14.BÖLÜM

133 8 11
                                    

Eve yüzümde aptal bir sırıtışla girmiştim.Baranla babam mutfakta yemek hazırlıyorlardı

-Hoşgeldin.dediler
-Hoşbuldum

Diyerek direkt odama geçtim.Kendimi gülümseyerek yatağa attım ve elimi kalbime götürdüm.

-Sakin ol Cemre alt tarafı bir gün geçirdiniz

Deyip kalktım ve elimdeki koalayı yatağıma bırakıp balonlarımın ipini sandalyemin başlığına bağladım.Tuvalete gidip elimi yüzümü yıkayıp babamlara yardım ettikten sonra beraber yemek yedik ardından hemen odama gittim.Yatağıma yatıp telefonumu elime aldım.

Acar:Kaç saat oldu güzelim hala mı ders çalışıyorsunuz
Acar:Hiç molada mı vermeyeceksiniz
Acar:Saat 6 oldu nerdesin sen
Acar:Özledim kızım bu ne hasretinle mi sınıyorsun beni
Acar:Buseler habire story atıyor herkes var ama Ardayla sen yoksun
Acar:Cemre nerdesin?
Acar:Cemre şu telefona ne zaman bakmayı düşünüyorsun
Acar:Galiba bakamayacak kadar meşgulsün
Acar:Veya bakamayacak kadar mutlusun mu demeliydim
Acar:Ardayla beraber saatlerdir napıyorsun Cemre kafayı yemek üzereyim bir cevap ver bana artık
Acar:Belli oldu şimdi.Umarım instagrama yazdıgın kadar güzel bir gün geçirmişsindir Ardayla
Acar:Çok eğlendin mi bari Cemre'm
Acar:Ardayla beraber baş başa saatlerce.Ne yaptınız sürekli sarıldınız mı mesela.Benim hasretini çektiğim kokunu doya doya çekti mi içine
Ben:Acar ben özür dilerim mesajlarının hiçbirini görmediğim için

Yazıp telefonu bıraktım.Az önce mutluyum diyordum değil mi şu anda hiç değilim.Mutlu falan değilim.Kendimi ihanet etmiş gibi hissediyordum.İçimde büyüyen bir suçluluk duygusu var.Ne yapacağımı bilemiyorum.Bir yanda tanıdığım ve beraber eğlenerek vakit geçirdiğim biri,Arda.Diger tarafta tanımasam bile bu zamana kadar hiç görmediğim kadar güzel seven bir adam vardı,Acar.Tanımak sadece yüz yüze gelmekle mi olur ama.Ben onun kalbini tanıyorum,içini tanıyorum.Her şeyi anlatmıyor mu bana.Ne sorarsam cevaplamadı mı.İçinde bana ait ne kadar duygu varsa tek tek anlatmadı mı.Tanıyordum işte onu.Kalbini tanımak yetmişti bana.Kalbini tanıyıp ona bağlanmıştım.Bu yüzdendi tüm bu duygularım işte.Beni bu kadar seven bir adama bunları yasatmak gerçekten beni kendimden iğrendiriyordu.Akıtmamak için direndiğim gözyaşlarımı serbest bırakmadım ve gözlerimi kapatıp balkona çıktım.Soğuğun tenime işlemesine üşütmesine izin verdim.Gözlerimi kapatıp iliklerime kadar hissetmek istedim soğuğu...

Kapım çalınınca

-Gir.dedim
-Güzelim

Diyerek babam geldi

-Gözlerim yaşarıyor Cemre hanım ne bu ders aşkı.Saat 2 oldu kızım
-Öyle mi fark etmemişim

Diyerek masamdaki saate baktım.

-Yat istersen
-Olur Baran yattı mı
-Ooo çok oldu
-Tamam iyi geceler
-Iyi geceler birtanem

Deyip gelip beni öperek odamdan çıkınca üzerimi değiştirdim.Kendi odamda yatmak yerine ışığı söndürüp Baranın odasına gidip yatağına yattım

-Cemre'm?
-Benim
-Bir şey mi oldu
-Bu gece yanında uyuyabilir miyim

Deyip bana döndü sırtımı göğsüne yaslayıp sıkıca sarıldı.Ben de belimdeki elinin üstüne koydum elimi ve gözlerimi kapattım..

Sabah saçlarımda hissettiğim hareketlilikle gözlerimi açtım

-Ooo evimizin prensesi uyanmış mı sonunda.diye sordu babam
-Saat kaç haberin var mı senin.diyerek güldü Baran da

Baranın yatağındaydık.Sağımda babam solumda Baran vardı.İkisi de beni ortasına almış başlarını ellerine yaslamış bana bakıyorlardı

KIR PAPATYASI | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin