Chapter Twenty one
UNTI UNTING minulat ni Sunshine ang kaniyang mata, hindi nito maiwasang ngumiti habang yakap yakap ang kasintahan na si Lance. Lubusan siyang pinagod ng binata kagabi at hindi niya alam kung makakalakad pa ba ito ng maayos, sana hindi na galit ang kasintahan sakaniya. Bumangon na si Sunshine at pumunta sa kusina, sa kalagitnaan ng pagluto ay may isang kamay na pumulupot sa bewang niya.
"Good morning, love." Bati ni Sunshine sa kasintahang patuloy na hinahalikan ang leeg niya. "Good morning." Her grip on the pan tightened after hearing his rough voice.
Grabe talaga ang epekto nito sakaniya.
"Pinapatawad mo na ako?" Tanong ng dalaga habang lumuluto, tumawa naman si Lance. "After our steamy encounter last night? I think so." Namula ang mukha ni Sunshine sa sinabi nito.
"Mabuti naman, I'm sorry, sinadya ko talagang hindi magpaalam sayo." Sabi niya. "It's fine, I saw Gleisey's text on your phone. Hinintay ko lang na sabihin mo sa akin, but you didn't and it's okay. May tiwala naman ako sa mga kaibigan mo." Napangiti siya sa sinagot ng binata.
He really did change after eight years, if she was facing the 18 year old Lance right now, he's probably going to accuse her for being irresponsible and throw some harsh words at her. Time absolutely made them grow for the better, their minds are mature now to handle problems. Noon ay pinapalaki pa nila ang problema, ayun tuloy nauuwi sa 4 days or more na tampuhan.
"Thank you for trusting me." She whispered.
Lance sighed before clicking his tongue. "I'm marrying you already, Sunshine. Of course, I trust you."
"I love you." That's the only thing she could say, Sunshine turned off the stove and faced him. "I love you so fucking much." She whispered and gave him a peck.
"I love you too, by the way, I'm going to the laboratory." Sabi ni Lance bago umupo sa harap ng hapag kainan, nilagay naman ng dalaga ang mga pagkain sa lamesa. "Okay, huhugasan ko lang ang pinagkainan natin at mag-aayos narin."
"You don't need to come with me, love. Hindi ka pa makakalakad ng maayos, tignan mo nga ngayon, pa-ika ika ka na parang penguin." Tinapunan niya ng masamang tingin si Lance at tumawa naman ito.
"You did this to me, malay ko naman na wild ka pala pag galit." Sabi ni Sunshine at kumain narin, pero kaagad na napahinto. "Palagi nalang kita gagalitin."
"Iba ang ginagalit mo." She gulped hard when he said that, hindi niya alam pero parang umiinit ang paligid.
"Sakin lang ba nagagalit iyan?" Tanong ni Sunshine habang nakataas ang kilay. "Literally, sayo lang." Pilyong sagot ni Lance at kumindat.
"By the way, matatagalan ka ba sa laboratory?" Pag-iiba ni Sunshine ng topic. "It depends, why?"
"Umuwi ka kaagad ha? Gusto kitang makasama." She wholeheartedly said. "I will, love. Don't worry." He smiled after that.
Bird chirping sounds filled their marvelous morning, a gust of wind made the curtains blow away. Just a hearty meal was enough to complete their day, with a lovely couple that turned their life colorful from grey.
Sinundan ng tingin ni Sunshine ang kasintahang kakatapos lang mag-ayos, kinuha ni Lance ang susi ng kotse bago pumunta sa pwesto ng dalaga.
"I'm leaving, love." Sabay halik nito sa noo niya. "Ingat ka, umuwi ka kaagad ha? I love you." Sambit ni Sunshine at hinalikan si Lance sa labi, nakangiti lang siya habang pinapanood ang papalayong pigura ng kasintahan.
LUMIPAS na nga ang oras at kanina pa nakaalis si Lance, tanging social media lang ang libangan ni Sunshine. Nasa sala ito ngayon at prenteng nakaupo sa sofa habang may hawak hawak na kape. Hindi niya maiwasang mapatulala sa singsing sa tuwing napupunta ang tingin doon, she can't wait to see the bright future ahead of them as a married couple.
BINABASA MO ANG
Promises Under the Sunset
Teen FictionHer loud laugh sent sparks of joy in his heart instead of feeling annoyed and that intrigues him, at a young age, there's no doubt that this girl is gorgeous. Her tanned skin shines under the striking light, for him, she's the one who stood out the...
