The Unexpected

The Unexpected [Ch. 41]

**Chapter 41

Pagkadating namin sa school, medyo konti pa lang ang tao. Kaya kami ni Ryan nagstay na lang sa room at nagkwekwentuhan. Ang cute nga eh! Para nga syang nagiinterview. Paano ba naman kasi tanong siya ng tanong sa akin kung ano ang paborito.. ganito ganyan..

"Eh.. My tanong ako.."

"Ano yun?"

"Anong ideal guy mo?" Ideal guy ko? Mmmp.. [think]

"Wala eh..." Then natumba siya sa kinauupuan niya. haha! Ang epic grabe. Hindi ko nga lam kung sadya ba yun oh aksidente. Basta ako tawang tawa sa kanya. Pwede na siya maging comedian. HAHA! :D "Ano ba yan Ryan. Para kang baliw. HAHA! Nu bang nangyari sayo at napaupo ka ng ganyan. Umayos ka nga diyan. Para kang t*nga tuloy. HAHAHA!"

Tinulungan ko naman siya na makatayo. Nakakaawa naman kasi ehh.. Medyo natabunan siya nung upuan.. Nung tinayo ko na siya bigla syang nagaray.

"Arouch! Dahan-dahan lang sa braso." Braso? Hindi naman siguro ganun na napuruhan tong gungung na to sa upuan ahh? Ano bang nangyari?

"Napano yang braso mo? Eh di naman natamaan yan ng upuan ehh.." hinila ko siya konti.. pero di malakas ahh.. Pero syempre sa kabilang braso ko siya hinila. Then tinignan ko yung sinasabi niyang masakit. Nung pagangat ko ng sleeve ng polo niya.. nagulat ako sa nakita ko.. O__O

"A-anong nangyari dito? Huwag mong sabihing yung upuan ang may gawa niyan!"

"Ahh.. eto? Wala. Nung isang araw lang to. Natamaan ng.. uhm.. ng ano.. takore.." Takore?

"Ry, huwag ka ngang magsinungaling sa akin."

"Hi-hindi ako nagsisinungaling sayo."

"Tignan mo ko. Mata sa mata!" tinungo ko yung ulo niya sa akin.. Ngayon ko lang din napansin na...

may pasa siya ng konti sa baba niya. Meron din konti sa medyo gilid ng mukha niya. Hinawakan ko yun ng dahan-dahan.