55.BÖLÜM

104 4 1
                                    

-Güzel gözlü kızım benim.Kendine çok dikkat et anneciğim nolur aklımız kalmasın sen de.Şu dolabı da doldur gözünu seveyim ya

Dediğinde gözyaşlarım arasında kahkaha atıp

-Tamam bakarız.Şşhh ağlama be tamam hadi

Deyip annemin gözyaşlarını sildim.

-Bana diyene bak

Dediğinde güldüm.Babama döndüm.Babam kollarını açınca sıkıca sarıldım.O da saçımın üstünden öptü defalarca.Kulağıma yanaştı ve fısıldamaya başladı

-Sakın kendini üzme.Aksel olayını biliyorum.Hatta senelerdir biliyorum.Doğru kararı verecegini de biliyorum.Senden tek isteğim kendini kapatma.Konuşmak istersen babanı unutma
-Seni seviyorum

Diye fısıldadım babama ve iki yanağından da öptüm.

-İşe kaptırmıyorsun kendini
-Tamam

Dedim gülerek.

-Hadi ağlamıyorsunda yakında biz de geliriz

Deyip gözyaşlarımı silip gözlerimin üstünden öptü babam.

-Valizleri indirdiniz değil mi.dedi babam Barana
-İndirdik Aksel yerleştiriyor
-Hadi o zaman.dedim
-Hiç içime sinmedi böyle biz de gelseydik be kızım.dedi annem
-Aman be anne gelip ne yapacaksın boşuna yorulmayın işte hadi

Dedim ve son bir sarılma faslından sonra evden çıktım.Aşağıya indiğimde büyük bir topluluk bekliyordu beni.Korhan amcamlar Birol amcamlar ve Alihan amcamlar buradaydı.Onlarla da vedalaşmamın ardından Baranın arabaya geçtik.Baran ve Buse önde Akselle ben arkada oturuyorduk.Tunalarda kendi evlerinden direkt havaalanına geleceklerdi.Neslihan da orada olacaktı

Telefonumdan gelen bildirim sesini önemsemeyip yolu izlemeye devam ettim.O sırada Aksel kolumu dürttü.Ona döndüğümde gözleriyle telefonu işaret etti.Alıp baktım

Yiğidim:Bir şey söylemeyecek misin
Ben:Ne için
Yiğidim:Öğrendiklerin için.Öylece çekip gidecek misin yeniden
Ben:Bana izin ver Aksel.Kafamı toparlamama izin ver.Kendimi bulmama neyi istediğimi anlamama izin ver.Bunları bilmeden sana bir adım atamam veya senden bir adım uzaklaşamam
Yiğidim:Kararın ne olursa olsun benden uzaklaşma Cemre.Gerekirse bir adım dahi yaklaşma ama olduğun yerde kal.Ben sensiz yarımım çünkü.Eğer daha da uzağa gidersen benden geriye bir hiç kalır
Ben:Senden istesemde uzaklaşamam

Yazıp Aksele baktım.Mesajı okuduktan sonra bana dönüp gülümsedi ve kolunu kaldırdı.Kolunun altında girip başımı göğsüne yasladım.10 dakika kadar sonra havaalanına gelmiştik.Arabayı durdurunca Baran hepimiz indik.Valizlerimi aldı Baran ve Aksel.Beraber giriş kapısına ilerlediğimizde Tuna Ayda ve Neslihanı da gördük.

-Demek bitti ha koskoca 3 hafta.dedi Ayda
-Bitti kuzum.dedim

Sıkıca sarıldık.

-Neslim
-Cemrem

Dedi ve sarıldî Neslihan da

-Kendine cok dikkat et tamam mı.Uçaktan inince ve eve girer girmez yazıyorsun bana
-Tamam canım yazarım.dedim gülerek
-Kız civciv

Dedi Tuna ve o da sarıldı.

-Herhalde bundan sonraki gelişin bizim ufaklığın doğumu olur
-Daha erken gelmeye çalışırım ama işi biliyorsun
-Bilmem mi
-Elimden geleni yapacağım ama nolur siz de gelin ya.Hep de benden beklemeyin.dedim
-Olur bakarız

Deyip omzuma vurunca gülümsedim.Sonra Tuna elini bana uzatınca yapmak istediğini anladım.Ellerimizi ters düz vurup yumruk yaptık ve alt üst yumruklarımızı vurup sonra düz yumruk atıp birbirimizin omzuna vurduk birer kez.

KIR PAPATYASI | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin