Mafia Princess meets the King of Vampire

Part Thirty

(3rd Person Point of View)

Dalawang linggo na nakakalipas at hindi parin nagigising si Danica at dahil doon naging abala na ang palasyo pati nadin ang mga palasyo nila Zyrus,Drew,Sky. Dahil may nag banta nanaman sakanila na pag kalipas ng isang buan ay mag kakaroon na ng digmaan. Pero kahit ganun pa man ay nagagawa parin ni Zyrus mag karoon ng oras upang mapuntahan ang minamahal niyang babae.

" Darling." Bulong niya. Nakaupo ito ngaun sa gilid ng kamang hinihigaan ni Danica. Pinag masdan nito ang kaniyang mukha at hinawakan ito. Napaka putla at mahahalata nadin ang pamamayat niya. Napaluha nalang si Zyrus sa nakikita niyang kalagayan ni Zyrah at namuo ang galit sakaniyang puso.

" Please wake up." Sabi nito kasabay ng pag patak ng mga luha sakaniyang mata. He is so frustrated di na niya alam kung anong gagawin niya. Lahat ng manggagamot ay pinuntahan niya ngunit iisa parin ang sagot nila. At di nila kaya itong gamutin. Hinawakan ni Zyrus ang kamay nito at hinalikan.

" I really miss you darling please come back to me."

"Tsk. Can you please stop bieng noisy ?" Tumigil ako sa pag tatanong ng kung ano ano sakaniya at tinarayan siya. Tsk kahit kailan talaga ang sungit. Nag tatanong lang naman ako kung saan siya nakatira anong pangalan niya. Nakita ko kasi siya dito sa puno nag babasa ng di ko naman malaman kung ano un. Tapos nafeel ko na gusto ko siyang kausapin kaya pinuntahan ko. Kaso ang mama niyo mukhang pinanganak ata sa sama ng loob.

" Sungit wala ka sigurong kaibigan no ? " tinarayan ko nalang ito at iniwan siya mag isa. Tsk kala kagwapuhan. Well gwapo naman siya kaso suplado crush ko pa sana.
.
.
.
.
.
.

" Zyrah! " Bumaba ako sa batong inuupuan ko at patakbong sumalubong sakaniya at ng makalapit na ako ay agad ko itong niyakap. Grabe namiss ko ang bestfriend ko.

Gaya ng madalas naming ginagawa ay tumatambay kami sa madalas naming tambayan. Minsan nakain at nag kkwentuhan ng magdamag.

" Tapos ano nangyari nung hindi ka niya pinansin ?" Ikinuyom ko ang kamao ko at parang batang sumimangot.

" Iniwan ko. Type ko pa naman sana kaso suplado." Tumawa siya ng mahina at tumingin sa karagatan.

"Ako nalang kasi ." Bulong nito ngunit hindi ko siya masyado marinig.

" Huh ? " umiling ito at ginulo ulit ang aking buhok.

" Wala.. Ang sabi ko uuwi na ako at mag gagabi na." Sabi nito sabay tayo at nag pagpag ng kaniyang sarili.

" Teka may sinabi ka saakin noon na hindi ka na nauwi sainyo asan ka na ba nakatira?" Ngumiti ito saakin at inalalayan ako tumayo.

" Soon you will know it but now... Mas ok na hindi mo muna malaman." Tinarayan ko to sa sinabi niya ngunit natawa nalang din ng pingutin nito ang aking ilong. Tss nasanay na siya ahh. Dalawang buan na nakakalipas ngunit ng mag hiwalay kami ng aking kaibigan ay hindi ko na ito muling nakita. At sa dalawang buan ay mas naging malapit kami sa isa't isa ni Zyrus. Dahil nadin sa araw araw nilang pag bisita sa aming palasyo. Suplado parin ito pero kahit papano ay kinakausap na ako nito lalo na kung naiinis ito saakin hahaha. Kaso sa tagal naming nag sasama mas lumalalim ang pag tingin ko sakaniya. Sino ba namang hindi. Pag malungkot ako kahit di niya ipahalata ay anjan lang siya sa tabi ko upang damayan ako. Pag nasa peligro naman ako siya lagi ang nadating upang iligtas ako. Hindi man niya aminin na may pag ka anghel siyang ugali pero alam ko sa sarili ko na maayos siyang lalaki.

" Psst Zyrus kanina ka pa nag babasa jaan eh kung samahan mo nalang kaya ako mag swimming." Ngiting sabi ko sakaniya ngunit hindi man lang ako pinansin nito kaya ako nalang mag isa pumunta sa karagatan at nag babad mag damag. Tsk kaasar kailan kaya babait un ? Pasalamat siya mahal ko un kung hindi tsk ewan ko nalang. Ilang minuto ay nanatili parin akong nakababad sa tubig at sinubukan ko pa mag float. Tsk nakakatamad talaga kung mag isa ka lang.. Pano kaya na mamanage ni Zyrus na mag isa.

Napatigil ako sa pag iisip at umalis sa pag kakalutang ko ng namalayan ko na sobrang layo ko na pala at napadpad na ako sa pinakamalalim na dagat. Wala sanang problema ngunit biglang umalon ng malakas kaya't lumubog ako sa tubig at hirap makaahon. Sinubukan kong lumangoy upang makaahon at ng magawa ko naman un ay agad akong tumingin sa pwesto ni Zyrus na ngaun ay wala na siya doon. Muli akong lumubog at sa pag kakataon na iyon ay akala ko'y mamatay na ako ngunit isang braso ang yumakap saakin at inalis ako sa dagat na iyon.. Ng mailapag niya ako sa buhangin ay agad akong umubo at napaiyak dahil nadin sa takot na naramdaman ko.. Akala ko akala ko iniwan niya na ako.

" Hush now my darling its ok. I'm here." Sabi nito at niyakap ako upang patahanin.. Un ang huli kong alaala bago ako mahimatay sa mga bisig niya.

Ilang linggo na ang nakakalipas at medyo nag iba ang turing saakin ni Zyrus mas naging caring siya at protective..At mas lalong nahuhulog ang loob ko sakaniya hindi mali di lang mahuhulog dahil mahal ko na siya.

" Zyrah anak. Kaya kita pinatawag dito dahil may importante kaming sasabihin sayo ng mommy mo." Sabi saakin ng ama ko. Nasa hapag kainan kami ngaun at kasalukuyang kumakain. Hindi sana ako sasabay sakanila dahil nangako ako sa kaibigan ko na mag kikita kami ngunit sabi ni daddy ay importante daw ito kaya't sumabay nalang ako sakanila.

" Anak at dahil nasa wastong gulang ka naman na at may protocol saatin na ang susunod na magiging reyna dito ay kailangan mag karoon ng makakasama dito panghabang buhay.. Naisipan namin ng Daddy mo na ipakilala ka sa iyong mapapangasawa." Napakunot ang kilay ko sa sinabi nila at medyo kinabahan ngunit may kaunting ngiti na nakatago saaking labi dahil baka siya ang ipapaasawa saakin nila daddy. Nanatili lang akong tahimik at inantay ang kanilang sasabihin ng may isang taong dumating at may kasama itong mga alagad niya. Lumaki ang mga mata ko at sumaya bigla ang puso ko ng mapagtanto ko kung sino ito..... Ang bestfriend ko si Jake. Ngumiti ito saakin at yumuko upang mag bigay galang.

" Anak siya nga pala si Jake ang iyong mapapangasawa." Biglang nag laho ang mga ngiti ko sa mga narinig ko. Kasabay nun ang kaba ng makita ko si Zyrus sa labas ng pinto na nakatingin saakin. Kita ko ang mga sakit sa mga mata niya.

Zyrus.

Gusto ko mang tumakbo sakaniya at sabihing siya ang gusto ko makasama habang buhay ngunit agad na itong umalis palayo at iyon na ata ang huling araw na nakita ko siya.

" Zyrus andito ka pa pala." Tumayo si Zyrus at nag bigay galang sa kapatid ng kaniyang minamahal at muling naupo sa tabi ni Danica.

" Natutuwa ako sapagkat merong isang taong minahal siya ng totoo sana pala ay ikaw nalang ang pinagkasundo namin sakaniya at hindi ang Jake na un." Lumapit si Cristine sa kabilang gilid ng kama at hinawakan ang kamay ng kaniyang kapatid.

" Kung alam ko lang na ikaw ang gusto ng kapatid ko noon. Sana hindi to lahat nangyari." Bumuntong hininga si Zyrus at muling pinatitigan ang mukha ng kaniyang minamahal inaalala ang mga nangyari ilang taon na ang nakakalipas.

" Its all my fault. Kung hindi lang namuo ang takot ko ng araw na un sana hindi siya nag kaganto ngaun." Lumapit sakaniya si Cristine at binigyan ito ng tapik sa balikat na para bang cinocomfort ito..

" Hindi mo kasalanan un..Inakala mo lang talaga na si Jake ang nararapat sakaniya kaya't nag paraya ka. Pero bumalik ka naman hindi ba?"

" Bumalik ako pero huli na." Tumayo si Zyrus at humarap kay Cristine. Hinawakan niya ang dalawang balikat nito.

" And this time I will correct all my mistake I've done in the past. I will never leave her alone again. Ngaun pwede bang bantayan mo muna siya may pupuntahan lang ako. "

" Saan ka nanaman pupunta ? Bukas na ang digmaan." - Cristine

"Kay Casiya." Ngumiti si Zyrus at aalis na sana sa silid ni Danica ng may biglang sumulpot sakaniyang harapan.

" Hindi na kailangan dahil ako na ang kusang pumunta sainyo." Nag katinginan sila Cristine at Zyrus kasabay ng pag pasok nila Drew, Sky , Kaye sa silid.

" Casiya?" - All