Chapter 31

1K 29 2
                                    

Chapter 31

One day. One day nalang. At ang one day na yun ay ngayon.

Huminga ako ng malalim habang hindi mapakaling naglalakad ng pabalik balik dito sa loon banyo. Naiiyak na ako, kinakabahan, natatakot. Mariin akong pumikit at huminga ng malalim. Lumapit ako sa sink at tiningnan ang repleksyon ko sa salamin.

I need to be strong. I need to be brave. I need to know the truth. My son needs the truth. And grey also needs  the truth. At higit sa lahat. Ako. I need to know the truth. Pero paano? Ito ang problema ko ngayon. Paano?

Huminga pa ako ng malalim bago tuluyang lumabas sa banyo. Agad na bumungad sa akin ang natutulog na si grey sa kama, wala itong suot na damit, tanging ang comforter lang ang nakatakip sa hubad niyang katawan. Nakadapa sya at ang mukha niya ay nakaharap sa gawi ko habang nakapikit. Para syang batang anghel kapag tulog.

Wala sa sariling napangiti ako. Hindi ko man alam kung paano ko sya tatanungin, alam ko naman kung ano ang dapat kong gawin ngayon. I need to make myself happy, dahil baka di natu mauulit pa.

Nanatili akong nakatingin sa mukha niya habang nakatayo dito sa tapat ng banyo, di naman kasi masyadong malayo ang banyo mula sa kama kaya klarong klaro ko ang bawat detalye ng mukha niya. Noon, ganito lang. Nasa malayo sya, noong di pa nagtatama ang mga mata namin ay lagi pala akong nakatingin sa kaniya, mula ng high school ako ay lagi lang ganito, nakatingin lang ako sa malayo, natatakot din akong makita at mahuli niya ako dahil sa mataba ako noon, at pangit pa. Di ko lanh inaasahan na darating ang panahon na kung saan pinipilit ko ang sarili kong si Pitter ang gusto ko ay magtatama ang mga mata namin. Di ko inaasahang lalapitan niya ako at kakausapin. Mas lalong di ko inaasahang magugustuhan niya ako, dahil buong buhay ko, isa akong trying hard para magustuhan ng lahat, pero isang exemptionsi grey dahil kung ang sarili ko ngang pamilya ay hindi ako magawang gustuhin ay sya pa kaya? Pero sadyang mapaglaro ang tadhana. From the moment pur eyes met, i knew i totally fell, I knew i already lost my heart. I knew he already got it. Sinubukan ko syang ipagtulakan palayo dahil sobrang napakaimposible, pero wala eh, Sabi niya nga, he owns me. And im glad that he is my owner.

Agad naman akong napangiti ng dahan dahang nagmulat ang kaniyang mga mata. Hindi na sya ulit kumurap ng magtama ang mga mata namin. He smiled at me and motioned his hand to come near him, na syang ginawa ko. Nakangiti akong gumapang sa kama, agad niyang inabot ang batok ko at hinila ako palapit sa mukha niya. He kissed me gently for seconds .

"Goodmorning babe." Bulong niya habang hinihingal pa.

I smiled back. "Goodmorning too. Magbihis ka na, kakain na tayo."

He look at me with sleept eyes and kiss me again, this time its different, he kissed me torridly, gumapang ang kamay niya papasok sa suot kong damit. Natatawang tinampal ko ang kamay niya at humiwalay sa pagkakahalik niya.

"Ang sabi ko, kumain na tayo." Natatawang sambit ko.

"Kakain na nga.." he said seductively at kinagat niya pa talaga ang laylayan ng suot kong damit habang nakatingin sa akin.

Pinilit kong pangliitan sya ng mata kahit na ang totoo ay gustong gusto ko na syang halikan. "Kakain tayo ng pagkain. Ok? Baba na ako, hintayin kita sa baba."

Pagkasabi ko nun ay nagmamadali akong lumabas sa kwarto at bumaba na papuntang dining table. Were always like this. Para kaming mag-asawa, tinupad ko ang sinabi ko, I acted like i wasnt abducted, But i know its not just acting, I am happy being with him, Im happy that I am able to be with him. Nandito kami ulit sa bahay niya kung saan niya ako unang dinala, kung saan kasama namin si manag tiz Na wala namang ibang ginawa kundi ngumiti at sabihan ako ng salamat sa pagbibigay ng chance kay grey, nakikita kong masaya ang matanda sa naging pasya ko, pero masisiyahan parin ba sya kapag malaman niyang deal namin ito? We stayed at his island ng mga nakaraang araw na ayun sa kwento ni manang ay ako palang ang nakaapak sa isla na iyon, maski kasi daw pamilya neto ay di pa nakakapunta doon, ang tanging nakapunta doon ay ang mga taong gumawa ng bahay este mansion niya, pagkatapos nun wala na, si grey daw mismo ang naglilinis at nag arrange ng nga kagamitan doon, pati ang mga swings at fountain doon ay sya na ang gumawa, mag-isa.

Owned by Grey (ASHLEY 2) ☑Where stories live. Discover now