Yeldeğirmeni Mahallesi

8.Bölüm

Medya; Duygu

Sabah kalktığımdan beri ne yapacağımı bilemez bir şekilde dolanıyordum evin içinde.Herkes bendeki bu garip hallerin gayet farkında da olsa ses etmiyorlardı.Kahvaltıyı hazırlarken defalarca bir şeyler dökmüş elimi yakmış bardak kırıp azarımı da yemiştim.Annem kırınca 'nazar çıktı' olan bardaklar bana gelince sakarlığımdan kırılmış oluyordu.Ben kendime daha fazla zarar vermeden nihayet hazırlanmıştı kahvaltı.

Masada otururken kim kimi yedi anlayamamıştım.Benim bir şeyler yemediğim ama düşüncelerin beni yediği kesindi çünkü abilerimin hepsinin bana diktikleri gözleri bunun kanıtıydı.Şuna bak bu evde depresyona bile girmeye hakkım yoktu.

Dün geceden beri ulaşamadığım Sıla kapıda gözleri şiş bana bakıyordu.İçim yandı.Kız kardeşim gibi olan bu kızı her daim makyajlı ay gibi parlarken görmeye alışkınken bu kırmızı şiş surat durumun vahimliğini ortaya koyuyordu.İçeri hızlıca çekip kocaman sarıldım.Sarılmanın kesinlikle acıyı azaltıcı yanları vardı ancak henüz doktorlar keşfedememişti.Hiçbir şey söylemeden odama kadar çıktık.

Dün gece Efe abiyi görmüştük daha doğrusu ben abim olan adamı görürken Sıla sevdiği adamı görmüştü.Hem de bir başkasının dudaklarında.Sıla'yı tanıdığımdan bu işin burdan dönüşü yoktu.Çünkü Sıla çabuk beğenen biri olsa da hep bir sınırı vardı ve bunu kabul etmezdi.

İkimizin de savunduğu 'temizler ancak temizlere layıktır' görüşü bu sevgiyi artık mümkün kılamazdı.Bu temizlik sadece bedeni kapsamıyordu elbette lakin dün gece sokağın ortasında gördüğümüz olayı midem ne kadar dayanmasada belki yanlış anlaşılmadır diye sonuna kadar izlemiştim.Ne yanlış anlaşılma vardı ne de Efe abi sandığımız kadar temizdi.

Sevdiğin birini öpmenin güzel bir şey olduğuna emindim daha ilerisi ise iki kişinin mahremine girerdi ve kimse buna şahit olmak zorunda değildi ki bizim takıldığımız bundan öte Efe abinin karşısındaki kişiydi.

Saatlerdir Sıla'nın içi çıkarcasına ağlamasının bitmesini bekliyordum.Ağlasın rahatlasın olayınının suyunu çıkarmıştı.

"Sıla yeter artık için dışına çıktı ağlamaktan herkes ilk sevdiğiyle mutlu olmuyor ki bu hayatta."

"Ben de buna üzülüyorum ya karşıma çok güzel bir adam çıkıp onu sevdiğimde hep bu güzel duyguyu daha öncesinde kirlettiğimi düşüneceğim."

"Saçmalama yanılmadan doğruyu bulamaz insan!"

'Eminim hepimizin hayatından geçecek beş sağlam şarkı olacak artık dinlemiyor olduğumuz.İki isim olacak biri çok can yakmış.Küfrederek en az bir reklamı değiştireceğiz.Asla gitmek istemeyeceğimiz en az iki mekan olacak.Semt ya da park olabilir.Bir zamanlar özene bezene sakladığımız bir iki şey sonrasında nerede olduğunu bilmediğimiz bir çöplükte olacak.Bazı anıları değil o anıları düşündüğümüz anları hatırlayacağız sonraları.Bir çocuğumuz olduğunda koyacağımız ismi bilmem ama koymayacağımız isim hep cepte olacak.Jeneriğine tahammül edemeyeceğimiz filmler olacak.Kusarak uzaklaştığımız parfüm kokuları olacak.'

Herkes ilk heyecanını,ilk sevgisini verdiği
kişiyle ömür boyunca devam edemiyordu bazen.Önemli olan sevgiyi ve her şeyimizi bilen biriyle olabilmek.

"Senin için doğru insan var ve bir yerlerde birbirinizin gelmesini bekliyorsunuz."

Boynuma atlayarak ağlamasına omzumda devam etmeye başladı.Sabır çekerek gözyaşı bezlerinin kurumasını bekledim.

"Kız bana bak sen mi birini seviyorsun yoksa biri mi seni seviyor da böyle mantıklı mantıklı konuşuyorsun sana öncesinde 'feels geçiriyorum' desem o ne havale mi diye soruyordun?"