Merhaba arkadaşlar hazırladığım videoya kendi sesimi koymak istedim. İlk defa söyledim bu şarkıyı umarım beğenirsiniz ama eğer beğenirseniz ilerde ki bölümlerde kendi sesimle şarkılar türküler atmayı düşünüyorum. Sağlıcakla kalın 🤗
Keyifli okumalar dilerim 🖤🖤
¶Onca umudu vicdan azabının içerisinde idam edildi.
Kalbindeki kırıklığın sesini duyar gibiydi. Her saniyenin artışında çöküyordu göz kapakları. Asaf'ın sert çıkan sesi ile ürküp baktı suratına. Kaşları çatık bir halde karşısında dikilmişti. Ne olursa olsun anlatacaktı bugün herşeyi.
"Annen Eftalya tıpkı adının anlamı gibi çok güzeldi. Daha 18 yaşlarındaydım aşk denen somut duygunun esiri olmuştum. Annene aşıktım lakin o beni sevmiyor istemiyordu."
Hüseyin Bey konuşmasına devam ederken Asaf öfkeden titriyordu. Alnında ki damlaları belirginleşmiş rengini ortaya çıkarmıştı. Hüseyin Bey'in yanına yaklaşıp sandalyeyi çekip oturdu.
" Annenin aşık olduğu biri vardı. Birbirlerini çok seviyorlardı. Ben ise her gece pencerenin karşısına geçip onu görmek için çabalardım. Bir gece duydum ki evlenme kararı almışlar. Duyunca deliye döndüm olamaz dedim engel olmalıyım dedim. Benim olması için ne gerekirse yapacağım dedim. Lakin çok pişmanım benim olur düşüncesiyle büyük bir günaha bulaştım. "
Evet büyük bir günahın mürekkebini sürmüştü eline o gece lakin şuan ne kadar pişman olsada faydası yoktu artık. Ne yaptın der gibi bakıyordu Asaf. Dinlediği herşey o kadar ağırdı ki kulaklarının sağır olmasını ister gibi baktı. Lakin buna rağmen dinliyordu, bilmek istiyordu herşeyi.
Hüseyin Bey için de çok zordu anlatmak. Boğazında gezinen acı parçalıyordu etlerini. Acıyı yutkunup devam etti...
"Gece vakti annene haber yolatıp binanın arka tarafında sevdiği adamın onu beklediğini söylettim. Ve geldi mutlukla ve heyecanla taki beni görene dek. Bağırıp çağırdı hakaretler etti deliye döndü adeta.
Sakinleştirmeye çalıştım. Onu evin karşısında bulunan kulubeye götürdüm. Karanlıktı çok korkmuştu ama en çokta benden korkuyordu sanırım. "
Nefes alış verişi hızlaşınca duraksadı. Göğsü kalkıp iniyordu. Sağında duran bardaktaki suyu alıp tek yudumda yarısını içti. Ve devam etti anlatmaya...
" Çok üzgünüm evlat keşke o gün ona dokunmasaydım. Ellerim... Ellerim kırılsaydı vücudunda gezdirmeseydim." dedi gözleri sulanarak
Gözlerimin Şaşkınlığı daha çok belirginleşti Asaf'ın. Parmaklarını oynatıp hızla adımlarını Hüseyin Bey'in yakınına taşıdı. Parmaklarıyla Hüseyin Bey'in iki kolundan tutup baktı sertçe suratına. Tuttu kolundan ve" Ne diyorsun sen! " dedi öfkeyle
Nefesiz kalan Hüseyin Bey göz yaşlarını tutamayıp akıtı damlalarını.
" Lütfen dinle! Anlatacaklarımı bilmen gerek sonra ne yaparsan kabulüm. "dedi acınası bir durum ile
Kollarını çekip oturdu yerine deliye dönmüştü ne yapacağını bilmiyordu. Dinlemeye koyuldu tekrardan. Evet çok zordu lakin ayakta durması gerekiyordu. Hüseyin Bey bir an önce anlatmak istiyordu herşeyi.
" Benim çocuğum olma ihtimalin var Asaf. Bundan eminim ben aslında sadece sana bunu kanıtlamak için bir test yapmanı istiyorum." dedi kısık bir ses tonuyla
