Lachrymose

14

Reyna, göğsünde belli belirsiz bir acı ile uyandı. Gözlerini açtığında kendini güneş ışınları ile sarınmış aydınlık bir odada buldu. Oda yabancı olmasına rağmen korkmamıştı. Odanın içinde dolaşan kadınlar için ise aynı şeyleri hissedememişti.

"Leydim, uyanmışsınız!" Genç kız, saygı göstergesi ile kafasını öne eğdi.

"Kraliçeye haber vereceğim." Orta yaşlı kadın saygı ile kafasını öne eğdikten sonra odadan çıktı.

Reyna, kadınların hareketlerine anlam veremese de hiçbir şey söylemedi. "Nasıl hissediyorsunuz, leydim?" Genç kız, gülümseyerek sordu. Genç kızın, kahverengi saçları, ela gözleri ile uyumluydu. Bakıldığı an Reyna ile hemen hemen aynı yaşta oldukları düşünülebilirdi. Reyna, genç kızın sorusuna kafa sallamakla yetindi. Anlam veremediği çok şey vardı ama çok soru sormaması gerektiği zamanında çok iyi öğretilmişti. "Size getirebileceğim bir şey var mı?"

"Adın ne?" Reyna'nın tek sorusu bu olmuştu.

"Astrid, leydim." Reyna, küçük bir gülümseme ile kafasını salladı.

Reyna, yavaşça yatakta doğruldu. Astrid, yardım etmek için harekete geçti ama Reyna, eli ile onu durdurdu. Yastığını yatak başlığına yasladı ve üzerine yaslandı.

Odanın kapısı yavaşça açıldı ve içeriye altın gibi saçları olan güzel bir kadın girdi. Gözlerindeki şefkat ve sevgi, değişik bir şekilde Reyna'nın içini ısıtmıştı. "Kraliçem!" Astrid, anında kadının önünde eğildi.

Kadın gülümseyerek kızı kolundan tutarak kaldırdı. "Bizi yalnız bırakabilir misin?" Astrid, kafasını saygı ile öne eğerek kadının isteğini gerçekleştirdi. Astrid, gidince kadın, Reyna'ya döndü. "Bizi çok korkuttun, Reyna." Kadın, Reyna'ya yaklaşarak yatağının başındaki sandalyeye oturdu. "Soruların var." Kafasını sağa eğerek kızın gözlerinin içine baktı. "Sormaktan çekinme."

"Burası neresi?" Kız, küçük bir sesle sordu.

"Asgard'a hoş geldin!" Kızın, kaşları çatılınca kadın devam etti. "Loki, evinden bahsetmemiş olmalı." Loki'nin adını duyması ile kızın tavırları değişti. "Kabalığımı mazur gör. Ben, Frigga, Thor ve Loki'nin annesi."

"Neden buradayım?"

"Hatırlamıyor musun?" Frigga, merakla sordu. Kızın bakışlarından hatırlamadığını anlayınca devam etti. "Oğullarım seni buraya getirdiğinde baygındın. Fazla kan kaybetmiştin. Güvenmediğin insanlara karşı mesafeli olduğundan bahsetmiyorum bile. Eir ile seni sakinleştirmek için çok uğraştık." Gülerek lafını bitirdi.

"Özür dilerim!" Kız, utançla başını öne eğdi.

"Böyle olmak için nedenlerin olduğunu düşünüyorum." Frigga, elini kızın elinin üzerine koydu. "Hala anlamadığın şeyler var." Sıcak bir gülümseme ile kıza baktı. "Biraz daha açık olmalıyım."

"Kaba olmak istemedim!" Reyna, hemen karşılık verdi.

"Biliyorum. İstesen de olamazsın. Kalbin bunlar için fazla temiz." Frigga, gülümseyerek Reyna'nın yüzüne düşen saçı kulaklarının arkasına aldı. "Söyleyeceklerim pekte hoşuna gitmeyebilir." Sandalyeden kalkarak yatakta, kızın elini bir an bile bırakmadan, kızın yanına oturdu. "Loki, yaptıklarının cezası olarak affedilene kadar Midgard'da, Dünya senin bildiğin şekilde, yaşamalıydı. Asgard'ın yasaları gereği bir ölümlünün ayak basması yasak ama oğlum dün hem cezasını hemde bu yasaları yok sayarak seni buraya getirdi. Sonucunun ölüm olduğunu bildiği halde." Frigga, son dediği ile kızın gözlerindeki parıldamayı ve vücudundaki ısı değişimini fark etti. "Endişelenmene gerek yok! Loki, iyi. Odin sandığı kadar kararlı biri değil." Gülümseyerek açıkladı.