Owned by Grey (ASHLEY 2) ☑

Chapter 23

Chapter 23

Saka ko pa napakawalan ang hininga ko ng bumukas na ang double doors ng bahay namin. Lovely with wide smile and with her children and husband on her side welcomed me. Lovely hugged me.

"Oh! Mes, namiss ka namin!"

"Ako din." Sabi ko at tinapik ang balikat niya. She gave way for her daughters to hug me too.

"Tita!" Si em

"I miss you tita" si ai.

Sabay nila akong niyakap, napatawa nalang ang ama nila. Tinapik ko ang nga ulo nila.

"Me too."

"Mommy, that's enough." Malamig na tugon ni nic.

Napunta sa kaniya ang atensyon ng lahat. Nakita ko ang pagkabagsak ng panga ng mag-asawa. Napakurap kurap sila at namutla. Maging sina em at ai ay parang nakakita ng multo.

"Sorry if I didn't tell you.." panimula ko. "I was just-"

"Teks, teka ,teka. May balak ka bang ipaalam tu sa lalaking yun?" Malalaking mata niyang tanong.

I know what she meant by lalaking yun, agad akong umiling. "Wala. Wala pa sa ngayon."

Lumunok si Lovely at agad na hinila si Nic at ako papasok sa bahay. Di ko man maintindihan ay nagpahila na rin ako. Agad niyang ni-lock ang pinto ng kwarto ko ng makapasok kaming tatlo. Para syang may pinagtataguan kung umasta.

Binalewala ko nalang sya at nilapitan na ang anak ko na halatang nairita sa ginawang paghila ni lovely sa kaniya.

"Mom, who is she?" Inis na tanong ni nic at pinunasan ang kamay niyang hinawakan ni lovely kanina.

"Nic, ang arte mo! She's your aunt, ok, so respect her. Arte mo." Biro ko at ginulo ang buhok niya.

"Mom!" Reklamo niya at ngumuso sa akin. I kissed his forehead before facing lovey who's been watching us.

I smiled at her while she seems still shock. Palipat lipat ang mata niya sa amin ni nic at ilang ulit na napalunok.

I cleared my throat. Tinapunan ko muna ng tingin si lovely bago ko hinarap si nic . "Ahm. Nic, take a bath first, ok?"

"Bu-"

"Please?" I cut him off with a cute a smile.

Bumuga sya ng hangin at hinalikan ako sa labi bago tuluyang pumasok sa banyo. Napatawa pa ako dahil sa padabog ang pagkakasara niya neto. Unti-unting napawi ang ngiti ko ng harapin ko si lovely.  She seems so bothered.

"Alam kong nabigla kita-"

"Nabigla talaga! God! Hindi ko ineexpect na may anak ka na! At kay grey pa talaga! "

"You seem to be sure na si grey nga ang ama ni-"

"Of course, look at him! Parang younger version ni grey! Not to mention na never syang naging look old."

I rolled my eyes and breath deep. "May balak naman akong sabihin sa kaniya ang totoo, pero..." i bite my lower lip. "I need to confirm something. "

"Mes, if you doubt about his feelings ewan ko nalang. Kulang na nga lang ay magdala sya ng damit at dito na tumira masiguro lang kung umuwi ka na ba! Di man niya sabihin pero alam kong mahal ka niya-"

"At yan ba ang dahilan kung bakit mo ako pina-uwi?" Taas kilay kong tanong sa kaniya.

Lumunok sya. "Well.. ahm, may sakit naman talaga si dad."

"Lovely.." naiinis na banggit ko sa pangalan niya.

"Naawa ako sa kaniya, ok? At kung di ka pa handang makita sya ngayon, ay wag kang lalabas sa kwartong tu lalong lalo na ang anak niyo dahil malapit ng mag alas singko."