TAKE ME FOR GRANTED

THREE

"where have you been?" nagulat naman ako sa biglang pagsalita ng tao na nakaupo sa sala ng Mansion..

Lumapit ako rito.. at umupo sa harap ng sofa na kinauupuan nya..

Sobrang lamig ng mga tingin neto.. Mukhang any time, bigla nya na lamang akong aambangan..

"Just somewhere.." Tanging tugon ko lang..

Wala din kasing kwenta kung sabihin ko ang totoo.. He doesnt even care..

Ngumisi lang ito..

"Hmm. Really? Nagtataka talaga ako sayo, Mrs. Apolonio! You are so tight na hindi ko man lang naiisip na nakikipagkalantari ka na sa iba.. Doon ka rin ba galing ngayon??"

Wow. just wow!

So? ako na ngayon ang may lalaki? Wow! ibang klase din talaga tong asawa ko..

Tinignan ko rin sya.. at ngumisi.. nakakasawa na..

"Oo.. bakit? Sarap na sarap nga sya habang pinapaligaya ko eh.. hmm. Thanks sa moves!-"

Hindi ko inasahan ng bigla nya akong inabot at kinorner sa sofa.. He even get a hold of my jaw.. damn! ang sakit ng pagkakahawak nya.. Pinaharap nya ako sa kanya.. ang lapit ng mga mukha namin.. and I can see raging madness in his dark brown eyes.. walang nagsasalita.. tanging mabibigat na paghinga lang namin ang maririnig..

"Shit.. Ysabel. Wag mo akong susubukan.. I hate you.. I really do.." Bawat bitaw nya ng salita ramdam ko ang mga diin doon..

And it hurts.. He hates me.. Kailan nya nga ba ako minahal? never naman eh.. Kahit noong mga bata palang kami.. He just take me for granted dahil alam nyang mahal ko sya.. He just played with my feelings noon kahit mapaHanggang ngayon din naman..

"Then lets get a divorce.." Tinignan ko sya ng may pagmamahal habang sinasabi ko ang mga katagang iyon..

I love him.. so much that its already killing me..

Hindi ko alam kung saan ako nakakuha ng lakas ng loob na hamunin sya na makipaghiwalay..

Napansin ko ang pagtigil neto.. Binitawan nya na rin ang pagkakahawak nya sa panga ko.. And he stand still in front of me.. I cant see any emotions in his face.. naka-poker face lang ito..

"No." No? Diba ito naman ang gusto nya ang maghiwalay kami.. Maalis na ang burden ng pakikisama sa akin? Eh bakit ngayon... No. I am not going to assume anything.. nasa bibig nya na mismo nanggaling.. He hates me.. At ilang beses na ba nya iyan naipamukha sa akin? hmm. And eventually he will leave me anytime soon.. Ramdam ko iyon.. Iiwan at iiwan nya pa din ako.. So we better end this now.. kasi baka.. baka kapag hindi ko pa to ginawa ngayon.. Hindi ko na magagawa sa mga susunod na araw.. Kasi hanggat kaya ko pa.. at may lakas ng loob pa akong makipaghiwalay ay dapat gawin na namin.. Dahil di ko na sigurado ang takbo ng puso ko.. Baka.. sa susunod di ko na kayaning mawala pa sya sa akin.. at makagawa pa ako ng mga bagay na ikagagalit nya lang sa akin..

"Dont worry.. You can still manage the Companies that under my name kahit hiwalay na tayo.. Hindi ko naman kailangan ng sobrang yaman.. (Kasi pagmamahal mo lang sana ay dapat sapat na.. pero hindi mo kayang ibigay iyon.. at ayaw ko ng ipilit ang mga bagay na hindi naman talaga para sa akin..) and hindi mo na kailangang makisama sa akin dahil sa utang na loob mo kay Papa ng inalagaan ka nya.. You dont have to.."

Sambit ko at ngumiti sa kanya.. But deep inside.. I am already crying.. I cant.. I just cant.. break up with him like this.. But I have to.. wala ng patutunguhan tong pagsasama na ito.. magkakasakitan lang kami.. Enough na ang Isang taon at kalahating buwan ng paglolokohan..

Pero hindi sya nagsasalita.. Nakatingin lang ito sa akin.. Kaya nagsalita ulit ako..

"Diba ito naman ang gusto mo? Ibibigay ko na Daniel.. And she needs you more than I do.. (Pero kailangan din kita..) Her name is Faith, right? And she's sick.. (and Im sick too..)"

Faith Torres, isang Pilipina na inampon ng mag-asawang amerikano.. nagkakilala sila ni Daniel noong mga panahong nangibang bansa sila ng tatay nya ng mamatay si Tita Diana.. simpleng babae, mabait, maganda.. and I already met her once.. at ang taong talagang mahal na mahal ni Daniel..

And I saw the change of his reactions.. He is affected.. pagkabanggit palang ng pangalan ni Faith, bigla na syang nagkaemosyon.. and its killing me seeing those eyes full of love and care for that woman..

"How? How did you know.." Tanging naitanong nya lang..

"Im Freda Ysabel Wilford, as if you didn't know.." kibit balikat ko..

I can get anything that I want.. Ikaw lang naman ang hindi ko kayang maangkin kahit ubusin ko pa ang yaman na nakapangalan sa akin.. And being Freda Ysabel Wilford, Daniel Apolonio Jr. cant love me.. Because I am Freda Ysabel Wilford.. He loves a woman who was simple and kind-hearted and its Faith. and it will never be me..

And hindi ko na napigilang tumulo ang aking mga luha.. Shit!

"I know it all, Dan.. That everytime you flew out of the country.  pinupuntahan mo sya.. But dont worry.. Our parents didnt know about it.." pag-aassure ko..

Ngumisi naman ito..

"Its good then.. You know about her.. Hindi ko na kailangang maglihim sayo.."

Bigla namang bumalik sa cold stares ang kanina lang ay puno ng pagmamahal na mga mata..

"What do you mean?" tanging naitanong ko lang..

"Staying with this marriage.. and staying with you will protect the woman that I really love.." simpleng tugon nya lang..

And halos mawasak ang puso ko ng sinambit nya ang mga katagang iyon..

"That's why.. Hindi ka papayag makipaghiwalay.." napayuko na lamang ako.. sa pagkakatuklas ng mga bagay bagay..

Sya pa rin pala ang dahilan.. ang babaeng kinaiinggitan ko.. ang babaeng totoong mahal ni Daniel..  Sa sobrang pagmamahal nya sa babaeng iyon ay kaya nyang isakripisyo ang kalayaan nyang magmahal para maproteksyunan lamang sya.. Wow! Faith Torres is one lucky person.. nakakainggit..

He is staying with me to protect the one he truly loves.. damn it.. Daniel Apolonio Jr., you monster..

You really using me for your convenience..

and hindi mo ba alam na ikamamatay ko ang ginagawa mong ito sa akin.. You evil!

"Paano mo yan nagagawa?" biglang tanong ko sa kanya..

"ang ano.."

"Ang pakikipagusap sa akin ng tungkol sa taong talagang mahal mo.. knowing that it will just hurt me big time.."

"What? You started it, Ysabel.. Ikaw ang nagbanggit ng pangalan nya in the first place.." parang wala lang sa kanya ang pagsagot sa akin.. wala ka man lang ba talagang ni katiting na feelings sa akin Dan?

Close naman tayo noon. Pero bakit? Bakit di mo ako natutunang mahalin? Mas una din kitang nakilala kesa sa kanya.. Pero bakit mas minahal mo pa rin sya?

So I decided.. Magkakasakitan lang rin naman.. So why not, play this game too?

"Okay.. If you dont want to get a divorce then lets tell everyone about this marriage.. How about it, Mr. Apolonio?" 

Malamig kong pagsambit ng isang  offer na hinding hindi nya matatanggihan..

"What? Are you crazy?" tanging nasambit nya lang..

"Maybe.. And loving you makes me damn crazy, honey.."