The Unexpected

The Unexpected [Ch. 20]

**Chapter 20

Ano ba yan. Kanino ba ako kakampi? ACK! Bahala na. . .

"GO JOSH!!!" Napatingin halos lahat ng mga nasa tabi ko. Mostly. . .

si Ryan.

~SABLAY!

Sumablay pagkakashoot niya. Hmp!

Nagpatuloy ang game ng ganun. Puro sablay na lang lagi ang mga tira ni Ryan. Eff! Makalayas na nga dito.

Umalis na ako ng gym at pumunta sa garden na hindi ko alam ang name. :)

"Hayy! Mabuti pa dito, tahimik walang manggugulo."

"Talaga?"

napalingon naman ako dun sa nagsalita. Huwait! Di ba may laro sila?

"Anong ginagawa mo dito?"

"Sinusundan ka."

"Okay. Stalker ka na pala ngayon." Tumayo na ako at magwawalkout na sana ng hilain ako ni Ryan. "Di ba may game ka pa? Shoo! Dun ka na. Baka kung ano pang sabihin nila."

"Ako ang nagsabing hindi na muna ako maglalaro sa game ngayon laban sa First year. Basta ayoko. Masisira lang ang laro."

"Bakit naman? Wala na ako dun. Hindi na ako nanunuod. pwede ka ng makapagshoot ng diretso at eksaktong eksakto sa ring, okay? Kaya Let me go. or else.."

"Or else what?"

Uhm. ano nga ba? "Or else..

Sisipain ko yan." Oopsie. wla na akong maisip ehh. hehe!

"yan? anong yan?"

"Weakness niyo! Isa. . . Dalawa. . ."

"Gusto ko lang namang magusap tayo ehh."

'"ano bang gnagawa natin ngayon ha? Di ba naguusap?"

"I mean. . UGH! I know this is sooo gay! I'm sorry Gayle. Really."

"Psh. Neknek mo. wala pang nakakapagmura sa akin ng ganun noh? Lakas mo rin noh? Di tayo talo!"

"Please? gagawin ko ang lahat. Promise. Para lang patawarin mo ako."

"Psh. Drama mo."

"I told you, it's so gay!"

"Gay gay ka pa diyan. Sus, Kung gay edi wag mo ng gawin." Umalis na ako nun pero hinila niya ako sa kanya. At. . .

niyakap.

"Ryan. Let-Me-Go!" Tinulak ko siya palayo sa akin. Tinignan ko siya ng sobrang sama. nakakabwisit talaga to!

"Pwede ba tigilan mo na ako! Humanap ka na lang ng ibang babae. Andami naman diyan ehh. Maraming nagkakandarapa sayo!" Bat ako pa?! Bakit? Ack! Crush ko lang siya. YUN LANG! YUN LANG!!!! Di ako mabilis mafall ng sobra sobra.. pero crush oo. That's why I hate boys. Pagnagkasundo kayo ng crush mo, you can't help it.

"Ayoko!"

"Ayaw mo? Edi wag. Goodbye."

"gayle please!~"

"Gayle? Neknek mo! Close tayo?"

"Ashley. Sorry na nabigla lang naman--"

"nabigla?! talaga?!! Eh sobra-sobra ka kung umasta. Kala mo kung sino ka. Kunyari-kunyariang boyfriend lang naman kita! Maraming babae diyan pwedeng pumayag sa gusto mo! Wala na akong pakealam kahit maexpel ako. So what? Achka there's no reason para iexpel ako. Nabangga lang naman kita at sinigawan. Sino ka ba? anak ka lang naman ng president sa school na to! Hindi nyo pagmamay-ari ang batas!"

"Ashley." Lumuhod siya bigla sa harap ko. ano nanaman bang kadramahan to ha?!

"What're you doin?!"

"Hindi ako tatayo hanggat di mo ako pinapatawad."

"So, gusto mong patawarin kita ganun ba?" Tumango siya. Hmp. Tignan natin. "Fine. May condition right?"

"Yes. Kahit ano." Yan ha! KAHIT ANO DAW! As in K-A-H-I-T--A-N-O! Ha!

"Hmp. Fine. Papatawarin kita. But!"

"But, ano?"

"Tigilan mo na ako."

"A-ano?! Tigilan? Anong ibig mong sabihin?"

"Simple lang. Layuan mo na ako! Let's start all over again. Like what we were in the first place. Hindi nagpapansinan. Never care about that person. etcetera.. Yan!"

"But--"

"No more but's! Sige tayo ka na diyan Ryan. Goodluck sa life mo." Hinug ko siya pagkatayo niya. Lahat ng mga nararamdaman ko sa kanyang pagmamahal.. wait! Let me rephrase. . . Lahat ng mga naramdaman ko ever since nakilala ko siya, yun ang iniisip ko habang niyayakap ko siya. Hay..

"Goodbye Ryan Kent Dela Rosa." Nagsmile ako sa kanya at umalis na.