Speciaal Verwant - Moonmates *VOLTOOID*

11. Een tweede plan

Averie

Ik probeerde mij goed te concentreren, zodat ik contact kon maken met de maangodin. Iedereen zat ongeduldig te wachten dat kon ik voelen en dat hielp niet echt bij het concentreren.

Het was mij gelukt. Ik zat weer op het mos in mijn witte jurk. Voor mij verscheen de maangodin. 'Maangodin, ik heb dringend uw hulp nodig.' zei ik smeekend. Ze knikte. 'Noem mij maar Luna. Vertel, wat kan ik voor je doen?' vroeg ze. 'Ik wil een eind maken aan de spreuk, maar ik heb geen idee wat ik moet doen. Ik hoopte dat u iets wist.' Ze dacht na. 'Ik zou graag voor je de vloek op willen heffen, maar die macht heb ik niet. We zouden het aan Tahlia zelf kunnen vragen, maar ik betwijfel of dat tot veel succes eindigt.' zei Luna. 'Ze leeft nog?' vroeg ik verbaasd. De maangodin knikte. 'Ze is nooit opgehouden met bestaan ze is alleen uit haar titel als maangodin gezet.' Toch moest ik proberen haar te overtuigen. 'Hoe kom ik in contact met haar?' vroeg ik aan Luna. 'Op dezelfde manier als dat je met mij in contact bent gekomen, maar ik zal het makkelijker voor je maken.' Luna mompelde een paar woorden en ineens stond er een nieuwe vrouw voor ons. 'Tahlia.' begroette Luna haar. 'Luna.' mompelde Tahlia terug. 'Vanwaar dit bezoek?' vroeg Tahlia verveeld. 'Ik wil u om een gunst vragen.' begon ik. 'Een gunst?' Ik knikte. 'En wat is die gunst? Laat mij raden; je wilt de moonmateband breken.' zei ze met een valse grijns. 'Hoe weet u dat?' vroeg ik verbaasd. Tahlia haalde haar schouders onverschillig op. 'Alstublieft. Ik weet wat er gebeurd is en ik vind het echt heel erg voor u, maar ik heb die fout niet gemaakt.' smeekte ik haar. 'Zie het maar als een herinnering.' zei ze onverschillig. 'Tahlia, alsjeblieft help ze.' smeekte Luna nu ook. Tahlia lachtte hard. Ze negeerde Luna en richtte al haar aandacht op mij. 'Je zal een andere manier moeten vinden of ermee leren leven.' zei ze voor ze verdween. Beduusd keek ik naar de plek waar Tahlia net nog stond. 'Het spijt me Averie.' zei Luna zachtjes. Ik schudde mijn hoofd. 'Dit kan ze toch niet zomaar doen?' vroeg ik mompelend. Luna haalde haar schouders op. 'Tahlia heeft altijd al gedaan wat ze wilt.' zei ze luchtig. 'Is er echt niets anders dat ik kan doen om de spreuk te verbreken?' vroeg ik haar. Luna dacht diep na. 'Hmm, misschien is er wel iets.' mompelde ze nadenkend. 'Maar het is wel heel gevaarlijk om te doen.' mompelde ze er twijfelend achteraan. 'Dat kan me niks schelen, wat is plan B?' vroeg ik haar nieuwsgierig. 'Simpel, we gaan naar huis.' zei ze vrolijk.

Ik opende mijn ogen weer en Aiden keek mij bezorgd aan. Ik lag op mijn rug op het bed en Aiden zat naast mij met mijn hand in de zijne. 'Is het gelukt?' vroeg hij hoopvol. Ik knikte en probeerde te gaan zitten. De andere stonden om ons heen hoopvol afwachtend tot ik hun ging vertellen wat er was gebeurd. Deze droom duurde langer dan de andere en had veel energie genomen. Ik gaapte en vertelde snel wat er gebeurd was. Aiden gromde toen ik vertelde dat Tahlia ons niet wilde helpen. 'Ze heeft geen keus, het is haar fout! Haal haar dan zal ik haar-' Snel kapte ik Dex af. Hij liet mij niet eens uitpraten! 'Ze gaat ons niet helpen, punt uit. Als je mij nu even verder laat praten dan kan ik je uitleggen dat we een plan B hebben en wat plan B inhoud.' zei ik ongeduldig en een tikkeltje geïrriteerd. Aiden snoof, maar hield verder zijn mond. Goh ze waren het eens met elkaar. Wat een verassing. 'De maangodin heeft mij verteld dat er nog een optie is om de spreuk op te heffen.' begon ik. Ik besloot het gedeelte waarin ze mij vertelde dat het gevaarlijk is weg te halen. Aiden maakte zich al zorgen en ik wilde dit echt heel graag doen. 'De maangodin wilt ons meenemen naar haar thuis; Avani. Daar kent zij iemand die ons misschien kan helpen.' legde ik uit. 'Avani?'  vroeg Dex sceptisch. Ik knikte. 'En waar ligt dat dan?' vroeg hij met samengeknepen ogen. Ik haalde mijn schouders op. 'Je kan het niet echt aanwijzen, maar Luna zou ons opwachten in het bos bij het grote meer.' vertelde ik. Mack knikte. Blijkbaar vertrouwde ze Luna niet. 'Ze gaat ons helpen met het vinden van een oplossing.' zei ik meer op Dex gericht. 'Waarom zouden we haar kunnen vertrouwen? Was het niet de maangodin die dit veroorzaakt heeft?' vroeg Dex. 'Ja maar het was een andere maangodin. De maangodin die dit veroorzaakt heeft is afgezet van haar titel als maangodin, daarna is er een nieuwe maangodin gekomen. Zij heeft voor een aantal eeuwen haar werk gedaan en nu hebben we een nieuwe maangodin en zij gaat ons helpen.' legde ik uit. 'Toch heb ik hier mijn twijfels over, wie zegt dat ze ons daadwerkelijk gaat helpen?' vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. 'Dat zien we dan wel weer. Tot nu toe is dit ons enige plan of jullie moeten iets verzonnen hebben toen ik weg was?' Niemand gaf antwoord en meed mijn blik. 'Dat dacht ik al.' zei ik. Aiden glimlachte en gaf mij een kus op mijn slaap. 'Wanneer vertrekken we?' vroeg hij. 'Overmorgen.' zei ik. Hij knikte. 'Dan stel ik voor dat jij alvast je spullen gaat pakken, dan ga ik wat dingetjes regelen in de pack.' zei hij. Ik knikte. 'Wie neemt de leiding als jij weg bent?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Mijn Beta Kay heeft de leiding als ik weg ben.' vertelde hij. Ik knikte. 'Weet je zeker dat ik niet met jullie mee moet?' vroeg Kay. Hij wilde duidelijk niet de leiding nemen, maar was bang om dat tegen Aiden te vertellen. Aiden knikte. 'Ik wil dat jij voor de Roedel zorgt. Averie en ik zullen samen naar Avani vertrekken. Iets zegt mij namelijk dat het niet handig is om veel mensen mee te nemen.' legde Aiden uit. 'Bovendien denk ik dat de meeste wel zo slim zijn om de maangodin niet aan te vallen.' voegde ik toe. Kay knikte en zo te zien baalde hij. Ook Dex, Sam en Alex leken te balen. 'Maar we begeleiden jullie wel naar het bos.' zei Dex. Ik knikte. 'Dat is prima.' zei ik. 'Kom dan gaan we je spullen pakken.' zei Caith. 'Ik ga terug naar de Roedel om alles goed te regelen voor ons vertrek.' zei Aiden en na een kus vertrok hij samen met Kay. Dex, Alex, Sam en Mack liepen naar het kantoor van Mack toe om te overleggen over hun Roedel. Waar hun overleg over ging weet ik niet precies en om eerlijk te zijn had ik al genoeg zorgen aan mijn hoofd om mij druk over te maken.

Samen met Caith pakte ik mijn spullen in voor vertrek. Gelukkig waren we al snel klaar. Voor het slapen gaan belde ik Aiden nog even om hem welterusten te wensen. Ik baalde er best wel van dat we apart moesten slapen, maar het was niet anders. Ik poetste mijn tanden en trok mijn pyjama aan en toen ik eindelijk klaar was kroop ik heerlijk mijn bedje in onder de warme dekens.