TESADÜF

2.Bölüm

/Multimedia:Başak/

Berke boş boş baktıktan sonra"Biz zaten tanışıyoruz" dedi.Bunlar nasıl kardeş olabiliyorlardı.İkiside birbirine zıttı gerçekten.

"Ne içersin Berke?"diye sordu Cenk.

"Farketmez"dedi ama bakışları hep abisindeydi.

"Tamam"dedi ve ayağa kalkıp kahve aldı.Elindeki kahveyi  Berke'ye uzattı.

"Nerde tanıştınız?"diye sordu Cenk.

"Kütüphane de bayıldı, bende onu revire götürdüğümde tanıştık."dedi Berke

"Kütüphanede onu yanlız bırakmamalıydım."dedi Cenk (beni çok şaşırtarak)Suçluluk duyar gibi hali olduğunu sanıcaktım az kalsın.

Berke"Sen orda mıydın?"

"Neyse sorun değil önemli bir şey yoktu."dedim ve ortamı yatıştırmaya çalıştım.

Berke rahatsız olmuşa benziyordu.Yüzündeki ifadenin gerildiğini gördüm.Abisiyle sıkıntısının olduğunu varsaydım.

"Ben artık gidiyim"dedim."Bu arada kahve için sağol"deyip Berke'ye gülümsedim.O da karşılık verdi.Bende çıkışa yöneldim ki telefonum öttü.Telefonu açacak durumda değildim.Bir an kantinden Berke'nin sesini duydum.

"Ne sanıyorsun onu he Cenk?!Sırf Yonca'ya benzediği için onunla oynacak mısın?O senin bildiğin kızlara benzemiyor görmüyor musun?"(sesi gür geliyordu)

"Ne ara tanıdın onu.Yoksa... ondan hoşlandın mı?"deyip kahkahaya boğuldu Cenk.Lanet kahkasından itici birşey yoktu.

"Ne yaparsan yap kimle olursan ol ama ona zarar verme.Onunla oyun oynamana izin vermem."deyip önümden hızla gitti.

Ve bende fazla kalmayarak metrobüse doğru yol aldım ki düşünmemeye çalışıyordum.

O benimle oyun oynayamaz.Buna asla izin vermem.Artık herkesi tanıyordum.İnsanlardan uzak durmanın daha iyi olduğunu gözlemledim.

Eve geldiğimde uyuyamadım.Gece dörtte uyuyabildim.

-------

Sabah kendimi çok bitkin hissediyordum.Anneme okulda bayıldığımı söylemedim zaten pekte önemli birşey yoktu.Annemle beraber kahvaltıya oturduk.Annem sabahtan kuaför dükkanımızı açardı ama bu aralar işler kesat ve annemin morali pek yok.Pek konuşmadık hazırlanıp evden çıktım.Onu yanlız bırakmak en iyisi biraz kafasını toplar en azından .

Okulda bi kalabalık vardı. İçlerinden birine sorunca bir çocuğun dövüldüğünü söyledi.Çarpa çarpa geçtim.

Kanlar içinde yerde olan Berke'yi gördüm.Doğruca koştum"Çekilin çekilin"diyebildim..Ambulanı aradım o arada Cenk geldi.Beni itti ve Berkeyi doğrultup arabasına taşıdı.

"Ambulansı aradım"dedim .

"Ne yaptın?"dedi birden sinirle."Burnunu sokma"dedi ve arabaya atladı.
Küfürler saydırıyordu.Bende arabaya atladım."Çabuk ol hadi" dedim.

"Heyy sen niye geliyorsun.Bundan sonrasını ben hallederim"dedi ve kapıyı bana açtı.

"Kes sesinide sür"dedim kapıyıda kapattım.

Arabayı çok hızlı kullanıyordu.En sonunda kazasız belasız hastaneye ulaşabildik.

Sedyeyi getirdiler bende bu arada yanından gidiyordum ki Cenk beni bileklerimden tutup hızlıca çekti.

"Nereye gittiğini sanıyorsun?Çok yardım seversin"deyip güldü.

"O beni orda revire götürdü aynı şeyi benimde yapmam gerekir"dedim ve kolumu çektim.

Sonunda Berkenin yanına gittik.Durumu iyiydi ama kırıkları varmış.Cenk odaya girdi ve kapıyı sertçe kapattı.

"Kim olduğunu gördünmü?Nasıl birisiydi anlat"

Berke"Orta yaşlıydı daha önce onu görmemiştim.Beni gördüğü an sıkıştırdı.Yanında adamları vardı.Karşı koyamadım çoktular" dedi Berke.

"Onları bulup anasından doğduğuna pişman edicem"Cenk odadan çıktı."Hala burda mısın?" dedi gözlerini kısarak.

"Onu bir kere görüp çıkıcam" dedim ki o anda metrodaki bana tip tip bakan adamı gördüm.Gine bana ters bakıyordu.Ama Cenk'e de  bakıp kaçtı.

"Sen kimsin?"deyip arkasından koştum ki kaybolmuştu.

"Noluyo o kimdi?" dedi Cenk.

"Boşver"dedim ama o adamdan korkuyordum.Eve nasıl gidicektim bilmiyorum ama suratımın kireç gibi olduğuna emindim.

Berkenin yanına girdim."İyi misin? kötü görünüyorsun"

"İyiyim endişelenme"dedi .

Bende gülümsedim."Benim gitmem gerek çok geç oldu"

"Tamam"dedi ve o da gülümsedi.

Odadan çıktım ama çok korkuyordum.Beni acaba evime bıraksaydı.Şuan buna zorunluydum.Zorlada olsa sordum.

"Beni evime bırakır mısın? geç olduda"dedim gözüne bakmadan.

"Off nerden çıktın.Hadi binde kurtulayim senden."

Ve yolu tarif ettim eve yakın bir yolda bırakmasını söyledim.

Evimi görmek istemezdi.Onlarınkinin mutfağı kadardır.Arabadan çıktım ve "Sağol" dedim.Bana bakmadı bile.

Sonra yürümeye başladım ki benim gitmemi beklediğini gördüm.

Eve girince annem uyuyordu bende kendi yatağıma kıvrıldım.

------

Okula hayli erken gelmiştim.Metrobüste rahat değildim çünkü o adam aklıma geliyordu.Sınıfa girince bir kızın heyecanla birşey anlattığını gördüm.

"Bu akşam Saraçoğulların evinde bir parti var ve herkezi bekliyoruz dedi sonrada sınıftan çıktı.

Bir partiye gidemeyecek kadar eziktim ve elbisem bile yoktu.Oraya ait değildim...