Escaping Lies

Chapter 3

Chapter 3

Days passed and I can't even forget what that guy said to me. It's been days pero ‘di parin 'yon mawala sa isip ko. Everytime I think about it, nag iinit ang pisngi ko. Nakakahiya.

Nalabhan ko na din yung panyong ipinahiram niya sakin. Ilang beses din ako nagpabalik balik sa playground but I didn't see him even his shadow on that ground.

I don't know what's with myself pero umaasa parin akong magkikita kami. Hindi ko lang alam kung kailan o kung saan. Siya kaya ay naiisip din ako?

"Girl ano ba? Nakakairita na, kanina ka pa buntong hininga ng buntong hininga," ramdam ko ang inis sa boses ni Riane.

Nasa school cafeteria kami ngayon dahil lunch namin pero ewan dahil tuliro talaga ko this past few days. Lagi kong naiisip yung lalaki sa playground. David. That's his name.

"Just don't mind me okay? I'm just thinking," napaiwas na tinging sabi ko.

Lumingon siya sa akin at kunot noo akong tinignan, “Is this about Kenneth and that Shane? Don’t mind th----”

“The hell no!” agap kong sagot, “It’s been a week ‘no. I’m fine, just… thinking random things.”

Anong random things, baka random guy!

“Baka sa bahay niyo na ‘yan ha? Sabihan mo lang ako, kukultukan talaga kitang babae ka.”

Riane knows what's happening in our mansion. She knows what's my relationship with my parents. She knows that I am always hurt. She knows what I've been through, but even though she knows it, I didn't drag her with my own problems. I know Riane. Kahit hindi niya sabihin sakin, may problema din yan sa bahay nila. I remember her telling to me how her grandma so angry at her. So I think if I can stil handle the pain, it's okay, no need to worry her.

I sighed, "No, sanay na ko sa bahay namin. Manhid na ata ako 'don sa problema nila lagi. It's just that, I met someone in the park last time and he can't just leave my mind." nanghihinang kwento ko.

Napansin kong napangiti si gaga. Ano nanaman kayang iniisip nito? Ba't ba sinabi ko pa?

Brace yourself, Xyrelle!

"He? So lalaki ito tapos hindi mawala sa isip mo? It so sudden, huh. You're not like that naman sa mga naeencounters mo. Baka kasi may kakaiba dun sa guy kaya ‘di mawala sa utak mo." nanunuksong sabi nito.

Nag init naman ang pisngi ko sa sinabi niya. Diniinan pa niya talaga ang encounters kuno ko. Teka mayroon nga ba? Kung meron ano 'yon?

"He just let me borrow his handkerchief with me 'coz he see me crying and I didn't know na nacarried away na pala ko sa mga iniisip ko, and I had some chitchats with him. I didn't know what's with me this days! Lagi akong pumupunta 'dun for me to check if maabutan ko siya don." nahihiyang sabi ko sa kanya.

Well Riane is Riane! Natatawa si gaga sa mga pinagsasabi ko na parang bago sa akin ang lahat. Well, unfortunately yes. Masyado na kong problemado sa lahat. Sa bahay, sa school, sa bastard na 'yon at sa pekeng bitch na kaibigan kong 'yun! Tuwing naalala ko yung kababalaghan nila nag iinit ang dugo ko at napapatanong sa sarili ko kung bakit ko nga ba 'yon pinatulan.

But this guy, he has a different aura that gets my attention. It's like, I forget all my worries and problems in just a snap of conversation with him. Ngayon lang ako naging ganto ka tuliro dahil lang sa huli niyang sinabi sa akin. Bagay tayo. Bagay daw kami! Hindi naman ako ganito kay Kenneth. So naguhuluhan ako dahil feel ko wala na sa akin yung ginawa ng bastard na 'yon!

"So, asan yung panyo? Binalik mo ba? O nasa iyo pa at tinatago na parang inaamoy amoy mo kapag namimiss mo presence niya?" kinikilig na sabi nito na may pahampas at pag akto pa kung pano amuyin yung panyo.