The Sunrise [COMPLETE]

Chapter 11

Chapter 11: Little Lights

Lumipas ang kinagabihan pinili naming mag night gazing ni Martin sa rooftop.

Huminga ako ng malalim at pinakiramdaman ang puso ko ganoon na lamang kabilis ang tibog nito ngunit hinayaan ko nalang dahil normal naman ang paghinga ko.

"Hey, Are you okay?" narinig kong sigaw ni Martin habang inaayos ang tent

"Yeah" sagot ko nalamang at ngumiti

Tinulungan ko ito sa pag-aayos ng tent at nang matapos ito'y nauna na akong humiga sa kanya.

Pinanood ko ang bawat kilos niya habang inililigpit ang mga extrang kagamitan.

Sana araw-araw ganito. Sana palagi ko siyang nakikitang ganito kalapit sakin.

Umupo na ito sa tabi ko at nang magkatitigan ay napangiti nalang kami sa isa't isa.

"Daming star, hindi uulan" usal ko at bahagya itong natawa

"What? I'm serious" pinakita ko ang seryosong mukha sa kanya.

At natawa na talaga ito ng tuluyan.

"Di ako nagbibiro, sabi ng Lola ko kapag walang stars ayun uulan, pag mayroon naman hindi uulan" paliwanag ko sa kanya.

"How about constellation? Oh' wait what is your zodiac sign?" tanong nito sa'kin

"I'm a Capricorn" sagot ko sa kanya

"Im a Taurus" sabi naman nito

"Alam mo ba na may nabasa akong horoscope dati na ang soulmate daw ng Capricorn ay Taurus" napaharap ako sa kanya ng sabihin niya yun

"Edi' soulmate pala tayo?" Nakakatawa kong sakay sa biro niya.

"Paano kung tayo talaga?" pagpupumilit niya dito

"Marami pang mangyayari sa mundo di' natin alam. Kagaya ng sabi mo " Paano"? Malay natin?" mapait kong tugon sa kanya

"Thank you" nagulat ako sa biglang pag sabi niya ng salitang iyon.

"Thank you for what?" tanong ko rito at makita ang sinseri sa kanyang mga mata.

Tiningnan ko siya at nakita ko kung paano siya ngumiti sa labis na pasasalamat.

"Thank you for giving me a strength." dagdag pa nito.

"Thank you for coming into my life." nalilingid sa luhang usal pa nito.

"You know I've been dying on my whole life and I am the most happy person when I suddenly meet you. You are a sun in my everyday, Soleil" tila na hinaplos ang puso ko sa sinabi niya.

"Soleil, I can't. Ayokong mawala ka." at doon na unti-unting sumabog ang mga luha ko.

"And I am now in my own point of my life that I am willing to take a risk para gumaling ka at para mabuhay ka" napaangat ako ng ulo sa sinabi niya

"No." tutol ko agad sa kanya

"At kung iniisip mo na ako yong taong takot mag take ng risk, ngayon hindi na." napailing ako sa sinabi nito

"No Martin, no please" hinawakan ko ang kamay nito at inilagay sa pisngi ko.

"Tanggap ko na" nahihirapan mang banggitin ay kinuha ko ang boung lakas para masabi 'yon.

"Take a risk for yourself believed me or not its been you. Mahal na mahal kita Martin at kung may hihilingin man ako ay iyon ay mabuhay ka ng napakatagal at iacchive mo lahat ng gusto mo." hinawakan ko ang pisngi nito at pinunasan ang nagtuluang luha dito.

"It was fun and thank you kasi naranasan kong maging masaya at dahil sa'yo 'yun" ngumiti ako sa kanya at sunod sunod pa rin ang luha nito.

"Nothing matters yo me now except you, My Martin" at doon ay siniil ko na siya ng halik sa labi.

Our first kiss in darkness under the moonlight.

Kinabukasan, maaga akong ginising ni Nurse Marithea at kinuha ang pagkakataon para masolo ang incubator.

"Are you ready?" tanong sa'kin ni Doctor Guerrero.

Tumango na lamang ako at pumasok na sa loob.

Napapikit ako habang chenecheck up ng Doctor ang puso ko by digital sight.

Matapos noon ay dinala na ako ng nurse sa kwarto ko.

Biglang kumatok at pumasok doon si Doctor Guerrero.

"Soleil, seems like I can't make it" unang bungad niya sa'kin.

"What do you mean Doctor Guerrero?" nagtataka kong tanong sa kanya.

"Kaylangan mong malaman kong anong lagay ng puso mo. Your heart now is getting worst its not growing anymore. The roots and even blood hindi na maayos ang circulation. Anytime-" nagulat ako ng lumuhod ito sa harapan ko at pinigilan ko ito.

"No. Stand up Doctor. I know, I know. I am ready Doctor" mapait kong sabi ngunit di ito nagpatinag.

Nagpaguho ng mundo ko ang isa pa nitong sabi. Tila huminto sa pagtibok ang puso ko sa maaaring gawin ng taong mahal ko. Di ko din inakala na handa niyang itaya ang buhay niya para sakin. Ngunit masyadong mahigpit ang tadhana at hindi nito hinayaan sa gusto niyang gawin.

Mula ng araw na yun pinakatitigan ko lamang ang mukha ni Martin sa painting. Iniisip kong anong ginagawa nito. Dahil hindi ko manlang nakita ang mukha niya sa boung araw.

Lumipas ang tanghalian ay hindi ko nakita ang mga ngiti niya.

Hanggang sa pagkaraan ng gabi ay hindi ito sumipot sa kwarto ko upang ako'y tignan.

"Time for your meds." magiliw na sabi ni Nurse Marithea.

"Nurse Marithea? Nakita niyo ba si Martin?" tanong ko habang umaasang oo' ang isasagot nito.

"May mga importanteng ginawa si Doc Martin ih" napatango nalamang ako sa isinagot niya.

"E' si Doc Guerrero? Binisita ba niya si Martin?" tanong ko muli.

"Nagkausap na ata sila Soleil" sagot naman nito

Gumaan ang pakiramdam ko sa sagot nito. At nang tuluyan na itong lumabas ng kwarto ay tiningnan ko ang oras.

"Sana makita kita bago lumipas ang araw na ito." bulong ko at umaasang magiging totoo ang kahilingan ko. 11:11pm

Ngunit sumikat na lamang ang araw ay hindi ito dumating.

Marahil ay nasaktan ito sa nalaman niya. Ngunit alam kong may plano ang Diyos para sa'ming dalawa.

Natutuwa akong malaman na pagkakataon na iyon ay handa siyang magsakripisyo. At doon pa lang ay ramdam ko na ang lubos na pagmamahal nito sa'kin.

My heart is a premature. At doon palang alam ko na ang mangyayari sa'kin. At matagal ko ng tinanggap ang malaking sampal ng katotohanan. At ito ay ano mang oras mawawala ako ng tuluyan.