KIR PAPATYASI | Yarı Texting

87.BÖLÜM

Arabadan inip kapıyı kilitledim ve bloğa girdim.Yukarıya cıkınca anahtarla eve girdim.Barın uyuyor olabilirdi.

-Alihan?
-Benim anne

Dedim ve kapıyı kapattım.

-Oğlum hoşgeldin

Deyip yanağımdan öptü annem

-Hosbuldum güzelim

Deyip saçından öptüm.

-Barın nerede
-Uyuyor.Kahve içelim mi annem
-Olur

Deyip balkona geçtim.Annem kahvelerle gelince sigara yaktım.

-Kızım nasıldı Aksel
-Aynı anne.Yaşayan bir ölüden farkı yok

Dedim gozlerimi parmağımdai yüzüğe sabitleyerek.

-Arda ne dedi
-Uyanmasını bekliyorlar anne.Zamanı veya nasıl olacağı belli değil.Uyanacağı da belli değil

Dediğimde annem dolan gözlerini silip elini elimin üstüne koydu

-Cemre hayatımda gordüğüm en güçlü kadınlardan biri.Başına neler geldi hepsini atlattı.Şimdi oğlu için geri gelecek.İnsan 7 ay karnında taşıdığı candan kolay kopamaz oğlum.Sizin için geri dönecek.Belki hemen olmayacak ama olacak
-Umarım anne.Umarım bizi bırakmaz

Deyip gozümden akan yaşı sildim.3 ay olmuştu ama Cemrem uyanmıyordu bir türlü.Oğlumuz büyüyordu ama o uyanmıyordu.Sürekli yanındayım bak diyorum oğlumuz büyüyor en gjzel zamanlarını kaçıracaksın gel artik diyorum ama gelmiyor.Bir türlü bana bize geri dönmüyor.Yetmedi mi bu kadar tatil diyorum cevap vermiyor.Dudaklarını öpüyorum kıpırdamıyorlar bile.Boynunu öpüyorum ama artık kendi kokusunu alamıyorum.O iğrenç hastane kokusu sindi üstüne sevdiğimin.Hemsirelere izin vermeyip süngerlerle ben siliyorum vücudunu.Kalk hadi diyorum evimize gidelim ellerimle yıkayayım seni o aşık olduğun küvette diyorum yine tepki vermiyor.Halbu ki çok seviyordu odamızdaki küvette yıkanmayı.Bir eline şarabını alıp o güzel manzaraya bakarak rahatlardı.Evimiz sessiz gel hadi şenlendir yine yuvamızı diyorum yine gelmiyor.Evimize gidiyorum ıssız terk edilmiş bir ev gibi.Hadi diyorum çiçeklerimiz kuruyacak gel onları sulayalım bakımlarını yapalım yine kalkmıyor halbu ki en sevdiği şeydi o çiçekler.Beraber dikmiştik.Gelecek biliyorum ama gün geçtikçe daha çok özlüyorum be.Ne yaparsam yapayım geçmiyor.Eve gidip kıyafetlerini kokluyorum ama ona sarılmak gibi olmuyor hiçbiri.Baktıkça nefes aldığım okyanuslarını şimdi göremediğim için boğuluyorum ama oğlumuzun gözleri de annesininki gibi.Bazen onun gözlerine bakıp durup biraz soluklanıyorum ama yetmiyor.O soluk bana artık yetmiyor.

Barının ağlama sesi gelince

-Acıkmıştır ben mamasını hazırlayayım

Deyip ayaklandı annem.Ben de kalkıp ellerimi yıkayıp mentollü bir şeker attım ağzıma.Oğlumun yanına gidip beşikten aldım.

-Aslanım.Ben geldim oğlum.Annen selam söyledi sana.

Deyip boynunu öptüm.Oğlum beni dinlerken annem sütünü getirmişti.

-Ver.dedi annem
-Ben içiririm annem sağol
-Peki al bakalım

Deyip biberonu verdi ve odadan çıktı.Barınımı koluma yatırdım ve sütünü içirmeye başladım...

-Aksel...Aksel uyan oğlum
-Noldu
-Arda geldi oğlum
-A...Arda mı

Deyip hemen kalktım oğlumun yanına yastık yerleştirip hemen kapıya gittim.

-Arda Cemreme bir şey mi oldu
-Hayır hayır sakin ol kardeşim aynı durum
-Şükürler olsun
-Sana bunları getirdim
-Ne bunlar
-Cemre...Videolar çekmiş bana bırakmıştı sana vermem için.Biliyorum hala ümidimiz var o uyanacak uyanınca da neden verdin diye kızacak bana ama...Özlemişsindir diye düşündüm.
-Teşekkür ederim kardeşim