Owned by Grey (ASHLEY 2) ☑

Chapter 14

Chapter 14

Napaatras ako ng ilang beses, naramdaman ko pang Babagsak sana ako buti nalang at may nakahawak sa mga braso ko.

"You ok, Miss Romblon?" Nag-aalalang tanong ni Mr. Martinez.

Tiningnan ko sya saglit at tumango bago gulat paring tiningnan si grey. I must be dreaming, right? I must be Imagining things.

"Take a sit now miss Romblon baka matumba ka pa." Concern na sabi ni Mr. Martinez at iginaya ako sa upuan ko.

Habang ako naman ay nakatingin kay grey na syang nakatingin sa magkalapat na kamay ni Mr. Martinez sa aking braso at balikat. Madilim niya akong tiningnan ng magtama ang mga mata namin. Tinapik naman sya ni light at may ibinulong ito sa kaniya, tumango sya habang nakatingin sa akin, tiningnan niya pa ako saglit bago tuluyang umupo sa upuang nakalaan sa kaniya.

Ng matapos ang pag-uusap namin ay halos di na ako makatingin sa lahat para lang makalabas ako agad agad. Pero habang naglalakad ako papalayo sa lugar na iyon ay ramdam na ramdam ko ang pagsunod niya sa akin. Agad akong nagtungo sa opisina ko at sinara ito I was about to lock the door when it was forced open.

Naaptras ako dahil sa lakas ng pagkakabukas niya sa pinto. Nakatingin sya ng diretso sa akin habang sinasara at nilock ang pinto. Galit ko syang tiningnan na syang nilabanan niya.

Nag-igting ang bagang ko habang umaatras dahil sa paglalakad niya paabante sa akin. "Leave me alone you ghost!"

He look at me with soft eyes. Habang ako ay ang sama sama ng tingin sa kaniya. Napatigil ako sa pag-atras ng maramdaman ang mesa sa aking pang-upo. Agad ko syang hinawakan sa dibdib at tinulak ng makalapit sya, pero hinawakan niya ang dalawang kamay kong nakahawak sa kaniya at nilagay iyon sa batok niya habang nakatingin sa akin at agad akong sinunggaban ng halik.

I want to push him away. But My body misses him. My mind wants him. My heart long for him. I let him kiss me, I didn't kiss him back. Tumigil sya sa paghalik sa akin ng nag-umpisa na akong humikbi.

"Your dead." Bulong ko habang umiiyak. "Why did   you come back? Your dead." Sabi ko at inumpisahang hampasin sya sa dibdib.

He felt so real. Matitigas na dibdib ang hinahampas ko ngayon kaya imposibleng nanaginip ako. If Im not dreaming then did i just believe in a lie?

"Im not..." he whispered huskily in my ear.

Nakaramdam ako agad ng galit. At dahil sa galit ay malakas ko syang naitulak, pero kahit pa gaano iyon kalakas ay isang hakbang lang ang naiatras niya mula sa akin dahil sa mas malakas sya.

"Your not? Imposibleng hindi! I saw how your being shoot! I saw how your covered with blood! I saw how you fell to the ground! Im there when the doctor says your dead! Im there in your funeral! I mourn for eight damn years till now! "

Huminga sya ng malalim at saglit na yumuko bago ako ulit tiningnan ng malungkot sa mata.

"Kung hindi ka patay. Kung ganoon... niloko ako ng papa mo? Niloko ako ng mga taong nagsabi sa akin na patay ka na? Niloko mo ako?"

Nag-iwas sya ng tingin, and thats the sign of him being guilty. Nasapo ko ang noo ko at tinalikuran sya. Pinahiran ko ang mga luha kong kumalat sa mukha ko at ginulo ko ang buhok.

"Para saan?" Sabi ko at hinarap sya. "Para saan ang pagpapalabas na patay ka na, grey?"

Bumuka ang bibig niya para sana may sabihin pero agad din itong tinikom. Nakita ko ang hirap sa mga mata niya maging ang paglunok niya.