ဘာလိုလိုနဲ႕ ဒီေန႕က သၾကၤန္အတက္ေန႕
ေရာက္သြားၿပီပဲ...အရင္သၾကၤန္ေတြတုန္းကေတာ့
ကေလးသဘာဝ အျပည့္အဝေပ်ာ္ခဲ့ရသေလာက္
ခုလိုခ်စ္မိသြားေတာ့မွ မေပ်ာ္နိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္....
မေန႕ကအျဖစ္အပ်က္ကို ေတြးေတြးၿပီး တကယ္ဝမ္းနည္းေနမိတာ....
ဒီတိုင္းေလး ေရေလာင္းလိုက္မိတာကို ဆူလိုက္ေငါက္လိုက္တာမ်ား
မသိရင္ သူ႕လက္ေအာက္ငယ္သားက်လို႔....
ကိုကို ဘာေၾကာင့္မို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီေလာက္ထိမုန္းေနလဲဆိုတာ
တကယ္စဥ္းစားလို႔မရဘူး...
ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္မိလို႔လဲ....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဒီေန႕ေတာ့ တကယ္စိတ္ထဲေနလို႔မေကာင္းလို႔
ဘယ္မွမသြားေတာ့ဘူးလို႔ဆုံးျဖတ္ထားတာမို႔
အိပ္ရာထဲပဲလွဲေနလိုက္ေတာ့တယ္....
"တီ...တီ...တီ"
ၿခံေရွ႕နားက ဆိုင္ကယ္ဟြန္းသံကိုၾကားေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿခံေရွ႕လို႔မထင္တာေၾကာင့္
ထမၾကည့္မိေတာ့ဘူး....ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာခင္
ကြၽန္ေတာ့္အခန္းဆီကို ေလွ်ာက္လာတဲ့
ေျခသံေတြကို ၾကားလိုက္ရတာမို႔ ေခါင္းေထာင္ကာနားစြင့္ေနမိပါေတာ့တယ္...
"Plan တံခါးဖြင့္"
"ဟင္ ငသစ္"
အခန္းတံခါးကို တဒုန္းဒုန္းထုေနသလို
အာၿပဲႀကီးနဲ႕အဆက္မျပတ္ေအာ္ေနတဲ့ ငသစ္ရဲ႕အသံေၾကာင့္ အိပ္ရာကေန
အျမန္ထကာ တံခါးသြားဖြင့္လိုက္တယ္...
"ဘာလဲဟာ...ဘာျဖစ္တာ....ဟင္ ကိုကို"
အခန္းအေပါက္ဝမွာ ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္ခ်င္း
အရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးနဲ႕အတူ ရပ္ေနတာက
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဦးႀကီးကိုကိုပါ ရပ္ေနခဲ့တာမို႔
ေျပာလက္စ စကားေတာင္ထစ္ေငါ့သြားရတယ္...
ကိုကိုက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးပါလာတာလဲ....
"ဟဲ့ ငါလဲပါတယ္ေနာ္"
"အင္ ေအး ငါျမင္ပါတယ္...ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး...ဒီေန႕သၾကၤန္ေနာက္ဆုံးရက္မို႔
ေလွ်ာက္လည္မလို႔ေလ..အဲ့ဒါနင့္ကိုလာေခၚတာ"
ငသစ္ရဲ႕စကားကိုနားေထာင္ၿပီးေတာ့ ကိုကို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာအမူအရာကို
ခိုးၾကည့္လိုက္တယ္...
ကိုကိုက လက္ခံပါ့မလားလို႔ေပါ့...
ဒါေပမဲ့ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ကိုကို႔မ်က္ႏွာက တကယ္ဖမ္းရခက္တယ္...
အဲ့ဒါေၾကာင့္ မလိုက္ေတာ့ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္...
မေန႕ကကိစၥေတာင္မေျပလည္ေသးတာ
ေတာ္ၾကာ လိုက္သြားမိလို႔
အျပစ္ထပ္လုပ္မိရင္ ပိုဆိုးသြားမွာေပါ့....
YOU ARE READING
ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္(ကိုကိုက ကျွန်တော့်အပိုင်)
Fanfictionသၾကၤန္Ficေတာင္းဆိုၾကလို႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပဲ ေရးလိုက္ပါၿပီေနာ္
