Escaping Lies

Chapter 15

Chapter 15

I decided to go home when the sun is setting. I just bid goodbye to them. Tita insist that I should eat dinner with them but I declined her invitation . Kahit nagugutom ako ay hindi ko na lamang sinabi at nakakahiya na.

Mabait ang parents ni Riane, they just didin't give the wants of their children but also the love. Usap usapan nga ng mga katulong dati na narinig ko, ampon ‘daw si Riane which is true. Gusto ‘daw kasi ni Tita ng anak na babae, though nag kaanak naman sila talaga but I didn't go dipper para makiusyoso.

Maganda si Riane kahit hindi siya anak ni Tita. Tanggap naman niya 'yon at pinaliwanag agad sa kanya. I hope gano’n ‘din ako, yung parents ko nga anak na ‘ko pero they didn't give me time and love. All I have is their money.

Before I go, I quickly visit my Mom who's still lying in that hospital bed. Kinamusta ko lang siya kay Aunty kung may process ba, at wala pa naman ‘daw. I feel sorry for my mother.

Umuwi ‘din ako dahil may pasok pa bukas at sabi naman ni Riane ay papasok na siya. I just do my night routines then sleep.

Maaga ‘ko nagising kinabukasan dahil maaga ‘din naman akong nakauwi kagabi. Nag ayos na ako sa sarili ko at pumunta na sa school. Malamig ang simoy ng hangin dahil mag d-december na, and christmas day coming.

I feel sad about that thought, dati kasi kahit christmas ay may trabaho sila Daddy kaya ako lang sa bahay namin pero buhay pa naman siya, bibigyan niya lang ako ng regalo at pera then work again.

Ngayon wala na siya, mas lumungkot ata ang buhay ko. Mas naging komplikado. Galit ata talaga sa’kin ang mundo. Hindi ko naman alam ang ginawa ko sa past life ko. Geez.

Nakita ko sila Riane na aligaga pag pasok ko sa classroom. Napakunot ang noo ko dahil lahat sila ay busy, maaga pa naman ah? Am I missing something?

Lumapit ako, "Hey, what's going on? Why everyone seems so busy?"

Hinarap niya ako at pinameywangan, "Akong absent kahapon ay alam ang nangyayari tapos ikaw na andito hindi mo alam?

I want to slap her magtatanong ba ko kung ‘di ko alam, duh?

Inirapan ko siya, "Magtatanong ba ‘ko kung alam ko?"

"Ay oo nga!" she sarcastically said. "Magkakabit na ho ng decorations dahil meron ‘daw contest for this. Pagandahan daw ng classroom at may prize ‘daw ang mananalo."

I shrugged, "Ah okay."

"Anong okay?!" hinila niya ko, "Hindi ka buhay prinsesa dito! Tumulong ka."

Alam kong ‘di niya ko papatakasin kaya't tumayo na lang ako at tinululungan siya. Ako ang taga abot at siya naman ang taga lagay ng decors. Nakakainip pero anong magagawa ko, bubungangaan lang ako ng babaeng 'to.

"Hoy babaita, ikaw nga ang magkabit neto du’n sa christmas tree at ‘di ko abot, mas matangkad ka naman sa'kin e." sabay abot niya ng star.

Nababaliw ba ang babaeng 'to? Andami daming pwedeng magkabit ba’t ako pa? Madami naman matangkad d’yan! Duh

Hinarap ko siya, "Nababaliw ka na ba? Andami daming pwedeng magkahit niyan bat ako pa? Mamaya mahulog ako dyan!"

Sa kinakabahan ako e, pwede namang taga alalay na lang ako ba’t magkakabit pa?

"Gaga ka talaga e 'no? Tignan mo nga, busy sila lahat at may kanya kanyang ginagawa, tapos aabalahin ko pa, e ikaw lang ang free dyan kaya dali na kasi!"

Nilibot ko ang paningin ko at totoo nga. Busy lahat at may kanya kayang hawak na decors at kanya kanya ‘ding kabit.

As if I have a choice, right? Lagi na lang akong walang choice! Grr