Her şey çok güzel giderken bir anda bütün düzen tepetaklak olursa?
Babasının yaptığı bir hata yüzünden hayatı mahvolmuş iki kız kardeş ve kuzenleri. Beklemiyorlardı bunu hemde hiç!
Yeni taşınılan bir şehir, yeni bir mahalle yeni bir okul. Peki ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Doruk Arslan)
Hera'nın Anlatımından
Öğle arasına girdiğimizde Uraz'ın dediği gibi kantine geçtik. Adım atar atmaz kalabalık olan kantine gözlerimi gezdirmeden edemedim. Tam ortadaki masada oturan Urazları görünce yavaş adımlarla yanlarına doğru yürüdük. Masalarına oturunca neredeyse bütün gözler bize dönmüştü. Suratımız asık sadece yanımızdaki üçlüye bakıyorduk. Çok sinir olmuştum.
Hemen yan masadaki kızlar fısır fısır konuşmaya başlamıştı bile. Aman sakın geç kalmayın.
"Sizi dinliyoruz. Konuşunda kalkalım artık. Herkes bize bakıyor."
Yerimde huzursuzca kıpırdanarak etrafa baktım. Cidden herkes bize bakıyordu.
"Alışın bunlara. Bundan sonra hep birlikteyiz. Biz nereye gidiyorsak sizde oraya geleceksiniz. Siz nereye gidiyorsanız biz zaten hep peşinizde olacağız." "İyi tuvaletede birlikte gidelim."
Akasya ve Begüm güldüğünde Uraz gözlerini devirdi.
"Harika esprilerini kendine sakla kedicik."
Begüm kıvırcık saçlarını geriye atarak biraz daha masaya doğru eğildi.
"Yani bir nevi grup olacağız." "Öyle de denilebilir."
Bu sefer konuşmaya Akasya dahil oldu.
"Ama neden?"
Uraz sessiz kaldığında Enis konuşmaya başladı. Doruk ise ellerini göğsümde bağlamış bizi dinliyordu. Daha doğrusu gözleriyle Begüm'ü öldürüyordu.
"Bak şimdi mor kafa." "Ya sabır."
Akasya sabır çektiğinde yüzümde ki gülümsemeye engel olamadım.
"Uraz çocuğu dövdüğü zaman sizi bizde fark etmemiştik. Ta ki o çakı saplanana kadar. Anladığımız kadarıyla çocuk sizi fark etti. Biz öyle düşünüyoruz. Zaten Hera'nın çığlığından sonra da biz fark ettik. O it gidip Egemen'e yani bizim düşmanımız oluyor ona söylerse mutlaka sizi yanına çekmeye çalışacak. Sonuçta bizim bir kötü olayımıza şahit oldunuz. Bunu bize karşı kullanır size yaklaşır ve belli bir zaman sonra bizim açıklarımızı onlara söylemenizi ister. Neden bunu söylüyoruz çünkü aynısını Uraz'ın dövdüğü çocuk yaptı."
Demek bu yüzden dövmüş ve bizi de yanında tutmaya çalışıyordu. Mantıklı bir hareketti kim olsa aynısını yapardı. Ama bunu zorla bizi yanlarına almaya çalışarak yapmasalar daha iyi olurdu.
"Şimdi bir sorun var mı?"
Doruk bezgin bir şekilde konuştuğunda üçümüzde kafamızı yok anlamında salladık. Evet artık belalı bir grubumuz vardı. Zil çaldığında dersler aynı sıkıcılığı ile devam etti. Öğle arası bittiğinde duyuru yapılan bütün sınıflar konferans salonuna toplanmıştı bile. Hemen peşimizden de Urazlar salona giriş yapmıştı. Bizim sınıfımızda ki kızların bakışlarını gördüğümde bakışlarımı başka tarafa çevirdim. En arkaya değilde hemen onun bir önünde ki koltuklara oturduk. Urazlar ise en arkaya hemen bizim arkamızda ki koltuklara oturdular. On dakika sonra belgesel başlamıştı. O kadar uykum gelmişti ki gözlerimi açık tutamıyordum. Zaten ortalıkta karanlıktı. Başımı Begüm'ün omzuna yasladım, Akasya'da başını benim omzuma yasladı. Tam uykuya dalacağım zaman arkamda bir hareketlilik hissettim. Bir el omzuma dokunduğunda yarı kapalı gözlerimle arkama baktım.
