Dedektif'in Doktor'u

Suç Mahalli

Ambulansın arka kapısının orada üstüme örttükleri örtü ile otururken soğuk su içiyordum.

Gördüğüm cesetler, mutfaktaki ocaktan tavadan geldiğini düşündüğüm etlerini pişirdiği tavanın içindeki kızarmış yağın cızırtısı, gelen çiğ et ve kan kokusu...

Yanıma oturan dedektif "Daha iyi misin?" diye sordu.

"Durumu kavradıkça, gerçekliğine inandıkça daha kötü hissediyorum." dedim. Hiç cici kız olup iyiyim diyemeyecektim.

"Tahminince ne zaman daha iyi olursun?" diye soran dedektif ile "İyi olabileceğimi sanmıyorum. Ailemi yemiş." dedim. 

Son dediklerimi oldukça kısık sesle söylemiştim. Ama Dedektif Kağan'ın duyduğuna iddiaya varım.

"Yanına gidebileceğin bir arkadaşın, akraban ya da ona benzer bir şey var mı?" diye sordu Dedektif Kağan.

"Bir arkadaşım var. Ona giderim." dedim.

"Seni şimdi olmasa bile sorgulamam gerekiyor." diyen Dedektif Kağan ile "Bunu kim yapabilir ki?" dedim.

"Bunu fazla düşünmemeye çalış. Şimdi bana arkadaşının telefon numarasını verirsen sana yardımcı olabilirim." dedi Dedektif Kağan.

Telefonumu açtım ve telefon rehberimden Damla'yı bulup telefonu Dedektif Kağan'a verdim. Dedektif Kağan, Damla'yı aradı ve telefonu kulağına götürdü. 

Damla telefonu açmamış olmalı ki Dedektif Kağan telefon görüşmesi yapmadan telefonumu geri bana verdi.

"Başka ulaşabileceğim bir akraban ya da arkadaşın var mı?" diye soran Dedektif Kağan ile "Yok." dedim.

Bütün akrabalarımız ya Trabzon'da ya Mersin'deydi. Arkadaş olarak ise sadece Damla vardı.

"Nerede kalmayı planlıyorsun?" diye soran Dedektif Kağan ile "Hastanede, hasta yakın odalarından birinde bu geceliğine kalabilirim." dedim.

"Ben sana bir yer ayarlayabilirim ama ben gelene kadar burada beklemelisin." dedi Dedektif Kağan.

"Ailemin cesetlerinin yanına mı gideceksin?" diye sordum.

"Evet, olay yerini incelemem gerekiyor." diyen Dedektif Kağan ile zorlanarak ayağa kalktım.

"Bende geleceğim." dedim. 

Dedektif Kağan kaşlarını çatarken bana kesin bir ses tonuyla "Oraya gidemezsin." dedi.

Gözlerim dolarken "Orası benim evim!" diye bağırdım. 

"Orası artık bir süreliğine suç mahalli! Ve oraya yetkililerden kimse giremez. Sen de dahilsin buna." dedi Dedektif Kağan ve beni bırakarak apartmana doğru ilerledi.

Ama ben ailemi görmek, anneme , kalan parçalarına, sarılmak istiyordum.