ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္(ကိုကိုက ကျွန်တော့်အပိုင်)

Ep ~~~ (12)

Mean ဒီေန႕ မနက္အေစာႀကီးထျဖစ္ရတယ္...
အေရးႀကီးလူနာနဲ႕ခ်ိန္းထားတာရွိသလို
ခြဲစိတ္ခန္းဝင္ဖို႔လဲရွိတာေၾကာင့္ပါ....
ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ေရခ်ိဳးေတာ့
အဝတ္စားဝတ္ဆင္ဖို႔ ဗီဒိုတံခါးကိုဖြင့္ကာ အကၤ်ီေ႐ြးေနမိတယ္....
အကၤ်ီေ႐ြးရင္း ဗီဒိုေထာင့္ေလးနားက လက္ကိုင္ပုဝါေလးေတြကိုျမင္ေတာ့
ဟိုေကာင္ေလးကို သတိရသြားမိတယ္....
ၿပီးေတာ့ ေခါင္းထဲဝင္လာတာက
ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္ေလးဘက္က
အဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့တာ
ဒီေန႕နဲ႕ဆို တစ္ပတ္ရွိေနၿပီလို႔ေလ....

အၿမဲလိုလို messageပို႔တတ္တဲ့ေကာင္ေလးက
အခုလိုတိတ္ဆိတ္ေနတာ ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္....
အစကေတာ့ အရမ္းစိတ္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္မိေပမဲ့
ေနာက္က်ေတာ့လဲ အသားက်သြားခဲ့တယ္ေလ...
အခုေတာ့ တခါတေလ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္
ဖုန္းကို silentလုပ္ထားမိၿပီး အလုပ္ၿပီးကာမွ
သတိရသြားလို႔ ဖုန္းကိုအသဲအသန္ၾကည့္မိတယ္....
ေကာင္ေလးမ်ား စာပို႔ထားေလမလားလို႔....
အဲ့လိုအခ်ိန္ဆို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေျပာၿပီး ရယ္ေနမိတယ္....
မင္းကဘာေမွ်ာ္လင့္ေနတာလဲလို႔ေပါ့...
တကယ္လဲ ေကာင္ေလးဆီက ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာလဲ.....

အဝတ္စားလဲ မနက္စာစားၿပီး ေဆး႐ုံကို
တန္းသြားလိုက္တယ္...ေဆး႐ုံနားက
ေကာ္ဖီဆိုင္ေရွ႕ကျဖတ္လာေတာ့
ေကာင္ေလးကို ထပ္ၿပီးသတိရသြားမိျပန္တယ္....
ဒီအခ်ိန္ဆို သူဘာေတြမ်ားလုပ္ေနမလဲလို႔....
ထားပါ...ဘာလုပ္လုပ္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕မဆိုင္ပါဘူးေလ...

"ေမာနင္း ေဒါက္တာ...ေစာလွခ်ည္လား"

"ဟုတ္တယ္ဗ်...
ဒီေန႕ ခြဲခန္းေတြဆက္တိုက္ဝင္ရမွာမို႔ေလ"

"ဟုတ္သားပဲ...ဖိုက္တင္းေနာ္ ေဒါက္တာ"

"ေက်းဇူးပါဗ်ာ"

ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ဝင္ထိုင္ၿပီး
လူနာမွတ္တမ္းေတြကို
ေသခ်ာျပန္စစ္ေဆးေနခ်ိန္
စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဖုန္းေလးက တုန္ခါမႈနဲ႕အတူ မီးလင္းလာခဲ့တယ္....လူနာမွတ္တမ္းကေန
အၾကည့္မခြာပဲ ဖုန္းကိုဖြင့္နားေထာင္လိုက္တယ္....

"ဟယ္လို အမိန႔္ရွိပါခင္ဗ်ာ"

"ကိုကို"

တဖက္ကအသံတိုးလ်လ်ေလးကို
ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး က်င္စက္နဲ႕တို႔ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ..
ေသခ်ာေအာင္ ဖုန္းကို နားကေနခြာၿပီး
contant nameကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့ "Plan"တဲ့....ဒါဆို နားၾကားမမွားပါဘူး...
ေကာင္ေလးဆက္တာပါ....
တံေတြးတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိဳက္ၿပီး
ဖုန္းကို နား နားမွာ ျပန္ကပ္လိုက္တယ္.....