Promises Under the Sunset

☀️ 14

Chapter Fourteen

And they did, they met after 8 years.

Sunshine can't help but to look at her reflection on the elevator's wall while reminiscing their memories, she's finally a hospital administrator and Lance is finally a doctor of pharmacy.

Unfortunately, they weren't there to witness each other's journey.

Huminga ng malalim si Sunshine bago lumabas sa elevator at tumungo sa opisina nito, ang dami niyang gagawin, owning a hospital is a lot of work. Kulang rin siya sa tulog at masyado pang maaga, ano ba kasi ang pumasok sa kukote ng lalaking 'yun at nagpa-urgent meeting pero siya rin naman ang late.

Imagine? Six sa umaga?

Hindi niya maiwasang mapahikab nung umupo sa upuan nito, dapat ay nagbabasa na siya ng mga papeles subalit isinandal nito ang sarili sa upuan at natulog muna.

8 years... that's a lot of years, pero muli silang nagkita. Sa mga Panahong iyon ay puro pagaaral lang ang inatupag niya, hindi nga nag sinungaling ang ama nung sinabi nito na magiging higpit ito sakaniya. But look at her now, sitting in front of a table with her name on it. She now owns their corporation.

SA ISANG tahimik na oposina ay kung saan natutulog ng mahimbing ang dalagang si Sunshine, ngunit sa loob rin ng kwarto na 'yun ay kung saan hindi mapakali na lumalakad ng pabalik balik ang kaniyang sekretarya. Sa mata nito ay parang nawalan siya ng malay dahil narin sa posisyon niya.

"Madam? MADAM! Hala uy, patay ka na po ba madam?" Malakas na sabi nito sabay yugyog sa balikat niya ng paulit ulit. "MADAM! Nooo! Hala madam, iiwan mo na po ba ako? Wag naman! Kahit ang sungit sungit mo, mahal parin kita."

Ang nakangangang dalaga ay nasiraan ng tulog dahil sa ingay na naririnig. "Madam! Hala siya oh, patay ka na po ba madam? Walang ganyanan, foul 'yan engkkk!" Hinila niya ang buhok ng sekretarya.

"Natutulog ako pashnea! Disturbo ka talaga sa tulog ko!" Sabi niya at patuloy na hinihila ang buhok nito. "Aray maam! Naninigurado lang po ako, mukha ka po kasing patay!" Nakangiwing saad nito habang binabawi ang buhok mula sakaniya.

"Bakit ka ba nandito?" Mataray na tanong niya.

"Dahil sekretarya niyo po ako?"

"Aba!"

"Char lang madam! Kanina pa po kita tinatanong sa intercom tapos hindi ka naman sumasagot, mag si-six na po sa hapon. Good morning!" Kaagad siyang tumingin sa relo at totoo nga ang sinabi nito. "Send mo nalang sakin ang mga gawain via email, sa bahay ko nalang tatapusin." Tumango naman ang sekretarya niya at iniwan siya dun.

Nag re-touch muna siya bago kinuha ang bag para umalis na, magkikita kasi sila ng mga kaibigan sa Bar of Bachelors. Sayang lang at wala si Gleisey, busy kasi sa modeling nito.

"Hello, poks." Sagot niya sa tawag ng kaibigang si Killani pero ang tawa lang nito ang naririnig niya.

"So ano? Tumawag kalang para tumawa?"

"H-Hindi kasi si Airelle pft n-nadulas HAHAHAHAHA!" Napa-iling iling nalang siya. "Then? Sumakit ba ang ulo niya?" Tanong niya.

"Sumakit, naalala tuloy ang nakaraan."

"Papunta na ako diyan, wag kayong malikot habang wala pa ako."

"Yes po nay, antayin ka namin dito." Napatawa siya at binaba na ang tawag. Lumipas ang ilang minuto at nakarating na nga siya sa Bar of Bachelors, kaagad naman siyang pinapasok ng bouncer dahil kilala naman siya nito.

"Nandito na ang araw, amoy araw!" Binatukan niya si Airelle dahil sa sinabi nito, kakapasok niya palang ngunit 'yan kaagad ang bungad sakaniya.

"Oh, whiskey!" Sabi ni Gabrielle at binigay sakaniya ang baso. "Nag level up ka, in fairness." Sabi niya at tinungga iyon.