Her şey çok güzel giderken bir anda bütün düzen tepetaklak olursa?
Babasının yaptığı bir hata yüzünden hayatı mahvolmuş iki kız kardeş ve kuzenleri. Beklemiyorlardı bunu hemde hiç!
Yeni taşınılan bir şehir, yeni bir mahalle yeni bir okul. Peki ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Hera Köksoy)
Hera'nın Anlatımından
Sabah alarmın sesiyle gözlerimi araladım. Üzerimden sanki tonlarca tır geçmiş gibi hissediyordum. Yeni bir gün, yeni bir okul..
Yatağımdan kalktığımda acele ile tuvalete koştum elimi yüzümü yıkayıp kuruladım. Ardından hızla dişlerimi fırçaladım. Sabahları kahvaltı yapabilen bir bünyem yoktu. Genellikle okulda birinci dersten sonra yapardım. Alışkanlık olmuştu artık. Begümde öyleydi oda benim gibi kahvaltı yapmazdı ama Akasya için 'yemek' diyince akan sular dururdu. Her halükarda her şekilde yemek yerdi o. Resmen yemek yerken mutlu oluyordu kız.
Tuvaletten çıktığımda uykulu gözlerle saçı başı dağılmış Begüm duvara yaslanmış beni bekliyordu gülümsediğimde oda gülümsedi.
"Günaydın." "Günaydın."
Tekrar odaya geçtiğimde askılığa astığım kıyafetlerimi çabucak alıp üzerime geçirdim. Annem ilk kıyafetleri getirdiğinde poşete koymuştum ama sonra hepimiz kıvrışmasın diye alıp askılığa asmıştık. Akasya'da yatakta gözleri açık bana bakıyordu.
"Kalksana artık." "Beni şurada bir asır bıraksalar uyurum biliyor musun?" "Biliyorum ama kalkman gerek."
Begümde odaya girdiğinde bu sefer Akasya uyuşuk uyuşuk kalktı. Begümde kıyafetleri aldığında giyinmeye başladı. Uzun belime kadar gelen saçlarımı taradım. Dudağıma parlatıcı, gözlerime de rimel sürdüm. Hazırdım.
Kızlarda hazır olduğunda evden çıktık. Annemin dediğine göre yakındı okul altı veya yedi dakikalık bir yürüme mesafesindeydi. Kızlarla sohbet ede ede yürürken önümüze büyük bir okul binası gözüktü.
Batı Anadolu Lisesi..
"Gazamız mübarek olsun."
Kurduğum cümleyle Begüm ve Akasya'nın gülümsediğini görmüştüm. Okula girdiğimizde annemin dediği gibi küçük sınıflar zemin kattaki sınıflarına geçiyorlardı. Bizde bir kat çıkıp kendi sınıfımızı aramaya başladık.
"Sınıf neydi ya?"
Begüm'e dönüp sorduğumda onu okulu incelerken buldum.
"12/B"
Annem karşı çaprazınızda sadece bir sınıf var demişti. Koskoca koridorun bir tanesinde iki sınıf vardı yani.
"Okul dışarıdan eski gibi gözüksede içi yep yeni." "Aynen gayet güzel."
12/B yazısını gördüğümüzde hemen sınıfa girdik. Sınıfta tek tük insan vardı. Zaten girer girmez anında bizi incelemeye başlamışlardı. Nereye oturacaktık biz?
"Sınıf dolunca boş olan yerlere otururuz."
Öğretmen masasının başında dikilirken bütün sınıf toplanmıştı. Hepside merakla bize bakıyordu. Tabii bakarlardı yeni öğrenciydik sonuçta. Eski okulumuzda, okula yeni biri geldiğinde meraktan gider yeni öğrencinin olduğu sınıfa bile bakardık. Burada düzen nasıldı bilmiyorum.
