செவ்வானம் சிவந்து
அந்தி சாயும் நேரம் அது...
தம்மண் விட்டு தவிப்பில் செல்ல துணிந்தான் அவன்...
பேருந்து ஒன்றிலே சன்னல் ஓரத்திலே
சாய்ந்து அமர்ந்தான் அவன்...
சில்லென்ற காற்றிலும்
சிறகொடிந்த பறவையானான் அவன்...
மெல்ல வந்த காற்று
மேல் முகம் உரச
கூச்சத்தில் தலைகோதினான் அவன்...
கண்மூடிய முடிவிலக
கண்முன் தோன்றினாள் அவள்...
சிறகொடிந்த மனமது
சிறகெடுத்து பறக்கையிலே மலையாய் நின்றான் மாமன்...
மலையைத் கண்டு
மறைந்த மனதை
மறைத்துக் கொண்டான்
அவன்...
மறைந்த மனது
மறுப்பு விடுக்காதோ என எண்ணினான் அவன்...
பேருந்தினுள் இவன்
அதனருகில் தந்தையுடன் அவள்...
பேருந்து புறப்பட
கட்டுபாடில்லா காதலிலே தவித்தான்
அவன்...
நிலையத்தை நீங்கையிலே நிலையில்லா மனதுடன்
எழுந்தான் அவன்...
கூட்ட நெரிசலிலும்
குதிதிறங்கி ஓடினான்
அவன்...
அவளேறிய பேருந்திலே
மீண்டும் சன்னல் ஓரத்திலே
ஏறி அமர்ந்தான் அவன்...
அவளிறங்கும் இடம்
அறியாமல் இறங்குபவர்களை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்
அவன்...
பொல்லா ஆசையில்
பொள்ளாச்சியில் இறங்கினாள் அவள்...
இறங்கிய உடன் பேச
விரும்பி இலைமறை
காயானான் இவன்...
தலை சாய்த்து
இவன் பெயர் சொல்லி
அழைத்தாள் அவள்...
எதிர்பாரா ஆசையோடு
அவளருகினில் சென்றான் இவன்...
காதலோ கல்யாணமோ
கையசைத்து கைபேசியில் பேச ஆரம்பித்தான் இவன்...
முடிந்த பேருந்து பயணத்தில் துவங்கியது இவர்கள் பயணம்.....
