KIR PAPATYASI | Yarı Texting

91.BÖLÜM

-Oğlum ağlama nolur ya
-Vah yavrum helak ettin kendini ya

Dedi Öznur abla da.Sonra ekledi

-Hadi kızım sen git ben de uyutmaya çalısırım
-Öyle mi diyorsun
-Yapacak bir şey yok kızım
-Anneciğim aģlama ama nolur ya

Dedim Barına ama bu sefer ben ağlamaya başlamıştım.Iki elini de bana doğru uzatmış katıla katıla ağlıyordu oğlum.

-Yok bu böyle olmaz

Dedim ve Barını kucağıma aldım.Kucağıma alınca bir eli sıkı sıkı tişörtümü kavradı.

-Geçti anneciğim ağlama nolur tamam sen de geleceksin benimle.Tamam meleğim buradayım anneciğim

Deyip öptüm.

-Öznur abla sen hemen çantasını hazırla Barın benimle gelecek
-Peki kızım

Dediğinde Barın ağlamaya devam ettiği için koltuğa oturdum ve göğsümü Barına doğru uzattım.Hemen iki eliyle kavrayıp emmeye başlamıştı.O susmuştu ama bu sefer ben ağlıyordum.Kısa süre sonra Öznur abla gelince üstümü toparladım.Arabaya ilerlerken Öznur abla da geliyordu.O çantayı koyarken ben Barını araba pusetine koydum ve yerime bindim.

Yolda Barın yanında olduğumu anlasın diye hiç durmadan onunla konuştum.

-Geldik anneciğim

Deyip indim ve arka kapıyı açtım.Hemen Barını önüme sardım.O da kafasını hemen göğsüme yaslamıştı.Birazdan uyurdu muhtemelen.Hemen çantamı alıp hızlıca şirkete girdim.

Akselle bir projemiz varmış tabi ben hatırlamıyorum.Ortak yürüttüğümüz.Tabi benim yüzümden aylarca askıda kalmış proje.Simdi tekrar başlamışlar ama benim de olmam gerekiyor.Ama Barın bırakmayınca mecburen beraber geldik.Danışmaya gidince kız hemen sevinçle ayağa kalktı

-Cemre hanım sonunda geldiniz.O kadar özledik ki sizi.Bu şirkette yokluğunuz gerçekten çok belli oluyor.
-Teşekkür ederim ama

Deyip gözlerimi başka yere sabitledim ve sonra kızın gözlerine bakıp

-Sizi hatırlamıyorum.Hiçbir şeyi
Hatırlamıyorum üzgünüm
-Biliyorum Cemre hanım hiç üzülmeyin tekrar tanışırız ben İlkay
-Merhaba İlkay.Ben toplantı için gelmiştim Akselin haberi var girebilir miyim
-Haberi olmasa da girebilirsiniz Cemre hanım.Siz bu şirketin çalışanısınız.Her seferinde geldiğinizi bana da bildirmek zorunda değilsiniz.Giriş kimliğiniz var cüzdanınızda oluyordu genelde her sabah oradan çıkartıp okutuyordunuz.Eğer yanınızdaysa kimliğinizle giriş yapın yoksa turnikeyi ben açarım size
-Bakayım

Deyip cüzdanıma baktım ve buldum.

-Bu değil mi
-Evet efendim.Kolay gelsin
-Teşekkürler

Deyip turnikeye ilerledim ve okuttum.Herkes bana bakıp gülümsüyor Barın için tebrik edip yaşananlar için geçmiş olsun diyorlardı.Ben tabi hiçbirini hatırlamıyordum.Hepsi kendini teker teker tanıtıyordu bu yüzden.Üst kata gelince

-Cemre hanım sonunda geldiniz çok özledim sizi

Deyip boynuma atladı bir kız

-Dur dur

Deyip gülerek geri çekildim ve elimle Barını gösterdim

-Hiii çok ozür dilerim ben gormedim sizi bir anda burada görünce.Yani aşağıdan haber verdiler geldiginizi gelmenizi bekliyordum tabi ama böyle görmek çok deģişik oldu.İyi ki geldiniz
-Teşekkür ederim...
-Merhaba Cemre hanım ben sizin asistanınız Yüsra tanıştığıma çok memnun oldum