Dedektif'in Doktor'u

Koma

Dedektif Ediz, Damla'nın yanına bir sandalye çekmiş oturup konuşurken Dedektif Kağan ile onu, onları izliyorduk.

"Ediz sence ne söylüyor?" diye sordum.

"Odaya girdiğinden beri dudağını okuyorum. Özetini geçeyim mi?" diyen soran Dedektif Kağan ile şaşkınlıkla "Dudak okumayı da mı biliyorsun Dedektif?" diye sordum.

"Boş bir dedektif değilim." diyen Dedektif Kağan ile içimden "Umarım bu dedektifliğini ailemin katilini ve Damla'yı yaralayanı da bulurken kullanırsın." diye geçirdim.

Merakla "Ne söylüyor?" diye sordum.

"Arkadaşını seviyormuş. Ne zaman aşık oldu bu salak?" diye soran Dedektif Kağan ile "Öyle söyleme. Zaten çok üzgün." dedim.

"Damla siz bana bıçak sallayan adamı tutuklarken Ediz'i görmüş ve gerçekten beğenmişe benziyordu. Keşke böyle bir durumdan önce sevselerdi bir birlerini." dedim.

Dedektif Kağan "Keşke." derken koridorun başında Damla'nın anne ve babasını gördüm.

"Derin kızım nerede!" diye ağlayarak yanıma gelen Gül Teyze ile başım öne düştü. Ne diyebilirdim ki?

"Derin bana bir cevap ver." diyen Gül Teyze ile gözümden yere bir damla yaş aktı. 

"Doktor Hanım siz içerideki kişiyi çıkarmanızın zamanı gelmedi mi? Ben hasta yakınları ile ilgilenirim." diyen Dedektif Kağan ile teşekkür edercesine ona baktım ve hızla Dedektif Ediz'in yanına gittim.

Üzülerek "Artık çıkmalısın." dedim. Sesim çok kısık ve üzgünlüğümü belli edecek bir tonda çıkmıştı.

Dedektif Ediz dolmuş gözleri ile bana baktı sonra Damla'nın elinden öpüp ayağa kalktı. Damla'nın hiçbir tepki verememesi canımı sıkmıştı.

Dedektif Ediz önümden odadan çıkınca Damla'ya bir bakış attım ve "Hepimiz seni çok seviyoruz Damla. N'olur uyan." dedim.

Tabii ki Damla cevap veremedi. Derin bir nefes aldım ve Dedektif Ediz'in arkasından odadan çıktım.

Dedektif Kağan Gül Teyze ve Göksel Amca ile konuşmuş olmalıydı. İkisi de çökmüş bir biçimde hastane koridorunda oturuyordu.

Onların yanına gitmeye yüzüm yoktu. Belki bir suçum yoktu ama onların yanına gidemedim.

Dedektif Ediz'in yanına gidip oturdum. Dedektif Ediz bana dönmeden tam karşısında komadaki Ceren'i gören cama bakıyordu.

"O da seni seviyordu." dedim. Bunu demem gerektiğini hissetmiştim. Belki Damla sadece görünüşünden hoşlanmıştı. Ama bunu söylemem lazımdı.