ANGST DEĞİLDİR!!!
TAMAMLANDI ✔️
Mutluyduk...
Evet evet mutluyduk. Fakat kendi bebeğinden (!) ve bir zamanlar "ne olursa olsun seni bırakmayacağıma hastalıkta ve sağlıkta seninle olacağıma yemin ediyorum" diyen sen...
Beni mahvettin...
Kitabın he...
Jungkook doktordan izni alıp yanıma gelmişti. Ve bana dediği ilk şey 'hadi bebeklerimize gidiyoruzdu. İlk kez o sırada Jungkook'a gülümsemiştim. Şimdi ise bebeklerimizin olduğu yere gelmiştik. Kucağımda ise güzel biricik kızım vardı. Ben onun minik elini okşarken o da bana şapşal şapşal bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Amcaya takılmayın bebeğin böyle baktığını düşünün.)
Jungkook elinde ki fotoğraf makinesiyle birkaç fotoğrafımızı çekmişti. Yıllar sonra o fotoğraflara çok bakacaktık albümlerden...
"Annesi kızınızın ve oğullarınızın bir ismi yok hala. Onların güvenliği için bir isim söylemelisiniz. Çocukları karıştırma ihtimaline karşı biz onların ve sizin bilekliğinize semboller çizdik. Ama isim yazmalıyız."
Hemşirenin dediğiyle Jungkook'a baktım. O da bana bakıyordu. Sanki onu baba yerine koymayıp tek başıma karar vermemden korkuyor gibiydi. Gergince duruyordu. Hafifçe tebessüm ettim.
"Ne olsun adı sence?"
Gözlerini kırpıştırdı. Dediğim doğruydu galiba. Çünkü şuan rahatlamış gibiydi ve gülümsüyordu.
"Ben.. Yu Jin ismini çok severim ama sen bilirsin. Kendi istediğini koy. Bana.. söz hakkı geçmez.." bakışlarını kaçırmıştı şimdi de.
Yüzüm düştü biraz. Hemşireye baktım.
"Kızımızın adını Yu Jin diye yazın lütfen."
Jungkook bana baktı şaşkınca. Sonra gözlerini kırpıştırıp gülümsedi. Şu güzel anda belki biraz yüz vermekten zarar gelmez ha?
"Gel..."
Durdu başta.
"Ben mi?"
"Yok Jungkook şuradaki bebeğe diyorum. Sana diyorum tabii şaşkın gel şuraya."
Güldüm hafifçe. Bana başta biraz daha şaşkınca baktıktan sonra yanıma geldi.
"Hadi dokun ona."
Yüzü hemen heyecanlı bir hal aldı. Parmağını kızımızın yanağına koyup yumuşakça okşadı önce. Sonra seyrek saçlarını okşadı. Gözleri dolmuştu. Ağlamamaya çalıştığı çok belli oluyordu.
"Dudakları sana benziyor."
Hemen bana bakmıştı. Başını hızla sallayıp kıkırdadı.
Sohbet konumuz hoşuna mı babası?
"Gözleri de sana benziyor."
Bu hevesli ve... sevimli haline tebessüm ettim.
Keşke hamileyken de böyle hevesli olsaydın be Jungkook... belki o zaman daha farklı olabilirdi şuan. Bebek Jungkook'a bakınca gülümsedi yine.
