Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölüm 7:gerçek olmasını dilerdim -
yaşadığım şeyler benim için çok farklıydı. kolay kolay atlatamayışım da belki de bu yüzdendi. ilk olarak büyük bir bomba misali gündeme oturan boşanmam, beni ciddi anlamda sarsmıştı. belki de aldatılmak kadar kötü hissettiren hiçbir şey yoktu ve ben bu duyguyu en derinden hissetmiştim. televizyonda ve sosyal medyada karşıma çıkan haberler nedeniyle de bir türlü kafamı dağıtamıyor ve bazı şeyleri unutamıyordum.
lisa'yla tanıştığımda ise, sadece sıradan bir bar çalışanı olduğunu ve hayatım boyunca onu bir daha görmeyeceğimi düşünmüştüm. lakin hayat, benim için çok farklı planlar yapmıştı...
belki eski chaeyoung olabilmek belki de jiseok'u unutabilmek için kendimi sürekli lisa'ya giderken bulmuştum. bu elbette iyi bir şey değildi. onun hakkında ne hissettiğimi veya yanında nasıl davranmam gerektiğini bile bilmiyordum.
benim için sadece bir arkadaş mıydı, yoksa bir arkadaştan daha da fazlası mı?
işte, haberleri gören heejin'e hesap vermeye çalışırken de aklımdan tam olarak bu soru geçiyordu.
"resmen kızla öpüşmüşsünüz!" bininci kez aynı şeyi tekrarladığında artık gerçekten sıkıldığımı hissetmiştim.
"sana söyledim, jiseok ile daha fazla haberlere çıkmak istemediğim için yaptık. yani yapmasını ben istedim."
aslında gerçekten ne yapacağını bilseydim buna izin verir miydim bilmiyorum ama sonuç olarak ne yapacağını söylemese bile benden izin almıştı. bu yönde ona kızmak gibi bir şey yapamazdım.
"kimse arkadaşını böyle bir şey için öpmez chae. benim seni öptüğümü düşünsene." haklıydı. lisa ve ben sadece arkadaş olamazdık. yaşadığımız şey çok farklıydı. şu an tüm medya bizi sevgili olarak gösteriyordu ve henüz biz bile ne olduğumuzu bilmiyorduk.
"heejin, lütfen bu konuyu kapatabilir miyiz?" yavaşça masadan kalkıp terliklerimi giymiştim. ciddi anlamda daha fazla düşünmek ve konuşmak istemiyordum.
keşke lisa'yla yaptığımız gibi, herkes hiçbir şey olmamış gibi davranabilseydi...
bahçeye çıktığımda ılık rüzgar yüzüme çarpmıştı ve bir süreliğine gözlerimi kapatarak derince nefes almıştım.
dün pizzacıda geçirdiğimiz günden sonra lisa'yla hiç konuşmamıştık. ilk adımı kesinlikle ondan beklemem gerektiğini biliyordum. sürekli konuşmaya çalışan taraf olmak bir noktadan sonra canımı sıkmaya başlamıştı. beni öptüğünden beri eskisi gibi olamayacağımız su götürmez bir gerçekti...
