Unpredictable Love

PROLOGUE

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Hindi edited ang chapters kaya hindi maiiwasan na merong typos, grammatical errors, etc.

This story is not affiliated with UST/FEU/UP and other schools that were mentioned.

* * *

I was working in my office when my Assistant called me. Nakalimutan ko nga palang may meeting ako sa isang Car Company. I work at a Film Production. I film and edit. Kami iyong nakuha nung Car Company na iyon. Hindi ko alam kung anong tawag sa mga kotse nila.

Hindi naman nakakapagtaka na kami ang kinuha dahil sikat na Film Productions nga kami. We film Advertisements and also movies if needed. Isa ako sa mga magagaling na Videographer and Editor sa industry. I filmed box office movies. They were amazed by what i filmed. 

I was once invited to a talk show. Sa talk show na 'yun, which was held by a friend of mine. She interviewed me by the projects I made kasi nga laging sikat ang mga ginagawa kong movies. Halos lahat ng mga artista gusto ako 'yung director sa gaganapin nilang project. Mga nasa sampu na 'yung mga movies na sumikat talaga, hindi lang nationwide, pati sa buong mundo. Ang role ko talaga ay Director pero I help with most of the Cinematography and editings.

When I first worked here I was a Film Editor. But I decided to be a Director. Sa pagiging Director kasi, ikaw and tatayong imagination ng mga artists bale sa'yo sila dedepende kung paanong acting ba ang gusto kong makita sakanila. Ang Director talaga and pinaka important sa pagbuo ng pelikula dahil ako talaga magdedesisyon kung paano ang magiging flow ng magiging pelikula. There's not much of a difference naman, kahit Director ako, I still manage the editings, to make sure na it fits the flow and plot of the movie.

"Ma'am, five minutes," My assistant told me. Kailangan ko kasing makausap iyong CEO nila kung anong klaseng Video ba ang kailangan namin gawin.

"Wait lang!" I cleaned my table and grabbed my Ipad and Laptop. I opened the door and rushed to the meeting room. Pinagbuksan ako ng Assistant ko.

Pag pasok ko ay wala pang tao. Siguro ay mamaya kaunti ay papasok na rin. Inihanda ko na lahat, projector, laptop, at iba pang mga kailangan para sa meeting na ito. Ipapakita ko rin kasi sakanila ang mga examples ng mga videos para makita nila kung ano roon ang gusto nila.

Habang inaayos ko ang mga gamit ko bigla nalang nahulog 'yung ballpen ko. Probably, nasagi ko. I was bending down to pick up the ballpen. When suddenly the door opened.

Nagulat ako sa tumambad sakin kaya't napatuwid ako ng tayo at nalaglag ulit ang ballpen.

Napatingin sa 'kin ang lalaki. He gave me a confused look.

"Long time no see," He greeted me.

Indeed long time no see, Lucas.

"Shall we start the meeting?" He asked.

"Oh! Sure!" I said. Natataranta. I sat on my chair and so did the others. Could it be? Is he the CEO? What a coincidence nga naman! So many years have passed and ngayon ko nga lang ulit siya nakita.

He sat at the end of the table, kumbaga magkatapat kami. He was wearing a beige tuxedo. Niluwagan niya 'yung necktie niya at napatingin sakin. OMG! We locked eyes for a few seconds. Baka mamaya iniisip niya siya parin tinitibok ng puso ko ah! naka move on na ako! Matagal na panahon na 'yung pinagsamahan nam- Stop, Autumn! Bakit ba nag o-overthink ka sa ganitong bagay? Focus muna sa meeting!

"Good morning, I am Autumn Vilyn Cortez, and I will be presenting the different types of advertisement we make." I stand up to present the examples of our videos. Ang pinakita ko ang mga different types ng page-edit ng isang advertisments. Ang video ay mostly tumatagal ng 2 minutes. I presented at least 3 videos na possibly na magustuhan ng CEO.

Nang matapos ang mga ipinakita kong video ay nagpalakpakan sila. "Thank you." I said.

"Sir, magaganda ang mga projects na ipinakita ni Ms. Cortez. What do you think?" Tanong sakanya ng isang lalaki, siguro ay secretary niya. May hawak hawak din itong tablet. Napahawak naman sa baba si Lucas. Bakit parang kinakabahan ako sa sasabihin niya? Napatingin naman siya ng diretso sa mga mata ko.

"I think the works of Ms. Cortez matches my type." Napataas ang kilay ko. My type? He stand up and walked towards me. "Your work, Ms. Cortez, matches the type of advertisement I want for my Cars." He handed me his hand, tumingin muna ako sakanya bago ko ibigay ang aking kamay. We shook hands at bigla niya naman akong hinila papalapit sakanya. Nagulat naman ako sa ginawa niya.

"Can I take you out on dinner?" He asked whispering in my ear.