri döndüm ve üstünü bir kez daha güzelce örttüm.

"İyi geceler, bebeğim."

---

İnsanlar güne sakince uyanarak başlar, değil mi? Ama yok! Ben nedense başımda elektro gitar çalan bir Gus ve ona eşlik edip şarkı söyleyen bir Aaron'la uyanmıştım.

Gözlerimi ovuşturarak yataktan kalktım ve sinirli bir şekilde onlara bakmaya başladım.

"İnsan uykusundan sıçrayarak uyandırılır mı ya? Hem sabah sabah odamda ne yapıyorsunuz siz?" dememle Gus ıslık çalarak etrafına göz gezdirip bana döndü:

"Senin odanda?"

Etrafa baktığımda Gus'ın odasında olduğumu gördüm ve dün geceyi hatırladım. Hayır ya! Burada mı uyuyakalmışım?

"B-ben ş-şey.."

"Tamam tamam. Hadi kalk da Joe'nun sana süprizi varmış."

"Aaa! En sevdiğim! Canım Joe ya."

İkisi de yüzünü ekşitip "Canım mı?" der gibi baktı.

"Ne var? Sizin gibi elektro gitarla uyandırmıyor en azından." deyip omuz silktim.

"Ama sen Aaron'ın söylediği sözleri duymadın. Boşuna çalmadık yani." deyip dudak büzdü. Evet, duymamıştım. O an tek düşündüğüm uykumdan uyanmamdı.

Aaron Gus'a işaret verdi ve yeniden minik konserlerini vermeye başladılar.

"Duyduk ki varmış hediyelerin,
Unuttun herhalde akşamleyin.
Ama olsun ver bize hadi,
Çok çıktı bizde adrenalin, adrenalin, a-adrenaliinn!"

Şarkıyı bitirip eliyle selam verince gülmeden edemedim.

"Ha şöyle! Sinirli Melodi hiç çekilmiyor."

Ama bir saniye! Hediyeleri nereden öğrenmiş olabilirler? Ben onları imha edecektim!

"Öhöm, şarkıyı bu sabah yazdım. Adını Adrenalin koyuyorum ve sana ithaf ediyorum." diyen Gus'a göz devirdim.

"Şarkı için teşekkürler Gus ve Aaroncığım. Ama valizimi karıştırıp karıştırmadığınızı sorabilir miyim acaba?"

Gus dediğime gözlerini pörtletip telefonumu gösterdi.

"Melodi, cidden böyle bir şey yapmayacağımızı biliyorsun. Dün İrem söyledi."

Neden buna takıldım bilmiyorum ama adımı çok güzel söylüyordu. "Melody" diye. Neyse, bunu aklımdan çıkarıp Gus'ın İrem'i nereden tanıdığını düşünmeye başladım. Sabah sabah beynime çok yüklenmişlerdi ama, haksızlık!

Sonra aklıma telefonumu gösterdiği geldi. İrem'le mi mesajlaşmışlardı yani? Eğer öyleyse, İrem'in şu an yaşamadığına kalıbımı basarım.

"İrem söyledi. Çok güzel. İrem de senin on yıllık arkadaşın ya. Niye şaşırıyorum ki?" deyince dediğime hak verecek ki dün İrem'in bana mesaj attığını ve onun da cevap verdiğini açıkladı. Kafamı salladım ve:

"Tamam, çok hareketli bir sabaha başladım. Ama bence artık aşağı inelim. Çünkü şu aşağıdan gelen tiz sesin Joe'nun bağırması olduğunu varsayıyorum, değil mi?"

Dediğime gülüştük ve odadan çıktılar. Ben de odama girip üstümü değiştirdim. O sırada dün Gus'la İrem ne konuştu diye merak edip telefonumu açtım.

82 yeni bildiriminiz var.

Oha! 82 ne be? Hepsi İrem'dendi tabi ki. Şaşırmadım.

**Gönderen: İrem