10.BÖLÜM

147 6 5
                                    

Sabah gözlerimi alarmımla açtım.Bu sefer kapatmadan kalktım.Kapatsam bile babam veya annem kesin gelirdi zaten.

Tam kapımı açmışken Baranla karşılaştım elinde kahve kupasıyla karşımda duruyordu

-Bende seni uyandırmaya gelmiştim.
-Hoşgeldin.Yüzümü yıkayıp geliyorum
-Bunu balkona bırakıyorum
-Olur

Dedim gülümseyerek ve banyoda elimi yüzümü yıkayıp balkona çıktım.Kahvemi yavas yavaş içerken uykum iyice açılmıştı zaten.Bir kaç esneme hareketi yapıp odama geri girdim ve giyinmeye başladım.Her zamanki gibi siyah kot pantolonumu ve beyaz tişörtümü giyip üzerine gri sweatshirtümü giydim.Odamdan çıkıp mutfağa girdim.

-Günaydın

Deyip annemle babamı öptüm.Masadaki simitin yarısını bölüp aldım ve bir ucuna fıstık ezmesi sürüp ısırdım

-Baran hadi

Dedim.Beraber kapıya geçtik çantamı sırtıma taktığımda

Beraber kapıya geçtik çantamı sırtıma taktığımda

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Ceketin nerede.dedi annem
-İçi yünlü anne gerek yok

Dediğimde elini içime sokup baktı sonra da babam

-Tamam gerek yok.dedi babam
-Baba.dedi Baran
-Baba...Para.dedi babam da
-Aynen yakışıklı.dedim

Babam ellişer lira verdi ikimize de.Baranla asansöre binip aşağıya inerken simiti yemeye devam ediyordum.

Apartmandan çıkıp bizimkilerin yanına gidince son parçayı da ağzıma atıp yuttum

-Günaydın.dedim
-Günaydın.dedi Baran da

Diğerleri de karsılık verince Buse Baranın koluna girdi ben de hem Tuna nın hem Akselin

-Dur

Dedi Aksel gülerek ve bana dönüp cebinden çıkardığı peçeteyle dudağımın kenarını sildi

-İlk defa sabah sabah bir şey yiyorsun ama onu da düzgün yiyemiyorsun.dedi Aksel gülerek
-Sağolasın yiğidim

Dedim.Sonra gözleri üzerimde dolandı

-Heeey bu da benim sweatshirtüm
-Kızım hepimizin dolabından bir şeyler mi aşırıyorsun sen.dedi Tuna
-Tabiki.dedim
-Geri istiyorum.dedi Aksel
-Benden mi geri istiyorsun.Benden..bir sweatshirt benden önemli mi yiğidim
-Ahhh lanet olsun karşı da çıkamıyorum ki sana tamam baş belası al senin olsun

Dediğinde zaferle gülümsedim.Otobüsü beklerken telefonumu çıkarttım Buse yanıma geldi

-Cemre
-hı
-Şu senin Acara ne oldu
-Asıl benim sana sormam lazım.Hani nöbetçiyi ikna edip bilgisayardan bakacaktın
-Ya yaptım.Cuma günü okula gidince nöbetçi çocuğa bir iki bir şey söyledim zaten aklı uçtu o anda.dedi gülerek
-Eee
-Sonra müdür yardımcısının odasına girip bilgisayardan Acar diye arttım ama Acar diye biri çıkmadı
-Ne yani yalan mı söylüyor.Madem öyle her adımımdan nasıl haberdar
-Ben korkmaya başladım.dedi Buse
-Ben de

KIR PAPATYASI | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin