act

hoofdstuk 32

P.o.v. Lilian

'waar gaan we eten?' 'ik heb werkelijk waar geen flauw idee, louis zit achter het stuur' 'hé! En wie zegt dat ik het wel weet!?' 'dus niemand weet waar we naartoe moeten?'

'jawel' 'maar je zei net dat je het niet wist' 'gewoon op de fans af gaan' zegt elenour terwijl ze naar een grote groep gillende meisjes wijst.

'slim' 'ben ik' zegt niall 'tss' 'yeah right' 'dus je vind me niet slim?' Zegt hij en steekt drijgend zijn handen naar me uit, 'dat zeg ik niet' 'dat zeg je wel' 'dat zeg ik niet' 'wel' 'niet' 'wel' zegt ie waarna hij me begint te kietelen.

'stohooooop!' Gil ik en zak naar beneden op de achterbank 'nee' zegt hij en gaat op mijn benen zitten 'hahahaha' 'ben ik slim?' 'jahaha' 'ja wie?' Zegt hij en stopt met kietelen maar laat zijn handen dreigend op mijn buik liggen.

'die, hahahoke jahahij bent slim' zeg ik, 'mooi, fijn dat je het zegt' 'ja ja' zeg ik terwijl ik omhoog probeer te komen, 'niall kun je' ik word afgekapt door louis die over een hobbel heen rijd ofzo.

In iedergeval veert de auto omhoog waardoor ik en niall van de bank af schuifen, niall boven op mij beland en we half onder de stoel van louis belanden. Ik zie niall blauwe ogen me aam staren, 'niall?' 'oh uhm.. ja tuurlijk' zegt niall waarna hij omhoog probeert te klimmen maar tegen word gehouden door de opslot geschoten en in elkaar gedraaide gordels.

Waarom schoten ze niet op slot toen we van de bank af vielen? Ik hoor louis en elenour hard lachen, 'louis heb je al een parkeer plek gevonden?' 'eigenlijk staan we ingesloten door de fans'

'kan iemand ons dan los maken?' ' ik kan er niet bij..' 'oke' stilte, toen was er alleen nog maar stilte in de auto, louis die stukje bij stukje door de menigte reed, elenour die op haar mobiel zat en niall en ik die tegen elkaar aan geplakt zitten.

Ik voel nialls ogen op me branden en kijk hem snel aan waardoor hij zijn ogen weer afwend, akwaaard zingt het stemmetje in mijn hoofd, over en over. Want het is nogal akward , ik bedoel niall legt me een liefdseverklaring voor en ik negeer het compleet.

misschien is het wel snel maar ik ben er in de drie uren dat we buiten waren in de speeltuin er achter gekomen dat ik hem in iedergeval niet als een normale vriend.

Ik heb alleen totaal geen ervaring met jongens, de meeste jongens van school probeerden het altijd wel maar ik negeerde ze gewoon kompleet. Ik was meer bexig met huiswerk, voor mijn zusjes en broertje zorgen zodra ik daar mee klaar was leefde ik gewoon.

Ik pakte mijn skateboard en ging naar de stad, ging weet ik veel waar naar toe of zocht een baantje. Gewoon een simpele kus op de mond, daar was niall zelfs de eerste in...

Ik vind het gewoon lastig in te schatten, ik ben nog nooit verliefd geweest dus ik weet niet of mijn hart sneller gaat kloppen, ik het super warm krijg en me op sommige momenten niet weet wat ik moet doen komt omdat ik daadwerkelijk verliefd ben of dat ik netveus ben of iets spannend vind.

Misdchien beeld ik me alles wel gewoon in om het niet zo akward te maken om met iemand te daten die je eigenlijk totaal niet leuk vind.

ik slik even als ik er achter kom dat ik hem de hele tijd heb aan gestaard, ik weet het gewoon allemaal niet..