The Unexpected

The Unexpected [Ch. 47]

**Chapter 47

[Lee's POV]

AHHHHH!!!! Napamulat ako. Nakita ko.. Nakita ko na siya.. Ung lalaking yun.. Yun! YUN!!!

"LEE! Huhu. ANAK! Sa wakas at gising ka na." Niyakap ako bigla ni Mommy. Sumunod nun si Kuya. Sobrang higpit ng mga yakap nila. Gayundin si Daddy. Teka.. Where am i? Pagtingin ko sa kamay ko..

Needles. I hate needles. I hate hospital. I hate being here.

"Mom? Dad? Kuya? A-ano pong nangyari?" Yeah.. Hanggang ngayon hindi ko alam ang nangyari after  nung BAD BAD Dream ko. Akala ko nga totoo na yun ehh..

"Ilang araw ka na kasing tulog.. Hindi namin alam ang nangyari sayo.. Nakita ka ng kapatid mong nakahandusay na." Ano?! So, totoo ung naririnig kong sobs and Wang wang? Akala ko ba bawala na ang wang wang. Hehehehe! Common sense eh syempre Ambulance yun. Gaga ko :D Nu ba yan. Inaasar ko nanaman sarili ko :))

"Lang araw na po akong tulog?"

"Halos isang linggo na." ANO?! Isang linggo?!!! WTFFF.. Akala ko pa naman mga 2-3 days lang. Ang haba!

After ng lahat lahat.. Umuwi na rin ako Sabi kasi ng doctor pwede na daw akong umuwi. Sa ngayon bawal ang mapagod at magpuyat. Uber..

At ngayon nasa kwarto ko ako.. Nagiisip..

Iniisip..

ko siya...

Ung Guy..

Yung cloak man.

Nakita ko na siya.. In reality. Pero hindi ko na maalala yung mukha nung guy sa dream ko. Para ngang inception hh.. Togoinx. haha!

Pero...

Pwede ba kayang magkatotoo yun?

[Other's POV]

"AAHHH!!" Ayun nanaman Siya na naman. Ano ba talagang meron sa babaeng yun? Malabo.. Sobrang labo.. hindi ko makita ang itsura niya..

Pero yung katawan niya..

oo..

Same with the uniform..

Parang nakita ko na siya...

UGH! BWST! Bat ko ba iniisip ang isang walang kwentang bagay ha?!!! NAKAKABWISIT! HINDI AKO MAKATULOG!!!

AYOKO NG MATULOG GABI-GABI!. At baka mamaya..

Hindi na ako magising sa realidad.

-----xxx

[[AROOO... aha. Scary.. Chos. :D Anyways, VOTE & COMMENT! THANKS :*]]