14.bölüm

905 128 21
                                    

Bölüm 14: Bitmeyen Rezillikler

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bölüm 14: Bitmeyen Rezillikler

Bölüm şarkısı: Yalın/ Oyunbaz

                         İyi okumalar

........

Hayatta en büyük dileğinizin gerçekleştiğini düşünün. Tabi imkanı olan dileklerimizden bahsediyorum. Örneğin regl dönemlerimde odamın aslında çikolatadan yapılmış olmasını ve her canım istediğinde bir köşesinden yediğimi düşlemem gibi değil. Daha gerçekçi, sizi siz yapan belkide yaşamdaki amacınıza ulaşmanızdan bahsediyorum ben.

Benim en büyük hayalim kendime ait bir mağazamın olmasıydı. Bunun küçük bir şirket niteliğinde olduğunu da söyleyebilirim dostlarım. Bir gün büyüyeceğine inandığım bir şirket. Tasarladıklarımın kumaş seçiminden dikişine kadar her basamakta yanlarında olduğum ve kontrol ettiğim, yeri geldiğinde elime iğneyi alıp düzelttiğim bir yer.

Üniversiten mezun olup dedenizden milyar liralık mirasa sahip değilseniz direkt böyle bir yer yapmanız mümkün değildir. Önce çalışmalı, birikim yapmalı, yetenekli olduğunuzu kanıtlamalı ve en sonunda-ki bu sırada 35 40 yaşlarında olursunuz- amacınıza varmalısınız.

İşin doğrusu ne kadar çok mezun olacağım günü bekliyor olsamda her genç gibi sonrası için tereddütlerim ve endişelerim vardı. Ve benim okulun son haftasına girdiğimizde bunların bir anda toz olup uçacağından yerini ise dağlar kadar büyük bir heyecana bırakacağından haberim yoktu.

Yiğit'in partisinin 2 gün sonrasında-ki bu 2 gün içerisinde tasarımlarımın dikimlerinde olan hataları hiç uyumayarak bitirmiş ve teslim etmiştim- okuldaki sevdiğim hocalardan biri beni yanına çağırıyor.

Yanına korkarak kötü bir şey söyleyeceği düşüncesiyle gidiyorum ama o beni o kadar şaşırtıyor ki hala nasıl oldu da bayılmadım diye düşünüyorum çiçeklerim.

Kocasının-ki kendisi çok sevdiğim bir ayyakkabı tasarımcısıdır- şirketinde bir proje üzerinde çalıştığından bahsediyor. Yeni mezun olan öğrencilere tasarladıkları ayakkabıları podyumda sunarken mankenleri giydirmelerini ve ayakkabıya göre yaptıkları tasarımları sunarken kendilerini tanıtmak için de bir imkan sunduklarını söylüyor.

Kendisi evde tasarım kağıtlarımızı incelerken kocasının benim tasarladıklarımı beğendiğini ve bana da bu işi sunduğunu söylediğinde sevinçten delirecek gibi oluyorum ama bunu belli etmiyorum.

Şunun şurasında koskoca ve ciddi bir iş kadını olma yolundayım A dostlar! Yerimde zıplayıp maymuna benzesem pek de ciddi bir ortam olmazdı neticede.

Beni Sev RomeoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin