Şansın Melodisi

-41-

MEDYA: Bölüme ithaf etmek istediğim şarkı🖤

Ayrıca bu bölümü çok sevdiğim bir user'a ithaf etmek istiyorum jacobcuyum 🍒

Bir elimi boynuna dolarken diğer elimi saçına götürdüm. Yüzüne yaklaştım.

Ve Gus'ı öptüm.

--

Gus karşılık vermeyince birkaç saniye sonra geri çekildim. Gus şaşkın bir ifadeyle bana bakıyordu. Yüzüm kıpkırmızı olmuştu. Elimle saçımı kulağımın arkasında atarken yüzüne bakmadan konuştum. "Özür dilerim, çok mu ileri gittim?"

Kaşlarını çatıp kafasını iki yana salladı. "Ne? Hayır."

"Ama..Karşılık vermed-"

Cümlemi bitirmeme izin vermeden iki eliyle çenemden tutup dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Gözlerimi kapadım. Benim yavaş öpücüğümden daha farklıydı bu sefer.

Ellerimi boynunda birleştirdim. Birkaç adım atıp sırtımı duvarla birleştirdi ve beni kucağına aldı. Elini bel boşluğuma koydu.

Dudakları çok yumuşaktı. Bir elimi saçına götürüp oynamaya başladım. Dakikalar sonra nefessiz kalıp ayrıldığımızda önce yanağıma sonra boynuma minik birer öpücük kondurdu.

Sırtım hala duvarla bitişikken alnını alnıma dayadı. Gözlerimi açtığımda o da bana bakıyordu.

Gülümsedi.

Gülümsedim.

"Karşılık verdim."

Alt dudağımı ısırdım. "Beklediğimden güzel bir karşılıktı."

"Başta şok olduğum için..."

"Neden ki?"

"Odana gelirken kafamda kurduğum senaryolarda bu yoktu."

"Ne yoktu?" dedim imayla.

"Beni öptün?" dedi gülerek.

"Evet, yaptım öyle bir şey." dedim ben de gülerek.

"Arkadaş olduğumuzu söyleyip gitmemi istersin diye düşünüyordum."

Elimi yanağına koydum. "Bunu cidden düşünmüş olamazsın bence, canım."

Yüzünde hınzır bir ifadeyle "Ne dedin sen?" diye sordu. Güldüm. "Canım dedim."

Birden yüzü yumuşadı ve burnunu benimkine değdirdi. "Seni seviyorum, Melodi."

Dudağımı hafifçe ısırdım. Karnımda şu an garip şeyler oluyordu ve hala Gus'ın kucağında olmam durumu daha da kötüleştiriyordu."Ben de seni seviyorum, Gus."

Yaklaşıp minik bir öpücük daha kondurdu dudaklarıma. Yerimde kıpırdanıp "Ben aşağı mı insem?" diye sordum.

"Rahattı böyle."

"Rahat tabii... Ama biraz daha böyle kalırsam midemdeki kelebekler tepinmekten patlayacaklar."

Sesli güldü. Elimi ağzına götürüp kapadım. "Şşş, herkes uyuyor." Kafasını sallayıp gülmemek için kendini sıktı. Çok tatlı görünüyordu.

Sonra "Artık uyuman gerekiyor. Yarın sabah okula gideceksin." dedi ve yanağıma bir öpücük kondurup arkasını döndü. Kolundan tutup kendime döndürdüm. "Ama gitmeni istemiyorum."

"Ben de gitmek istemiyorum."

"Erken kalkabilirim, sorun değil." dedim.

Bu anın bitmesini istemiyordum. Elini saçıma atıp oynarken "Erken kalkmak sorun değil zaten. Ama sağlıklı değil, güzelim. O yüzden uyku vakti." dedi.