Όμορφη Καταστροφή.

Κεφάλαιο 5

"Θα σε δω σύντομα.Τώρα που σε βρήκα δεν μπορώ να σε χάσω.Νομίζω ότι είμαι ερωτευμένος μαζί σου"

Τα λόγια του τριγυρνάνε συνέχεια στο μυαλό μου.Μπορεί να έχει περάσει ένας ολόκληρος μήνας από τότε αλλά δεν μπορώ να τον ξεχάσω.Προσπαθώ να εξαφανίσω την παρουσία του στο μυαλό και στην καρδιά μου αλλά είναι αδύνατον.

Την πρώτη εβδομάδα αφού έφυγα για την Νάξο-αυτή την στιγμή είμαι εδώ-επικοινωνούσαμε συνέχεια,είτε από το τηλέφωνο είτε από το Facebook.Κάθε μέρα τον ερωτευόμουν όλο και περισσότερο.'Ελεγε πάντα αυτά που ήθελα να ακούσω.Πείτε με γλυκανάλατη,ονειρόπολα,ρομαντική,αλλά ήταν αλήθεια.

Ωστόσο,αυτό όπως αποδείχτηκε διήρκησε μόνο για μία εβδομάδα.Δεν μου έστελνε πια,ούτε με έπαιρνε τηλέφωνο.Αλλά το χειρότερο , ήταν ότι με αγνοούσε . 

'Επειτα λοιπόν από τις απόπειρες μου να επικοινωνήσω μαζί του-χωρίς αυτό να έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα-σταμάτησα να προσπαθώ και επικεντρώθηκα στον να τον ξεχάσω.

Δυστηχώς όμως , όπως ξαναείπα αυτό είναι αδύνατον.

Αλλά όλα άλλαξαν χθες το βράδυ.

Χθες το βράδυ,αποφάσισε η παρέα μου -χωρις κανένας να με ρωτήσει φυσικά-να κάνουμε κάμπινγκ στην παραλία με τα καταγάλανα νερά-έτσι την λέμε εμείς-και να ανάψουμε φωτιά,να τραγουδήσουμε και τα συναφή.Αλλά εγώ εξαιτίας ΤΟΥ είχα χάσει όλη την καλή μου διάθεση.Τέλος πάντων,με τα χίλια ζόρια τους ακολούθησα αφού η Δέσποινα με την επιμονή της και την γκρίνια της-κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσο γκρινιάρα μπορεί να γίνει αν θέλει κάτι,ειλικρινά - κατάφερε να με πείσει.

Για να μην το υπεραναλύω,αφού κάναμε ένα βραδινό μπάνιο,και τραγουδούσαμε όλοι μαζί,μαζί με τη συνοδεία της κιθάρας του Αλέξανδρου διάφορα τραγούδια γύρω από την φωτιά,συνειδητοποίησα πως δεν άξιζε όχι μόνο να χάνω το χρόνο μου αλλά και να σπαταλάω ενέργεια για ένα αγόρι το οποίο δεν ενδιαφέρεται καν για εμένα.

'Ετσι,αφού ολοκληρώσαμε το τραγούδι 'Εμεινα Εδώ του λατρευτού Ρόκκου,αποφάσισα να πάω μια βόλτα για να ξεπιαστώ και να απολαύσω τον καλοκαιρινό θερμό αεράκι μαζί με τον μελωδικό ήχο των κυμάτων που καταλήγουν στην ακτή,μετά από την βόλτα τους στον ωκεανό.Επιπλέον ένα χαμόγελο κάλυψε το πρόσωπό μου όταν κατάλαβα πως σήμερα είχε Πανσέληνο.

Συνέχισα λοιπόν να περπατάω κατά μήκος της ακτής θαυμάζοντας πότε την θάλασσα και πότε τον γεμάτο αστέρια ουρανό.'Ομως ,όπως χάζευα τον ουρανό έπεσα πάνω σε κάτι ή μάλλον σε κάποιον.