act

hoofdstuk 34

P.o.v. lilian

 'I WILL LOVE YOU AGAAAAAAIN!' gilt louis mee met de radio, niall was bij het derde liedje al in slaap gevallen en ik doe mijn best om louis niet te slaan.

'mgrhm' hoor ik naast me waarna niall zich in zijn slaap aan me vast klampt en zachtjes begint te snurken, ik kan het niet laten om naar hem te kijken. ik bedoel, naar zo iets schattigs moet je wel kijken!

'niall en lilie zaten in de bus, k-i-s-s-i-n-g!' 'gaat het liedje echt z-' niall en lilie zaten in de bus, k-i-s-s-i-n-g!' onthoud lilie, nog maar een paar minuten en dan zijn we thuis. waar de rest van de jongens zijn, onthoud lilie, hij is de gene die de auto bestuurd anders had je hem mogen slaan.

louis is het ondertussen wel gewend, het is meer vriendschappelijk dan kwaad bedoeld. hij is toch een van mijn beste vrienden, okal kan zijn drukheid je soms echt irriteren. hij weet wanneer hij moet stoppen en serieus moet zijn, bijna altijd dan.

'niall en lilie zaten in de bus, k-i-s-s-i-n-g!' 'louis, hoe kun je ooit zo veel energie hebben?' 'hij heeft een positieve inkijk op het leven' beantwoord elenour mijn vraag, 'en hoe vaak heb je dit al gezegd?' 'voor mezelf of voor hem?' vraagt ze terwijl ze ondetussen een of ander brief aan het verscheuren is en het naar ons toe gooit.

'laat maar, stomme vraag' grinnik ik en leg mijn hoofd op die van niall, 'remember, say it' fluisterd ze bijna geruisloos als het huis weer in zicht is. wat eigenlijk helemaal niet nodig is want louis is weer begonnen met zingen.

hoe kan niall daar ooit door heen slapen? 'maar alle jongens zijn daar' 'dan nem je hem eerst maar mee naar boven zodat jullie je om kunnen kleden ofzo' 'maar, ik ga hem echt niet zeggen dat ik verliefd op hem ben!' 'you promissed girl'

'succes!' roepen elenour en louis zodra hij de auto geparkeerd heeft. 'jullie wagen het niet om!' de auto deuren gaan met een klap dicht, fijn. nu met ik mister, je krijgt me toch niet wakker wakker proberen te maken.

'niall' fluister ik en tik tegen zijn hoofd aan, 'niall, ik heb eten voor je?' 'grhmun' 'dat versta ik niet hoor, EH horan!' gil ik als hij me nog dichter tegen zich aantrekt en me heel zacht begint te kietelen, 'je was zeker al wakker sinds dat etens gedeelte?'

'nee' hoor ik hem zachtjes in mijn shirt mompelen, 'niall?' 'ik ben eerlijk!' 'nee, dat wou ik niet zeggen' fluister ik zerkwijl ik op mijn lip bijt, 

ik ga hem nu echt niks zeggen, elenour heeft maar iets gezegd en ik verbeeld me dingen. ik heb een reike fantasie en ik wil niet eens weten hoe die van elenour in elkaar zit.

'ze hebben pizza binnen!' zeg ik dan snel, en wijs naar het huis. ik doe snel de deur open en wil er uit klimmen maar besef me dan dat niall me nog vast heeft en me waarschijnlijk toch niet los gaat  laten.

'en wat wou je echt zeggen?' vraagt hij terwijl hij me aan kijkt, 'dat..' ik frons mijn wenkbrauwen en zoek naar de juiste woorden, 'dat wou ik echt zeggen'

'lilie, je weet dat je niet kan liegen' zegt hij terwijl hij mijn hand vast pakt en me nog steeds aan kijkt.