After the social media war ended twenty years ago, innocent authors have been affected and a lot of things changed.
They disguised and did a lot of ways just to hide their personal lives, even if it will slowly ruin person's life.
But why are they...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
G-Oneternally|Gillian
Malakas na buhos ng ulan, At lamig na dala ng simoy ng hangin, ang sumalubong saakin pag ka-labas ng publishment.
Maraming tao na katulad kong walang payong na hinihintay tumila ang ulan.
Mabuti nalang may mga humihinto na mga taxi sa tapat namin kaya naka rating pa rin ako ng maaga sa restaurant.
I focused myself on working. Even if there are times like now, na nawawala ang isip ko sa ginagawa.
"99% of germs na ang nalinis mo sa isang plato. Good job!!"
Nag madali akong mag hugas, nang marining ang sarkasmong puri ng manager namin.
Nag tawanan ang mga katrabaho ko pero bigla silang tumigil lahat nang lumingon sa kanila si Boss.
Bumalik ako sa pag mop ng sahig at paglinis ng mga tables pagkadating ng dish washer namin .
Mabagal ang pag serve ngayong araw dahil wala pa ang ibang pa naming katrabaho.
Hanggang ngayon kasi malakas pa ang pagbagsak ng ulan na abot dito sa luob ang tunog.
As expected, maraming customers ang nag e-enjoy sa kanta na pina-patugtog para hindi sila mainip kakahintay ng mga inorder nila.
Nakita ko na kakaalis lang isang pamilya sa isang table kaya agad naman akong pumunta ruon.
Habang nililinis ito naalala ko ang usapan namin ni Lat sa CR.
"Ok ka lang Lian?" hindi ako nag salita at dumeretso sa lababo para mag hugas ng kamay.
"Hey.. Ang tagal mo kasi lumabas." binaba niya ang backpack ko at pumasok sa isang cubicle.
"I brought your things din tapos papasok na ako kanina-" narinig kong nag splash ang tubig tapos ilang segundo ay lumabas na siya.
"I eavesdropped what they were gossiping-"
"Ano naman ngayon?" natigilan ito sa pag lalagay ng alcohol sa kamay at lumingon saakin.
"I-I'm just worried" pinilit kong hindi ipakita ang emosyon ko habang inaayos ang buhok sa tapat ng salamin.
Marami siyang nalalaman at pina pake-alaman.
"Thanks sa concern mo. Sunday nalang." kinuha ko na ang bag ko at bago pa man lang ako umalis, nakita ko ang refleksyon niya sa salamin na ngumingisi.
End of Flashback
Muntik na akong masubsob sa lamesa na nililinis dahil sa pagkakatulak saakin.
"Whew" sumipol ito kaya nakuha ang atensyon ko.
"Weak mo! mahina lang pagkatulak ko, tumba ka na agad." I saw Zully shaking her head, showing a disappointed look.
