Dedektif'in Doktor'u

Dedektif

Medyadaki Kağan (Dedektif)

Sonradan gelen adam bıçaklı saldırganı götürürken hızla bıçaklı saldırganı tutuklayan adamın yanına gittim.

Hiçbir şey demeden kolunu kendime doğru çektim ve bıçak yarasını inceledim. 

"Dikiş atılması gerekiyor. Lütfen benimle gelin beyefendi." dedim ve hasta odalarından birine ilerledim.

Adamın arkamdan beni takip ettiğini hissediyordum. Zaten kim olsa kendinden on beş, yirmi santim uzun birisinin peşinden geldiğini fark edebilir.

Hasta odasına girdiğimiz de adam hiçbir şey demeden sedyenin üzerine oturdu. 

Tıbbi eldiveni giydikten sonra bir iğneye morfin dolduracakken adam "Morfine gerek yok." dedi.

"Beyefendi dikiş atacağım morfin olmadan işkence yapıyormuşum gibi hissedersiniz." dedim.

"Buna alışık olduğumu söyleyebilirim. Siz beni dinleyin. Hem hala görev başındayım." diyen adam ile "Sen nasıl istersen." dedim.

Morfin ve iğneyi bir köşeye bıraktım ve dikiş için iğne ve ip aldım. "Tişörtünüzü çıkarın lütfen." dedim.

Adam itiraz etmeden tişörtünü üstünden sıyırınca sessizce yutkundum. Bunun nedeni adamın harika fiziği, kasları ve geniş omuzları mı yoksa belinde tabanca mı taşıması bilmiyorum.

Adamın yanına yaklaşırken "Polis misin?" diye sordum.

"Karakolda dedektif olarak çalışıyorum." diyen adam ile gözlerim kocaman açıldı. Küçüklükten beri dedektiflik gibi işler ilgimi çekmiştir.

"Gerçekten mi? Sizin mesleğiniz gerçekten ilgimi çok çekiyor. John Verdon, Jane Casey, Ahmet Ümit, Arthur Conan Doyle, Agatha Chrıstıe gibi birçok cinayet kitabım var." dedim heyecanla.

"Bizim işimizin o kitaplardan daha zor olduğuna emin olabilirsin." diyen adam ile "Tabi ki öyledir." dedim.

"Artık dikiş atmaya başlayacak mısın?" diye soran adam ile "Hemen başlıyorum." dedim. İğneyi vücuduna batırırken ya da çıkartırken dedektif hiç tepki vermemişti. 

Dikiş işlemi biterken "Hala görev başında olduğunu söylemiştin. Hastaneye ne görevi için geldin?" diye sordum.

"Atalarımızın bir sözü vardır. Fazla merak gö..." derken adamın sözünü kestim. Göte zarar diyecekti.

"Bunu atalarımızın söylediğini hiç sanmıyorum." dedim. Adam gülerek tişörtünü geri giydi ve "Haklısın, atalarımız söylemiyor. Ama güzel bir söz." dedi.

Adam gülmeye devam ederek hastane odasından çıkarken arkasından bakakaldım.