Mende and Madness [Completed]

CHAPTER 20

Claris

Nang marinig ni Lauren ang pangalan ng kaniyang ate ay bigla siyang natulala. I know everything about her dahil nga matagal na kaming magkasama and nakwento niya na sa akin ang tungkol sa ate niya.

Her sister is a smart girl, no wonder she's the winner of every Science and Mathematics competition back then before she went missing. Lauren told me that her intention in entering Mende University is to find her sister.

"Si Ate Leiah? What about her?" Afrer a few minutes of being stunned, nakapag-salita na rin siya.

"Nalaman naming siya ang nakaimbento ng drugs na iyon and led the experiments"sagot ni Ryechel sa kaniya.

"Sa tingin mo, nasa may hidden building ang Ate mo?"tanong ko sa kaniya at nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya. Parang nabigyan siya ng pag-asa.

"Maybe"ani Ryechel habang tumatango-tango.

"Students, please proceed to the Un Training Facility. I repeat, to the Un Training Facility."

Rinig namin mula sa speaker. Ang lahat ay lumabas at naglakad patungo sa training facilty. Pagdating sa training facility, ang lahat ay gumawa ng linya base sa Section kung saan sila. Their training facility is incredibly huge. Kung iikutin ko ito, aabutin ako ng mga 1 hour.

Lumitaw naman sa harap namin ang Head Director ng school wearing his usual tuxedo.

"Hello, students. I am here to announce that Mende Quarterly Examination is officially starting."

What? Agad-agad? Wala pa kaming training na maayos.

"Go to your respected training facility and then, I will give instructions for your first examination"dagdag nito at sinunod na lang namin ang sinabi niya.

Pagdating namin sa maliit naming training facility ay agad naming narinig ang boses ng Head Director.

"Your task is to be the last section standing. There are 20 individuals that will kill you if they see you. All you have to do is hide yourselves. The game will end at 12 and if your section has the most number of  survivors, you will gain 1000 points."

Nagbibiro ba siya? But whatever, no matter what happen, we will win the game.

"Ready, Set, Go!"

And the game started. Ang lahat ay hindi alam kung anong gagawin.

"We should move out of here"ani Nicholas at tumango lang ang mga kaklase ko. Nang bigla kaming may narinig na putok ng baril.

"Putok ba yun ng baril?"tanong ni Micailla at umiling si Jacqe.

"That's not a real gun but an airsoft gun. Base in the sound, it is a KSC MP9"sagot ni Jacqe.

"And that gun goddamn hurts"ani Zhyrus at tumango lang si Jacqe.

"Siguro dapat tunakbo na tayo" sambit ni Sharmaine at ang lahat ay lumabas at tumakbo kung saan man kami dadalhin ng mga paa namin.

Hinila ko si Lauren dahil mukha pa rin siyang lutang up until now. Pumasok kami sa may building ng 1st year. Hiwalay kasi ito sa amin at walang nagaganap dito dahil kakatapos lang ng Examinations nila last week.

Sinilip ko ang mga estudyante pero isang kwarto dito ay walang laman. Nakakapagtaka kung bakita wala ang first year-Un.

Umakyat kami sa third floor at pumasok sa may C.R. Sumilip ako sa maliit na bintana at nakitang nagtatakbuhan ang ilang estudyante.
Nang biglang may pumasok sa C.R.

Pumasok ang babae sa katabi kong vacant cubicle at bigla na lang akong nakarinig ng pagsuka. Bullimic ba ang babaeng ito?

Napatingin ako kay Lauren at nakasilip siya ngayon sa bintana. Tumungtong din ako sa may ibabaw ng toilet bowl at sinilip ang babae at nakita ko siyang nakaupo sa sahig at bumubula ang bibig. Holy shit. Kinalabit ko si Lauren at nang makita niya iyon ay halos mapasigaw siya.

Maya-maya, dalawang babae ang pumasok sa C.R. at silang dalawa ay nagsuka sa may lababo.

What the fvck is happening? Lumabas kami ni Lauren mula sa cubicle na pinagtataguan namin at nilapitan ang mga babae na ngayon ay wala ng malay.

"Miss, are you okay?"tanong ko sa babae at nakita ang pagtulo ng luha mula sa kaniyang kaliwang mata. Bigla itong bumagsak sa sahig.

"Ayos ka lang?"tanong ni Lauren sa isa pa.

"Mommy"yun lang ang nasabi ng babae at nawalan na ng malay.

"Let's get out of here"sambit ni Lauren at tumango lang ako. Hinila niya ako palabas ng C.R. at paglabas namin, naramdaman ko ang pagtama ng isang matigas na bagay sa ulo ko at unti-unting nagdilim ang paningin ko.

"Dalhin na natin sila."

๛

End of Chapter 20!

Please vote and comment for support!