KIR PAPATYASI | Yarı Texting

90.BÖLÜM

Çalışma odasında kitap okurken kapı çalındı

-Gel

Dediğimde Öznur abla girdi

-Cemre Aksel gelmiyor mu kızım
-Geliyor neden sordun
-20 dakika gecikti ya.Bu akşam benim oğlanın doğum günü biliyorsun
-Biliyorum söylemiştin Öznur abla.Ben Akseli arayayım fark etmemişim geciktiğini.Sen taksi çağır anca gelir zaten
-Tamam kızım

Deyip çıkınca Akseli aradım

-Efendim güzelim
-Aksel nerdesin
-Şirketteyim hayatım
-Gecikeceğini söylememiştin bana
-Çok özür dilerim hayatım saati fark etmemişim işler cok birikti burada onları halletmem lazım Öznur abla 2 saat daha idare edemez miymiş
-Oğlunun doğum günüymüş 2 saat daha kal diyemem
-Öyleyse denmez zaten.Ne yapacağız peki
-Tamam yapacak bir şey yok Öznur abla gidecek ben de idare edeceğim bir şekilde
-Emin misin yapabilir misin
-Evet
-Eğer istersen annem gelsin
-Güvenin için sağol Aksel ama oğlumu öldürmem merak etme
-Cemre yan-
-Görüşürüz Aksel

Deyip kapattım telefonu ve odadan çıktım.

-Öznur abla

Dedim aşağıya inip

-Efendim
-Sen çıkabilirsin
-Aksel
-Akselin işi uzamış
-Barın ne olacak
-Ben varım ya Öznur abla
-Varsın da...Hazır mısın kızım yapabilecek misin
-Öznur abla o benim oğlum
-Peki kizım sen nasıl istersen.Bir saat önce uyudu.2 saat kadar uyanmaz.Uyutmadan sütünü de içirmiştim.Uyanırsa hemen süt ısıtır verirsin koluna sür ısısını öyle anlarsın biberonu şu dolapta
-Öznur abla...Gidebilirsin
-Tamam kızım

Dedi.Ben köşeye bıraktıgım poşeti aldım.

-Bunu da oğluna verirsin
-Bu ne
-Doğum günü hediyesi Akselle benden
-Ne gerek vardı
-Olsun güle güle kullansın
-Teşekkür ederim
-Rica ederim.Taksi gelmiş mi
-Gelir şimdi az kalmistır.Aşağıya doğru yürürüm biraz.İyi akşamlar
-İyi akşamlar

Dedim ve Öznur abla gidince kapıyı kapattım.Kimse guvenmiyordu bana Barına bakabileceğim konusunda.Haklılar da aslında ama bilmiyorlar ki tüm günümü onunla ilgili kendimi geliştirmek için harcıyorum.Çalışma odasında bebek gelişimiyle ilgili kitaplar vardı Aksele sormasam da uzerinde notlarım vardı yazımdan anlamıştım belli ki ben almışım.Tüm gün onları okuyorum.Okudukça satırlar tanıdık geliyor ama okuduğum zamanları hatırlamıyorum.İnternetten videolar izliyorum.Bebek bakımıyla ilgili çok şey öğrendim.Ama kimse bunları bilmediği için benim Barına bakamayacağımı düsünüyorlar.

Mutfağa girip kendime yiyecek bir şeyler hazırladım ve salona geçip televizyon karşısında yemeye başladım...

Barın ağlamaya başlamıştı uyanmıştı 2 saat geçmeden.Çıkamıyorum yukarıya ama öyle içli içli ağlıyor ki.Korkuyorum bir şey olacak diye.Ama ne yapacaģımı da bilemiyorum Aksel gelmiyor bir türlü.Onu arayıp da bakamadığımı söylemek istemiyorum.Oğluna bakamayan lanet bir anne olmak istemiyorum gözünde.

Ben de ağlamaya başlamıştım.Barının daha fazla ağlamasına dayanamayıp merdivenlerden koşarak çıktım.Odasına hiç düşünmeden girdim.Onun yaşlarla dolu gözlerini ağlamaktan kızarmış gözlerini ve yüzünü görünce bu sefer ağlamam şiddetlendi.Barının ağlaması yavaşça durdu ve yüzümü incelemeye başladı.Ben de onu inceliyordum.

-Ö...özür dilerim...Sana bakamadığım için...Be...benim gibi iğrenç ko...korkak bir annen olduğu için özür dilerim o...oğlum

Barın tekrar ağlamaya başlayınca anladım ki beni yabancıladı.Bu yüzden ağlıyor.Çünkü bebekler bu aylarında tanımadıkları birini gorünce ilk inceleyip sonra eğer tanımıyorsa ağlamaya başlıyorlarmış.Hemen gozyaşlarımı sildim