KIRIK BEYAZ 2

6.Bölüm

HATIRLATMA :

  İçeriye giren genç kızın arkadaşları ve bilgelerle beraber dava başlamıştı.Tanıklar ve suçlular tek tek konuşturulduktan sonra en bilge kurt konuşmaya başladı.

''Kendi soyundan alfaların alfası köken meleze ihanetten dolayı kurt Alex'in ve kızıl tilkinin  cezası....''

Bilge kurdun sözünü arkalardan bir ses kesmişti.

''DURUN!'

************************

Angel'dan

Hangi hızla ne kadar sürede davanın olduğu yere ulaşıp durun diye bağırdım bilmiyorum.İçerideki tüm gözler bana dönmüştü.Bunu ben yaşadıysam cezasını da ben vermeliydim.Bilge kurtdun olduğu yere gidip 

''İzniniz olursa dinleyip karara bende ortak olmak istiyorum.Sonuçta yapılan şey banaydı.Benim karar vermem daha doğru olur.''

 Bilge kurt gözleriyle salonu taradı o arada bende arkalarda oturmuş bana dişlerini sıkarak bakan Nİck'i gördüm.Hiçbir şey umrumda değildi kararı ben verecektim.Bilge kurt beni başıyla onaylayınca az da olsa küçük bir gülümsemeyle karşılık verdim.

 Bilge kurdun olduğu yere giderek Alex'e konuşmaya başlaması için işaret verdim.Gözlerinde bir anlık acıyı gördüm.Burada olmam canını mı yakıyordu?

 ''Sen gelmeden zaten anlatmıştım ama tekrar anlatıyorum. Sana ihanet etmedim. Nasıl oldu bilmiyorum anlık bir şeydi. B..ben sadece onu tekrar burada görünce kendimi kaybettim. Asıl amacım seni sevdiğimi söyleyip evimden gitmesini istemekti ama anlattıkları bilmiyorum işte içimde bir boşluk oldu. Senden önce sevmiştim onu, çocuktum belki de. Beni gerçekten bıraktığını düşünüp ondan içten içe nefret etmiştim. Sonra sen girdin hayatıma. Unuttum ben her şeyi. Herkesi. Geçmişti benim için. Ben yapmak istemedim aslında o an istedim ama sadece yanlıştı. Tek bir yanlışta, küçük bir hatada bu kadarını haketmedim. ''

  Söyledikleri kalbime tek tek batsada yüz ifademi aynı tutmak zorundaydım.Alex'in ailesi ve kardeşi arkada olanları dinliyorlardı yüzlerinde çaresizlik vardı.Elimle yanındaki kızıl kıza konuşması için işaret verdim.

 ''Ben kurtların bir savaştan çıktığını duydum. Korktum. Onun için korktum. İlk onu sevmiştim ben hala da seviyorum. Babam tehdit etmişti beni. Yapamazdım tilkilerden biri bir kurdu öldürseydi bu savaşa yol açardı. Ben istemedim bizim yüzümüzden onlarca masum kişinin ölmesine dayanamazdım. Kurtların vampirlerle savaştığını duyunca ne yapacağımı bilemedim. Onu görmem lazımdı, hayatta olduğunu bilmeliydim. Sonra olanlar anlattığı gibiydi işte onu ben öptüm çünkü beni sevdiğini anlamam lazımdı, hissetmeliydim. Onu öpünce beni gerçketen sevdiğini hissettim benim onu sevdiğim gibi.''

  Son söyledikleri beynimde yankılanırken gözlerim Alex'i buldu büyümüş gözlerle Kızıl tilkiye bakıyordu.Ona dönüp bağırmaya başladı.

 ''Az önce böyle bir şey dememiştin. Ne demek sevdiğini hissettim. Sana sadece anlıktı demiştim. Bir dakika önce söylediklerinle şimdikiler çok farklı''

''Az önce korktum doğruları söylersem seni öldürürler diye. Ama o kız gelince sana kıyamayacağını biliyorum onunda benim seni sevdiğim kadar çok sevdiği belli. Tek bir şey var sen beni seviyorsun.''

''Kes sesini. Saçmalıyorsun. Seni falan sevmiyorum.''

 ''İkinizde kesin sesinizi !!!'' diye bağırıp dikkatleri kendi üzerime çektim.

  Şimdi karar verme sırası bendeydi. Kime inanacaktım? İkisinin bazı söylediklerinde uçurumlar kadar fark vardı. Bu da demektiki biri yalan söylüyordu ama önemli olan bu değildi. İşin içinde benim duygularım olmamalıydı çünkü bu sadece benimle ilgili değildi.Artık işin içine konumumda girmişti.Son kez kararımı düşünüp açıklamak için herkese ayağa kalkmasını elimle işaret ettim.Bu karar en çok benim canımı yakacaktı çünkü ondan uzak kalacaktım