One Of the Five Hot boys

Chapter 10

Pabalik na ako ng room at di mawala sa isip ko ang sinabi ni Bright. Did he saw me there? Ughh.

"Oh ang tagal mo naman. Ano ba ang binalikan mo doon?" nakataas ang isang kilay niya. Nag buntong hininga na lang ako at pinakita sa kaniya ang panyo.

"I bumped into someone" sabi ko at nagsimula na kaming maglakad.

"Si..B-Bright." naramdaman kong napatigil ito. Hindi ko siya pinansin.

"Omg!seryoso? What happened then?" aniya na animo'y kinikilig. Bwesit.

"Wala. May sinabi lang"

"Anak ng! Sabihin mo na nga pabitin ka eh nu?" nakangiwi niyang sabi. Sasagutin ko na sana siya ng biglang mag vibrate ang phone ko. Kinuha ko ito at tiningnan.

From:Unknown number
Saw you earlier, with someone at the canteen. Don't like it.

Nakunot ang noo ko. Posibleng makita niya 'ko dito sa school of course five hot boys study here tsk. And what? Hindi niya gustong makita akong may kasamang iba? Ang feeling naman nito.

Nagtype ako para magreply.
"Hoy, sabihin mo na! Teka sino ba 'yang katext mo?" si Ky.

To: Unknown number
So?

"Hoy Ano ba! Sino ba 'yan?" singhal ni Ky.  At inagaw ang phone ko. Nanlaki ang mata niya sa nabasa. Tsk. Ang ka oa yan niya ay walang pinipiling oras tsk.

"Soo wiinnaaa! Grabi napaka seloso naman ng taong to hihi I wonder kung sino to sa limang hot boys" aniya at nakangiting napatingin sa akin.

"Sino hula mo? Ako si Jared. Hihi" aniya at kinikilig.

"ee? Jared?"

"Uh uh! Kung si Bright kase parang ang cold cold niya, you know yung mga nakaraang text niya sa'yo hindi bagay sa kaniya, kaya ekis na si Bright sa lima. Hmmm sino pa ba?" aniya at nag iisip.

"Tss. Parang ititext ako ni Bright eh nu. Kulang na lang nga ilubog ako sa lupa sa pagkapahiya ng dahil sa kaniya. And alam kong...hindi siya ang binigyan mo ng number ko."

"Owwws? Eh nagpakilala ka nga doon kase akala mo siya yung mystery texter Hahaha" sira ulo.

"Shut up will you?" nag buntong hininga 'ko at inagaw ang phone ko sa kaniya.

" Waiittt! Edi ba aapat pa lang silang nkikita natin? Kulang sila lagi ng isa diba? Hindi kaya...hindi kaya 'yong isa ay  siya 'yong mystery texter?"

Napaisip naman agad ako. Maybe. Nagkibit balikat na lang ako. "Let's go" aya ko sa kaniya papuntang room.

"Good morning class!" si madam.

"Good moring madam!" we greeted her in unison.

"Dismiss!" si madam at lumabas ng room.

What the fvck? Is she serious?

"So winnaaa! I love madam na! Sowper lazy hahaha" tili ni Ky. Tuwang tuwa ang mga kaklase ko maliban sa akin. Sayang ang tuition fee!

Bzz Bzz

From: Unkown number
I'm jealous.

Napanganga ko sa message.

"Omg! Soo jealouserrr! Kyaaahh!" tili ni Ky sa likuran ko. Hindi ko namalayan ang paglapit niya kaya medyo nagulat ako.

"Ano ba Ky! Stop it." sabi ko at inis na tumayo.

"Replyan mo daliii! Cathe you should meet him. Baka 'yan na ang hinihintay mo!" aniya at ngiting ngiti sa harap ko.

I don't think it's a good idea. Hays.
Hindi ko ito nireplyan hanggang sa makauwe ako sa amin.

****

Pagkapasok ko sa bahay ay naroon si Mom sa sofa. Tulog ito habang nakasandal ang ulo sa side ng sofa. Is she waiting for me?

Umiwas ako ng tingin at naglakad ng walang ingay. "Cathy?" napatigil ako sa paglalakad. Nag buntong hininga ako at umayos ng tayo.

"How was your day? Nagugutom ka ba? I'll cook. Medyo nakatulog ako sa pag hihintay sa'yo." aniya pero hindi ko ito nilingon o hinarap man lang.

Naglakad ako ng walang sabi. "Magluluto na 'ko tatawagin na lang kita mamaya ha?"  habol niya ngunit nagdire diretso lang ako.

Pagkapasok ko sa kwarto ay agad akong napahiga sa kama. Maya maya'y nakatulog na pala ako.

"Cathy? Anak?" nagising ako sa boses ni Mom pero hindi ako nagmulat. Hinahaplos niya ang buhok ko.

"I'm sorry..kung ganto ang nararanasan mo. It was hard for me also to see you suffer because of me and your father...you don't deserve this anak.." aniya at naramdaman kong may tumulong tubig sa braso ko.

She's crying.

" Kahit hindi ka nanggaling sa akin mismo..itinuring kitang bilang tunay na anak..I'll never leave you and I'll never let your father take you from me..I'm just here for you anak, I love you" patuloy niya. Naramdaman kong namamasa na ang mga luha ko at anumang oras ay tutulo na ito. Pinilit kong wag maluha dahil ayaw kong malaman niyang naririnig ko siya.

At the moment, I think I'm about to cry out loud. She has such a soft and understanding heart, and she don't deserve me.

Maya maya'y  naramdaman kong umalis na ito. Nang marinig ko ang pag sara ng pinto ay bumangon ako.

Doon ko hindi napigilang maluha. Pero agad ring napunasan ko 'yon ng biglang bumukas ang pinto. Si Mom, habang hawak hawak ang tray na may lamang pagkain.

"Eat your dinner na anak. Mukang napasarap ang tulog mo ah. Here" nakangiting sabi niya at inilapag ang tray. Umiwas ako ng tingin.

"I'll eat, just leave me." sabi ko na medyo ikinabigla niya pero agad din siyang nakarecover.

"S-sige anak." aniya at lumabas na. Tiningnan ko ang inihanda niyang pagkain at natakam naman ako. Kaya kumain na ako.

Bzz bzzz

Kinuha ko ang phone sa side ng kama at tiningnan ito.

From: Unknown number
I'm the one who helped you at the waiting area last week.

From: Unknown number
I'm the guy with a hood.

Literal na nanglaki ang mata ko sa nabasa ko. I'm shocked.

--- :-I