Sabah kahvaltıda yine bütün bir aile bir aradaydılar. İlk günün neşesi yoktu ama yine de keyifliydi aile. Seher o kadar dikkatliydi ki biriyle buluştuğunu olur da anlarlar diye hiçbirinin yüzüne bile bakmıyordu.
Sofrada birbirinin yüzüne bakamayan iki kişi daha vardı. Gani baba ile Hâdi abi. Dün gece Adana genelevinde karşılaşmışlar, birbirlerini görmezden gelerek geçip gitmişlerdi. Ama ikiside birbirini gördüklerinin farkındaydı. Bu gibi durumlarda erkekler arasında yapılan zımni anlaşma gereği böyle bir şey yaşanmamış gibi davranacaklardı. Yine de kahvaltı da birbirlerinin yüzüne bakmamış, tek kelime dahi konuşmamışlardı. Bir yıldır nişanlı olan Hâdi'nin bu yaz yapılacak düğününe dair sohbetler ise iyice bunaltmıstı ikisini de
Bayram sonrası işbaşı yaptıklarında Seher'in yüreği kıpır kıpırdı. Gün boyunca gözünü Hayri'den ayıramamış, öğlen de yemekhane de aynı masada oturmuşlardı. İşyerindeki diğer erkeklere bakınca kendini şanslı hissediyordu. Çünkü en yakışıklıları, en iyi kalplileri Hayri'ydi ve Hayri bunca kızın içinden onu seçmişti. Bir peri masalının içindeymişçesine saatler geçmesin istiyordu.
Akşam mesai bitince birlikte çıktılar atölyeden. Seher vedalaşmak isterken Hayri utangaç bir edayla, " arkadaşlar arabayla beni almaya gelecekler, istersen seni de eve bırakalım," dedi. " Zahmet etmeyin," dedi Seher. "Ne zahmeti, zaten sizin oraya doğru gidiyoruz," diyerek ikna etti Seher'i. "Tamam o zaman, ama sokağın başında bıraksanız yeter," dedi Seher. Kaygısını Anlamış gibi," Tabiî ki, nerede istersen orada bırakırız," dedi Hayri.
Hayri arkadaşlarıyla tanıştırmadı arabaya bindiklerinde. Sadece selamlaştılar birbirleriyle. Arabayı kullananla önde oturan arada bir fısıldaşarak konuştular. Hayri de pek konuşmadı Seher'le, nereye gideceklerini de söylemedi soför olana. Ana caddeden balcalı kavşağına saptıklarında hava kararmıştı. Seher telaşla atıldı,"yanlış gittiniz, ben şakirpaşa'da oturuyorum,," dedi. "Merak etme, baraj yolunda bir tur atıp hava alalım dedik, sonra eve n bırakırız seni, hem biraz değişiklik olur," diyerek rahatlatmaya çalıştı Hayri. "Ama fazla geç kalmayalım, evden beklerler beni," dedi Seher, tedirgin bir şekilde.
