Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm16: Bu Yolu Kendisi Seçti
Tuğkan/ Aşkın Kanunu
İyi okumalar .......
Hayatınızda her şeyin yolunda gittiği zamanlar vardır ya hani, sonra içinize bir kurt düşer ve yavaş yavaş, sinsi sinsi düşüncelerini ele geçirir. Kötü bir şeyler olacağını hissedersiniz. Her şeyin yolunda gitmesi suçmuş gibi bunların bozulacağına dair bir histir bu.
Kötü bir şeyler olacağı hissi içime düştüğünde günlerden cumartesiydi. Yiğit ile son görüşmemizin üstünden 4 gün geçmişti. Beraber dondurma yemiştik,sonra beni eve bırakmıştı ve ben bir daha ona ulaşamamıştım. Ona ulaşma çabalarımın sebebi, hafta sonu arkadaşlarıyla motorla Şile'ye gitmek için beni davet etmiş olmasından dolayıydı. Detaylardan beni haberdar edeceğini söylemişti ayrılırken.
Gün perşembe olduğunda ve Yiğit'ten ses seda çıkmayınca ben onu arama kararı aldım. Plan iptal olduysa da bunu bana söylemesi gerekirdi ki ben de haber beklemeyeyim değil mi? Ben telefonun ucunda açmasını beklerken meşgule atmasını beklemiyordum tabiki. Sonra 'olsun' dedim. Ne de olsa Yiğit çalışan biriydi. Davası olabilirdi. Müvekkilinin yanında olabilirdi. Nasıl olsa bana geri döner düşüncesiyle akşama kadar beni aramasını bekledim. Ama bırakın aramayı, Romeo bir mesaj bile yazmamıştı.
Akşam artık meraktan çatlayacak duruma geldiğimde dayanamadım ve ben ona mesaj yazdım. Mesajımı görene kadar da elim telefonda,gözlerim saatte ve yerimde bir dakika rahat durmayarak geçirmiştim dakikaları. Mesajım mavi tık olunca bir şeyler yazmasını umdum ama Yiğit bunu da yapmadı.
İçimde yavaş yavaş filizlenmeye başlayan kötü düşünceleri bir kenara ittim. O bana kolye almıştı. Ucunda kelebek olan bir kolye. O kolyeyi görünce aklına benim geldiğimi söylemişti. Beraber dondurma yemiştik. İyi ayrılmıştık o gün ve ben onların üstüne kötü bir şey olma ihtimalini kabul edemiyordum. Elim sürekli boynumda çıkarmadığım kolyenin ucuyla buluşuyordu.Gece yattığımda bile beni bırakmayan rahatsızlık hissi gecenin geç saatlerinde telefonuma düşen mesajla yuvarlanarak hoca bir kar tanesi haline geldi.
Plan iptal oldu Nehir.
Dağın başındaki kar tanesi yuvarlandı,yuvarlandı. Artık kocaman bir top haline gelmişti ve çığ olup başıma düştü sanki. Ne bir açıklama vardı yazdığında ne de geç cevap verdiğinin mazereti sunan herhangi bir şey. Tek bir şey yazıyordu. Plan iptal oldu...
O gece gözüme sabaha kadar uyku girmedi dostlarım. Yatağımda bir sağa bir sola dönüp durduğum vakitlerde ona fark etmeden kötü bir şey söylemiş olma ihtimaline kadar indi düşüncelerim ama hiçbir şey bulamıyordum. Çünkü en son görüştüğümüzde ikimizin de yüzünde bir gülümseme ile ayrıldığımıza adımın Nehir olduğu kadar emindim.
