TESADÜF

4.bölüm

Multimedia:Başak

Havuzda çırpınıyordum.Aleynanın sesini duyar gibi oldum.Sonrada beni yukarı çeken güçlü kollar.Gözümü açtığımda Berkeyi gördüm.Beni havuzdan çıkardı ve kucağına aldı.Rezil olmuştum(her zamanki gibi).Cenkte karşımıza dikilmişti.Onu görünce gözlerimi kapattım.

Cenk"İyimi?"diye sorunca şok geçirdim.

"Değil fazla su yutmuş hastalanacak."Üstüme bir ceket geldi.Kokusu burnumun bayram etmesine sebep oldu.Sonra beni arabanın arka kapısına yatırdı.

Önde Cenk ve Berke yanımda ise Aleyna vardı.

Berke"Başak iyimisin?"dedi sonra kabanımı üstüme örttü.

"İyiyim hastaneye gerek yok"dedim.

Doğruldum.Ama kıyafetlerim ıslaktı.Makyajım ve saçımla birlikte berbattım.

"Bizi eve bırak Berke hiç gerek yok böyle şeylere."

"Hastaneye görünmelisin en azından içimizde bir şey kalmaz "dedi Berke.Cenkin sesi gelmiyordu.Mesajlaşıyordu.Tabi canım sevgilisini orda bırakmıştı çok yazık..

Hastaneye geldik .Doktor geldi ve muane edince üşütmüş olduğumu söyledi.İlaç yazdı.

Berke ilaçları almaya gitti.Aleynada yorgunluktan koltuğa sızmıştı.

Cenkle bir kaldık ki hala yazışıyordu.

Bana yaklaştı.Bende uyuma numarası çekiyordum.Sonra odadan çıktı.Bir süre sonra

bir el ağzıma uzandı.Çığlık attım bağırdım ama sonunda sesim kısıldı....

İMDATTT!!

------

Gözüm bağlı olmalıydı.

Nerdeydim ben"SEN kimsinnn!!!"diye bağırdım.

"Sizin yüzünüzden babamızı kaybettik,pislik annen yüzünden.Şimdi elimdesin aynı kader senin içinde geçerli..."dedi

Neyden bahsediyordu anlamadım.Çok korkuyordum tek bildiğim.Annem yüzünden neden babasını kaybetsin ki...

"Ne istiyorsun hiç birşey anlamıyorum"

"Kaderini... "sonra kahkaha attı.

"Ne diyosun açık konuş,benide bırak ben hiç kimseye bir şey yapmadım."

"Senin annen yüzünden babam öldüü"birden çok kızmıştı.Sonra bir şeyler devirdiğini duydum.

"Neden saklanıyosun?"dedim.

"Seni tek şartla bırakıcam..."ayak sesleri yaklaştı.

"Neymiş o" gayet cesaretli görünmeye çalışıyordum.

Gözümü açtı ama yüzü maskeliydi.

"Beni önceden gördün seni takip ettim.Kardeşlerim beni bilmiyor ama öğrenicekler.Kardeşlerimden biriyle olacaksın hatta hiç bırakmayacaksın.Berke'yi dövdüren bendim.Dikkat çekip seni takip etmek için.Sen Yoncaya çok benziyorsun."

Sonra Cenkle Berkenin konuştukları aklıma geldi.

"Cenk Yoncayı çok seviyordu.İlk kez bir kadını çok sevdi ama Yonca hastalığı yüzünden can verdi."dedi ve devam etti.

"Onun kaybından sonra Cenk başka birisi oldu.İnanılmaz değişti."

Sessizce dinliyordum onu ve şimdi anlamıştım heralde.

"Cenk ve Berke benim kardeşlerim."Bir an sustu sonra devam etti."Abisiz yaşadılar hayatları boyuna annem beni babamdan sakladığı için.Ben sersefal yaşarken onlar lüx şeyler giyinip yediler.Kısacası bana yardımcı olacaksın.Cenkle birlikte olacaksın kardeşimin eski haline dönmesini istiyorum."

Sonra sustu bana gelmişti sıra.

İçini dökmüştü."Sen kardeşini dövdürecek kadar pisliksin!"duraksadım ve sesimi azalttım.

"Ben asla Cenkle olmam,evet üzüldüm onun için yapacak birşey yok.Ama kardeşlerinle buluşmana yardım edebilirim.Ve de benim annem niye babanın ölümüne neden olsun ki annem asla böyle bir şey yapmaz."

"Babam anneni seviyordu.Hatta ölmeden önce onunla tekrar konuşmuş.Senin baban bunları duyunca kalp krizi geçirmiş.Babam anneni çok seviyordu onun için öldüü "dedikten sonra bir silah sesi patladı.

Bir an irkildim ve ağlamaya başladım.

İnanamıyordum.Annem bunu bana nasıl söylemez.Tek güvendiğim kişi oydu öbürleri ihanetleriyle yıkmıştı benizaten.Bir darbe annemdem de gelmişti artık nakavt olmuştum.

Maskesini çıkardı.Metroda ve hastanede gördüğüm kişiydi tahminim ki gibi.

"Dediğimi yapacak mısın?yoksa ...anneni öldürürüm."

"Tamammmm ...Dediğini yapacağım seni kardeşlerinle buluşturacağım."

"Tek dediğim o değildi.Biliyorum... sende onu seviyorsun."dedi.

"Bu da nerden çıktı ondan nefret ediyorum.Hem o beni de sevmiyor."Ben kimimki dedim içimden..

Sonra sessiz bir tınıyla "her aşk nefretle başlar "dedi...

Hikayenin aslı geldi anlatılmak istenen bu bölümdeydi.Okuyanlara teşekkür ederim kocaman öpücükler:***